Güneş: özür dilerim
Güneş: çok saçma ve gereksiz davrandım
Güneş: haklıydın da
Güneş: sana güçlü dur diye nutuk çekiyorum ama kendim saçma sapan davrandım
Güneş: sarsılıp geldim
Güneş: sevdiğin o adamım yeniden
Güneş: seni kırdığım için çok üzgünüm sarı papatyam
Güneş: beni hemen affet demiyorum ama konuş benimle
Papatya: sana kırılmadım ki
Papatya: üzgün olduğun için kendince hayata bir tepki verdiğini anlıyorum
Papatya: ama bunun fazlası sana zarar verir
Papatya: ne olacağını bilmiyoruz Güneş
Papatya: ve sen oturup kendini yok edemezsin
Papatya: hayat devam ediyor
Papatya: zaman seni beklemiyor. Kendine kötülük yapma
Güneş: zaman bizi bekliyor sarı papatyam
Güneş: seni ve beni bekliyor
Güneş: çünkü elimizden çok fazla anımızı alıyor
Papatya: ama sen kendi zamanlarını almasına da izin veriyorsun
Güneş: ben sensiz geçen zaman istemiyorum
Papatya: ama mecbursun Güneş
Güneş: bundan nefret ediyorum
Papatya: ben de
Papatya: ama yaşamdan vazgeçemezsin
Güneş: sadece yaşamı erteledim
Papatya: öyle bir lüksün de yok
Papatya: bak ben burada yaşam için mücadele ediyorum
Papatya: peki ya sen?
Papatya: oturup beni bekleyerek yaşamını mı yok edeceksin?
Güneş: tabii ki hayır
Papatya: o zaman öyle davran
Papatya: dön bak kendine
Papatya: şu an olduğun adam, sen misin?
Güneş: benim
Papatya: iyi bak güneşim. En derinlere bak
Güneş: sadece biraz kırgınım
Güneş: ama aynı benim
Papatya: hayata kırgın olman, hayatın umurunda değil
Papatya: her şekilde kaybeden sen olursun
Güneş: biliyor musun
Güneş: seninle böyle konuşmayı özlemişim
Papatya: şimdi kahveni alıp bir köşeye çekil ve düşün
Papatya: hep bunu yapıyorsun değil mi?
Güneş: unutmuyorsun...
Papatya: unutmam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölünce Sevemezsem Seni
Short Story#tamamlandı. | kısa hikâye | texting Hasta bir kızın tek umudu, telefonun diğer ucundaki sevgilisiydi. Peki bu yaşaması için yeterli mi? ○●○ Papatya: ama korktuğum bir şey var Papatya: ölürsem eğer... Papatya: ya ölünce sevemezsem seni? Papatya: kur...
