Zombi Baskını

yoldaki adam

Sally nin ağzından

Yavaş yavaş ilerliyorduk. Sanırım artık telsizdeki adamın dediği yere gidecektik. Ama bizi orda ne bekliyordu bilmiyorduk. Sanırım ordakiler telsizle ulaşabildiklerini oraya çağırıp yardım ediyorlardı. Dışarısı her geçen gün daha da tehlikeli oluyordu. Bunun için oraya ulaşmamız bizim için büyük fırsattı.

Dünya acımasız bi hal alıyor. Ya savaşıp direneceksin, ya da güçsüz kalıp Öleceksin. Kural bu.

Bi süre ilerledikten sonra yolun ortasında duran adam birden yığıldı. Tom arabayı durdurup aşağı indi. Bizde arkasından aşağı indik. Adamın yanına ilerledik. Yolun kenarında adama yaklaşık 3 metre uzak 2 zombi yerde yatıyordu. Ölmüşlerdi.

Adamın yanına geldik.

" Lütfen yardım edin. " diyordu. Sesi çok güçsüz ve çaresiz çıkıyordu. Tom adamın kafasını kaldırdı ve omzunda duran ısırığı gördük.

" Isırılmış. " dedim ve adam kafasını bana çevirdi.

" Hadi ne duruyorsunuz? Yardım edin ve yaramı tedavi edelim. " dedi kısık sesle.

Adama acıyordum. Dünyada olup bitenden haberi yoktu. Artık onun için umut kalmadığını ve öleceğini bilmiyordu. Söyleyince bize inanmayacaktı.

" Üzgünüz bayım. Artık Çok geç. Isırılmışsınız. Yakında dönüşeceksiniz. Cok Üzgünüm. " dedi Harper.

" Siz neden bahsediyorsunuz be! Ben... ben... " der demez bayıldı. Hepimiz adama bakıyorduk. Isırılmış olmasaydı onu yanımıza alıp güvenli bölgeye götürürdük. Ama ölmüştü.

" Dönüşmeden onu öldürmemiz gerekiyor. " dedi Steve. Tom ona baktı ve bıçağını çıkarıp adamın kafasına sapladı.

" Adamı burda bırakamayız. Kenara çekip onu gömelim. " dedi Pia. Merhametli tavırları hoşuma gidince ona bakıp gülümsedim. Masum gözlerle bize bakıyordu. Çok iyi kalpli bi kızdı.

" İyi fikir. Ama kazmak için kürek gerekiyor. Onu nerden bulacağız? " dsdi Cody. Arabaya ilerleyip bagajı açtım ve kazmak için bişeyler aradım. Köşeye sıkışmış olan küreği alıp Cody ye uzattım.

" İşte burda. "

" Orda olduğunu nerden biliyordun? "

" Bilmiyordum. Belki kürek gibi bişey vardır diye baktım, kürek çıktı. "

" Güzel. " dedi ve küreği alıp yol kenarına gitti. Etrafa bakındıktan sonra biraz daha ileri gidip toprağa küreği sapladı ve kazmaya başladı. Bizde o sırada adamı yerden aldık ve Harper, Tom ve ben onu yerden kaldırıp kazılan çukurun yanına koyduk. Cody biraz kazdıktan sonra yorulmuş haliyle durdu ve koluyla alnındaki teri sildi.

" Biraz da siz kazın. " dedi ve küreği Tom un eline tutuşturdu. Tom da " tabi. " diyerek kürekle çukuru kazmaya başladı. Bende etrafta zombi var mı diye bakındım. Harper  ve Pia da yanıma geldiler.

" Bu adamı görünce aklıma Taylor geldi. " dedi Harper başını eğerek.

" Üzülme Harper. " diyince ona sarıldım. Pia bize merakla bakıyordu.

" Taylor da kim? "

" Taylor bizim yakın arkadaşımız. Onu bu olayla ilk karşılaştığımızda kaybettik. " dedim.

" Nasıl öldü? Isırıldı mı? "

" Malesef. "

" Üzgünüm. " dedi ve ikimize de sarıldı. Biz de ona sarıldık. O sırada Steve geldi.

" Gidiyoruz. " dedi ve arabayı işaret etti. Pia yla beraber önden ilerlemeye başladılar. İyi anlaşıyorlar.

Arabaya ilerledik ve yolun kenarından gelen sürüyü farkettik.

" Siktir! " dedi Tom ve hızla arabayı açtı.

" Acele edin! " dedi. bizde hızla arabaya bindik. Hareket edince arabaya yapıştılar. Tom hızla arabayı ordan uzaklaştırdı.