bölüm 18

817 37 6
                                    

Bölüm parçası: Eskimo Joe-Setting Sun

Koridordan gelen sinirli fısıltıları dinlememek için direnen iradem, kapıyı aralık tutmayı akıl edebilmişti.Aydınlatmaların yetersiz olduğu şatoları aratmayan evimiz ,malesef sır tutamıyordu.

“Onunla işbirliği yapmayı nasıl kabul edersin?”dedi köpürmüş Meg.Kızgın kısık sesi yinede temkinliydi.Abisine karşı gelemeyeceğini biliyordu ama hesap sorma cüretini gösterebiliyordu.

“Bu işbirliği değil.Neyle karşı karşıya olduğunu gösterme biçimi.” Tamamen dürüst olmadığını düşündüğüm cevabı hoşuma gitmemişti.

“Bırak bununla kendisi baş etsin.Sana bela açacağından korkuyorum.”dedi endişeli Meg.

Gerçekleri bilen son kişi kategorisine aday olur muydum merak ettim bir an.Başıma merak sonucu gelen felaketler olmasa hayatlarımızın risk altında olduğunu öğrenemeyecektim ya da kurtarıcımın yardımı olmadan ölüme el uzatmış olacaktım.

“Amacını anladıktan sonra defedeceğim.”söylediği kelimelerin gerçekçiliğine inanmak istemiyordum.Bunu yapmasına müsaade edeceğimi sanmasa iyi olurdu.

Sessizlikle kaplanan koridorda ayak seslerinin farkedilmesi zaman almamıştı.Kapıyı yavaşça kapama girişiminde bulunurken kalp atışlarımında hızlandığını hissedebiliyordum.Odama doğru gelen iki çift ayak sesi, gıcırtılar sayesinde beni uyarıyordu.Kapıyı kapattıktan sonra yatağımın içine sokularak kendimi nefessiz bıraktım.Kapının altından yayılan ışık huzmesinin iki gölgeyle perdelendiğini yorganımın altından izliyordum.

“Odana git ve evdekilerin onun yokluğunu farketmelerine izin verme.”Emir verici keskin sesi Meg’e karşı kullanması otoritesinin etkisini hissettiriyordu.Dur bir dakika!Fark etmemeleri gereken şey de ne ?

“Bunu sadece senin için yapıyorum.”sitem eden Meg ,verilen görevi yapmak istemediğini açıkça dile getirmişti.

Odamın önünde dikilen gölge sayısının azaldığını gördüğümde gecenin 3’ünde yapılabilecek şeyleri gözden geçirdim.Burda olmasının sebebi gayet ortadaydı.Beni almaya gelmişti.Yutkundum ve az önce kapattığım kapının tekrar açılma sesini kulaklarımla takip ettim. Gözlerimi kapalı tutarak uykulu halime geri dönüş yaptım.

Odada ki varlığına inanmak güç geliyordu.Yatağıma doğru hareketlenen bedenini hissedebiliyordum.Bir süre duraksamasına, herhangi bir eylem göstermemesine şaşırdım.Nefes alış verişine odaklanırken neden beklediğini merak ettim.

Sessiz geçen birkaç dakikanın ardından yorganımı üstümden çekmesiyle beni korkutmuştu.Aniden yaptığı hareket çok kabacaydı.Tam da ondan beklendiği gibi.

“Bu da neydi şimdi?”Çatık kaşlarım ve kısık gözlerimle ne yaptığını sorgularcasına baktım ama aldırış etmeden karşımda dikilmeye devam etti.

“Hazırlanman için sana 3 dakika veriyorum.”çizgi halindeki dudakları tehdit edici görünüyordu.

“Kapımı çalmadın,odama girmek için izin almadın,üstüne üstlük yorganımı çekerken hiç utanmadın.Tanrı aşkına, çıplak olabilirdim!”

Dudakları kıvrıldı.Gamzesini ortaya çıkarmak için bu zamanımı bulmuştu yani!Çok dikkat dağıtıcıydı.

“Geceleri çıplak uyuduğunu bilmiyordum.”sinsilik sezdiğim gözleri beni korkutmak için yeterli olmuştu.

“T-tabi ki hayır.Düşüncesizliğini farkettirecek bir örnek verdim sadece.Yoksa-“konuşmamı tamamlayamadan sözümü kesmişti ,kabalık abidesi.

Sessiz YabancıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin