Letting You Go (Saida X Dahmo)

Chapter 38:Seperated

Nayeon's POV

Naguguilty ako sa ginawa ko alam Kong Galit parin sila sakin Ang tanga ko kasi eh alam ko namang pero ginawa ko parin.

Ako yung pinaka maganda pero ako pa yung ginawa ng gulo Dapat nga ako yung ginagawa ng paraan para  Umayos tong Grupo eh

Naka-upo ako Sa Monoblock na katabi ng higaan ni dahyun yung iba naman NASA sofa.
Pero mamaya maya agad na tumayo si Momo sa kinauupuan nya mukang may tumatawag sakanya kaya lumabas narin sya ng kwarto.

Lalong lumalala ang Ugali nya Simula nung makilala nya si Dahyun Lagi na syang nakikipag-away at nagiging manual narin pero Kay dahyun lang.

Ilang minuto narin ang nakalipas pero wala parin si Sana at Chaeyoung.
I'm so stupid Kailangan Kong bumawi sa Kanila.

"Guyss Nandito yung tauhan ng daddy ni dahyun" bungad ni momo nang makapasok sya.

Huh eh anong Ginagawa ng tauhan ng Daddy ni dahyun dito?

"Huh?Bakit daw?" Nagtatakang tanong ni jihyo.

"Di ko alam" kalmadong sabi ni Momo.

Biglang pumasok ang dalawang Lalaki siguro sila yung tauhan ng daddy ni dahyun.
Kasabay ng pagpasok nila sana.

"Tatanggalin na Muna daw si dahyun at Momo sa Grupo nyo dahil sa US silang dalawa titira for 2 years sorry pero magalit ang Daddy nya dahil sa kumakalat na balitang na-aksidente sya" Sabi nung isang lalaki.

"Huh?!Bakit kasama si Momo?!?" Inis na tanong ni Sana.

"Hindi naman po namin sina-" naputol ang sasabihin ko nang magsalita si chaeyoung.

"Unnie ikaw!Ikaw ang may kasalanan kaya malalayo si Dahyun Samin!" Inis na sabi sakin ni chaeyoung.

"I'm so sorry di ko sinasadya" tugon ko at nagsimula nang tumulo ang Luha ko.

"Chaeyoung!How dare you na sigawan si Nayeon Unnie ng Ganyan!" Sabat ni Jihyo.

"Tsk!kung Hindi naman dahil sakanya di naman tayo aabot sa ganito eh Maraming Nasaktan!" Hindi ko na kaya.

Tumakbo ako palabas ng Hospital at umupo sa bench.

Sana's POV

Dahyun-ah kala ko ba di mo ko iiwan pero ano toh bakit ganto ka sakin di mo ko iiwan diba? I Let Someone But you will Leave The Hell.

I Can't Stop Thinking About The Truth,Malalayo Ka sakin Bakit ba kasi ako nagselos! Ako yung may kasalanan ARGH! You Make me so Crazy Dahyun You're The Only One i want.

"Momo..."Sambit ko

"What?"Tanong nya.

"Pwede ba tayong Mag-usap kahit saglit lang?"Tumango naman sya kaya lumabas kami.

"Oh Bakit Sana?"tanong nya

"Kung Sakali Mang Ma-Makalimot Si -Da-Dahyun.."Paninimula ko.

"Ano?"

"Pwede bang ikaw nang bahala sakanya,Pwede bang Wag mo Syang Abusuhin.."

"Sana I Will Make Sure na Okay Sya."Nakita kong nag-iba ang expression ng muka nya.

"Please Momo Wag mo syang sasaktan"Tuluyan nang tumulo ang luha ko dahil nai-imagine ko kung paano mawawala sakin si dahyun.

"I Will ayusin Na Natin toh"Agad ko Syang niyakap.

"Tama,Para Kay dahyun"Tugon nya kaya mas lalo akong naluha.

"Friends again?"Tanong ko.

"BestFriends Again"Parehas kaming Nakangiti sa isa't isa.

"Momo Wag mong re-rapin yun!"Pagpa-pa Alala ko sakanya

"Hindi na Hahaha babantayan ko na yun promise"Nakangiting Sabi nya.

Bigla kong Naalala yung Nangyari kanina Si Nayeon San Sya nagpunta.

"Momo Naalala ko lang si Nayeon baka Kung san na yun nagpunta"Naga-alala kong sabi.

"Mukang nawalan ako ng Galang sakanya,sorry Dahil sa pag-aaway natin"

"Sorry rin Momo sa pananakit ko sayo"

"Deserve ko naman yun"Napayuko nalang sya  nung sinabi nya yun.

~After 2 Days~

Momo's POV  

2 days nang nakalipas pero di parin nagigising si Dahyun,Di pa Nagkaka-ayos sila chaeyoung at nayeon,Lagi Nang Nag mumukmok sa Kwarto si Sana At Ito Narin Ang Araw kung kailan Patuloy nang lalayo kami Ni Dahyun At Ito rin Ang Araw na pinakamasakit na Mangyayari Para kay Sana.

Alam Kong Mahirap Mawala sa Taong mahal mo.

Ito Na nga at bumukas ang pinto sa aking kwarto at nakita ko ang Dalawa kong Matalik na kaibigan.Walang iba kundi si Mina At Sana sila ang nanatili sa tabi ko kahit ang dami naming napagdaanan.

Nasasaktan ako Para Kay Sana na nagmahal lang.Kung pwede lang Sana itigil yung Flight Gagawin ko kaso Hindi,Dahil hindi naman ako ang magulang ni dahyun.

Agad ko silang niyakap.

"Mami-Miss Ko Kayo"Sabi ko at kumalas na sa yakap.

"Momo Ingatan mo si Dahyun ahh Pinagkakatiwalaan na kita please Momo"Nagsisimula Na Naman Syang Umiyak.

"Momo Kailangan Pagbalik nyo Gising na Si Dahyun Ah"Sabi ni Mina.

"Oo,Gagawin ko ang Lahat makakabalik sya ng Maayos"

"At Sana Wag kang Umiyak kung sakali mang magka-amnesia sya ipapaalala ko kung anong meron kayo Noon"Napayakap nalang sya sakin ulit

"Thank you Momo Hihintayin ko kayong bumalik"nakangiting sabi nya sakin.

"Its Okay Sana babalik pa si Dahyun Magtiwala ka lang"Sabi ni Mina kay Sana.

Agad na bumukas ang pinto at linuwa nito ang Tauhan ng Daddy ni Dahyun.

"Momo,Kailangan na daw nating umalis baka mahuli pa tayo sa Flight"Bungad Samin Kaya Tumango Nalang Ako.

"Mag-ingat Kayo dito Guys Promise babalik si Dahyun ng maayos"Sabi ko Bago Tuluyang Lumabas.

Alam kong Si Sana ang Pinakamasa-Saktan Dahil Mahal nya si Dahyun.Pero Huli na ang Lahat nya makakasama si dahyun sa mahabang Panahon i Will Anything but now i'm Dahyun Guardian They are Seperated now But Their Hearts Will Never Get Seperated.