"မင္းတို႔ျပန္ေတာ့ .."
ကိုယ္ရံေတာ္ေတြေခါင္းကုတ္သြားၾကတာသိေပမဲ့အနီးနား
ကျပတင္းေပါက္တစ္ခုဆီေလ်ွာက္သြားလိုက္ကာ
အျပင္ကိုေငးၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္..။
"ဟို ..မင္းသား ..ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေသခ်ာမွာထား
တာမို႔ .."
ကိုယ္ဖ်တ္ခနဲ ခပ္စူးစူးလွည့္ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုယ္ရံ
ေတာ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ တံု႔ဆိုင္းဆိုင္းစကားသံက တိကနဲ
ရပ္သြား၏..။
ဒီအေနအထားအတိုင္း ခပ္ၾကာၾကာၿငိမ္သက္ေနေပး
လိုက္ေတာ့ ..
"ဒါဆို နဲနဲလွမ္းတဲ့ တည္းခိုအိမ္ရာမွာေနလိုက္ပါ့
မယ္ မင္းသားေလး.. လိုအပ္ခဲ့ရင္အဆင္သင့္႐ွိရ
ေအာင္လို႔ပါ.."
တန္းစီေခါင္းငံု႔ေနရာကေန ေ႐ွ႕ထြက္ၿပီးဦးၫႊတ္ေျပာလာ
ေသာ Kevin..။
လုပ္သက္ၾကာဝန္ထမ္းေတြထဲမွာ ကိုရီးယားအေမရိကန္
ကျပားKevinက Sehunစိတ္ကိုနဲနဲနားလည္ႏိုင္
္တယ္ေျပာရမည္..။
သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ကိုလံုးဝအလြတ္ေပးတာမ်ိဴ းေတာ့
မဟုတ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ထင္သည္ ..Suho Hyungကသူနဲ႔စိတ္
တူကိုယ္တူ Kevinကိုေတာ္ေတာ္ေလးယံုၾကည္စိတ္ခ်
ထားတာမို႔ Suho Hyungမပါလည္းကိုယ့္အေနနဲ႔
အသက္႐ႈသိပ္မေခ်ာင္လွ။
ဒီထက္ပိုၿပီးလည္းေျပာမေနခ်င္ေတာ့တာမို႔ Sehun
လက္ခံဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္..။
"ဒါဆိုအေပၚထပ္မွာပစၥည္းသြားခ်ေနတဲ့တစ္ေယာက္
ကိုပါ ေခၚၿပီးအနားယူလိုက္ၾကေတာ့..
အိမ္ေတာ္ထိန္းLuhanကို က်ြန္ေတာ္႔အခန္း႐ွင္းထားဖို႔
ေျပာခဲ့ေပးပါ.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါမင္းသား .."
ကိုယ့္စကားအဆံုးကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္က လွစ္ခနဲ
အေပၚထပ္ကိုတက္သြားတာမို႔ Sehunျခံထဲကိုဆင္းခဲ့
လိုက္သည္..။
