His Gangster Girlfriend ✅

Chapter 16

Kyla

"Shai paabot nga ng ballpen ko" saad ko kay shai na syang sinunod nito.

Lumipat ako ng mauupuan sa tabi nila shai at krish na kung saan ay napapagitnaan ako ng dalawa.

Hell yeah pumayag na ako na maging kaibigan ang dalawang bruha na to no choice ako kahit anong pagtanggi ko at pag iwas ko ay nangungulit at nambubuntot parin ang dalawang to.

'At masasabi ko ren na ang sarap pala sa feeling ng may kaibigan ka'

Sapat nang magkaroon ng kaibigan na tulad ng dalawang to at ayoko ng dumagdag pa ang mga taong gustong makipag kaibigan saaken.

Ng maibigay na sakin ni shai ang ballpen ko ay nag sulat na ako sa papel matapos kong mag sulat ay pinilas ko ito at kinusot kasabay ng pag bato sa kinaroroonan ng unggoy na iyon na nakasimangot.

Napangisi ako ng naheadshot ito sa pag bato ko ng papel agad na umayos ako ng pagkakaupo at humarap sa blackboard upang di nya mapansin na ako ang dahilan ng pagbato ng papel.

Lumayo ako sa kaniya at lumipat ng upuan dahil ayokong makatabi ang ungas na iyon at makita diko makakayanang tumabi sa kaniya ng matagal at galit ako sa kaniya dahil lagi nalang ako nitong pinag titripan.

Ilang agwat ang layo ng upuan namin kaya mas komportable ako rito kasama ang dalawang bruha nato.

"Kyla ano nga pala yung method na tinuturo ni sir domingo?" Pag tatanong ni krish saakin at pilit na iniintindi ang nakasulat sa kaniyang math notebook.

Maging ako ay hindi ko ren maintindihan dahil sa ang bilis mag turo ni sir domingo kaya di namin ito masundan. Ni wala reng nag lalakas loob na ipaulit ang tinuturo ni sir domingo dahil sa baka maparusahan siya nito. Ayaw nya kasi na pinapaulut sya at pinapahiya o di kaya ayaw nya na hindi iniintindi ang tinuturo nya masyado syang mahigpit.

"I don't fvcking know? Eh sa bilis ba naman nyang mag turo masusundan pa ba naten yun?" Pag susungit ko sabay irap sa hangin.

"Hmmp. Ok" ang tanging nasagot nalang ni krish at ibinalik nalang niya ang math notebook nya sa bag.

Nabuhayan ako ng biglang nag bell hudyat na uwian na.

Mabilis na nag ligpit ng gamit ang prof namin bago nagpaalam umuwi. Nag sitayuan na ang mga classmates namin at ang iba ay nauna ng lumabas.

"Ano kyla wala kabang balak tumayo at umuwi?" Saad ni krish at pumameywang.

Napabuntong hininga ako at nag ligpit na ng gamit at tumayo.

Lumabas na agad ako ng room dahil ayokong makasabay pauwi ang ungas. Nauna naren ako kila shai at krish na nag reretouch pa tch.

Ng makauwi na ako ay laking gulat ko ng matanaw ang isang lalake.

"Mom. Don't tell me..." saad ko habang nakatutok parin ang aking tingin sa lalaking nakatalikod sa gawi namin ni mom at nakaupo ito sa sofa kaharap ni dad.

"1Yes darling he's here" sarkastikong saad ni mom at nauna ng pumasok.

Huminga muna ako ng malalim bago puntahan ang lalaking dating kinakatakutan ng lahat ng tao.

No! Hindi pwede to bakit andito sya? Anong kailangan nya? Gagawa nanaman ba ng ikakasira ng buhay ko? Namin o ang mga taong malapit saakin?

Ng makita ako nito ay kaagad itong tumayo at yumuko ng kaunti bago tumayo ng maayos "nice to see you again.... kyla" saad nito at ngumisi.

Walang imosyong tiningnan ko lang ang lalaking kaharap ko.

"Ahh kyla maiwan ko na muna kayo jan at tutulungan ko ang mommy mo na mag luto maupo kayo jan ang mag usap" saad ni dad ng diko man lang tinatapunan ng tingin. Tumayo na si dad at nag tungo na sa kusina kaya kaming dalawa nalang ang natitira dito.

"Maupo ka" walang gana kong saad sa kaniya na sinunod naman nito at umupo ako sa sofa kung saan umupo si dad.

"What are you doing here again?.... joseph" pangunguna ko.

Ngumisi ito at sumandal sa sofa "i'm here to see your beautyful face babe." Halos kilabutan ako sa huling salita na binitawan nya.

"Hindi ka natuwa na makita ako? Dimo ba ako namiss?" Malungkot nitong saad

Napairap ako sa hangin kasabay ng pagngisi. "Hindi kita kailangang makita at mas lalong hindi kamissmiss ang isang katulad mo. Sabihin mo nga? Ano ba sadya mo dito?"

Napahawak ito sa kaniyang baba at tumingala sa kisame na animoy may malalim na iniisip.

Bigla itong pumitik sa ere na animoy naalala na ang kanina pa niyang iniisip. "Ahh! Naalala ko na ang pakay ko dito." Saad nito.

"Gusto kong bumalik ka samen sa gang!" Pag aalok nito.

"Pano kung ayoko?" Sarkastiko kong saad.

Ngumisi ito at sa tingin ko ay may binabalak ito. "Ok! Alam mo na ang magiging kapalit ng pagtanggi mo" saad nito at nag de-kuwatro ng upo. "Wala ka paring pinag bago kyla.... matapang ka parin yan ang dahilan kung bakit kita nagustuhan" saad nya at tumingin sa gawi nila mom

Napakunot ang noo ko ng mapagtanto ang kahulugan ng mga sinasabi nito.

Dati akong kasama ng gang nila at ako ang nag bubuhat sa groupo sa tuwing kami ay sasabak sa gulo. Dati akong naging reyna ng mga gang at ang mas nagustuhan nila saken ay magaling akong kumuntrol at humawak ng gang napapasunod ko ang mga ito.

Ngunit ginalit nila ako ng idamay nila ang minamahal kong kapatid na si ate cheska pinatay nila ito at trinaydor ako kaya simula non ay di na ako pumanig sa kanila nag sarili nalang ako at alam ko sa sarili ko na kaya ko ang sarili ko ng wala sila.

Naging sikreto ang dahilan ng pagkamatay ni ate maging sila mom ay hindi nila alam ang dahilan ng pagkamatay ni ate ginawa kong lihim ang lahat.

At ngayon nag babalik sila ay alam kong ako ang pakay nila naluluge ang gang nila at kailangan nila ako ngunit kahit kailan ay asa silang babalik ako sa mga walang kuwantang traydor na gang na yan wala na akong tiwala sa kanila.

"Dumaan muna kayo saken bago nyo galawin ang mga taong malapit saken" seryoso kong saad.

"Ok kyla i'll give you a 3 months para makapag desisyon ka ng maayos at pag dumating na ang ika-dalawangput limang araw ng ikatlong buwan at ayaw mo parin di kami mag dadalawang isip na kunin ang minamahal mo sa buhay ng di mo namamalayan." Seryoso nitong saad.

Dumating na sina mom at dad na may bitbit na pagkain "oh tara na kain na kayo. Kyla, joseph tara na sa hapag" pag aaya ni mom.

"Nope tita busog na po ako at aalis na po may tatapusin pa po kasi ako at importante po ito" pag tatanggi ni joseph at tumayo na kaya tumayo na ren ako .

"Bye kyla, bye po sa inyo" pag papaalam nito saamin ngunit nasaakin parin ang kaniyang tingin na nakangisi at tuluyan ng umalis.

Hindi ako papayag kahit kailan na umanib sa grupo nyo dadaan muna kayo sa hukay ko bago sa mga taong mahal ko.

"Magtutuos tayo joseph"