İki kişi, biri öksüz ve yetim genç kız, diğeri ise kendini sevdiklerini korumaya adamış bir oğlan. İkisinin birbirlerini görmesi bir tesadüf değil...
Bugün de yoğun geçti. Daha doğrusu geçiyor. Tanrıya şükür bugün patronumu hiç görmedim. Boşalmış bi...
İlacı hala bulamadım. Üst kata odama çıktım. Orada aramaya başladım. Beynimi biraz daha kazıdıktan sonra ceketimde olabileceğini düşündüm. Oh be hele şükür buldum. Koşarak merdivenlerden inip Yu Jin'in yanına gittim. İlacı şırıngaya koydum ve dikkatlice Yu Jin'in koluna enjekte ettim. Hiç bir tepki vermiyordu. Tek söylediği. "Yapmayın, çıkarın beni. Söz veriyorum..." bunun gibi sözler. Neden bunları tekrarlıyor?
Yu Jin'den
Yapmayın, lütfen çıkar beni, anne, baba. Lütfen onlara bir şey yapmayın. Beni buraya kilitleyen adam geldi ve lambayı patlattı. Banada tokat atıp dışarı çıktı. Korkuyordum. Karanlıktı. Anne ve babamın çığlıklarını duyuyordum. Karanlık beni içine hapsediyordu. Anne... Baba...
ANNE BABA!!!!
Bu kelimeleri haykırarak uyanmıştım. Ailemin bu şekilde öldüğünü herkesten saklamıştım. Geçmişi unutmaya çalışırken peşimi bırakmıyor. Tanrım kimse yok mu bu odada.
Y-j: Yoongi!! Yoongi nerdesin? Yoongi!!!
Şu anda korkudan ağlıyordum. Yoongi telaşlı bir şekilde içeriye girdi. Koşarak yanına gittim ve ona sarıldım. Onun yanında kendimi güvende hissediyordum.
Y: Şişt. Tamam güzelim geçti. Burdayım ben, korkmana gerek yok. Şimdi göz yaşlarını sil. Çünkü bu halde çok çirkin gözüküyorsun.
Kafamı göğsünden kaldırdım. Ona baktığımda bana tebessüm ediyordu bende ona karşılık verdim.
Y-j: Yoongi beni yalnız bırakma. Korkuyorum. Ya O adam banada saldırırsa. Ya beni yine o odaya hapsederse.
Y: Benim yanımdayken sana kimse birşey yapamaz. Korkma.
Y: Şişt. Yeter Yu Jin ağlama. Sana söz veriyorum, öcünü alacağım.
Kafamı Yoongi'nin göğsüne yaladım. Bi süre öyle durduktan sonra Yoongi'den ayrıldım.
Y-j: Benim uykum var.
Y: Tamam güzelim sen yat.
Yatağa yattım, Yoongi alnıma küçük bir öpücük kondurdu. Odadan çıkmak için yeltendiğinde elinden tutup onu durdum.
Y-j: Gitme, korkuyorum.
Biraz düşündükten sonra yanı uzandı. Birbirimize sarıldık. O şekilde ikimizde uyuya kaldık.
...
Odanın içerisine gün ışığı giriyordu. Gözlerimi kamaştırdı. Yoongi hala uyuyordu. Yataktan kalkıp banyoya gittim. Küvete su doldurdum. O sıradada üstümü çıkardım. Küvet dolduktan sonra suyun içine koku döktüm ve kendimi suya bıraktım. Gözlerimi kapattım.
...
Yoongi'den
Kalktığımda sabah olmuştu. Kafamı çevirdiğimde Yu Jin yanımda değildi. Ya duşa girmiştir yada mutfakta hizmetçilere yardım ediyordur. Mutfağa baktım orada yoktu. Banyoya gittim kapı kilitliydi. Demek ki burada. Kapıyı tıklattım açılımıyordu. Seste gelmiyordu.
Y: Yu Jin aç şu kapıyı. Bak kapıyı kırıcam.
Tanrım. Çıldıracağım.
Y-j: Efendi Yoongi.
Hele şükür.
Y: Sen helebi çık dışarı. O zaman konuşacağız.
Yu Jin'den
Off. Banyoda uyuya kalmışım ve Yoongi'den azarı işiteceğim. Üstüme banyoluğumu, bornuzumu giydim. Saçımda havlu sardıktan sonra banyodan çıkmak için kapının kilidini açtım. Etrafı kontrol ettim. Kimse yok. Koşarak odama gittim. Kapımı açtığımda arkasını dönük bir şekilde oturan Yoongi vardı. Ya off. Duştan çıktığımı biliyor birde beni odamda bekliyor. Arkasını dönmeye fark ettiğimde utancımdan kapıyı kapattım.
Y-j: Ya odamda ne işin var. Çık odamdan.
Y: Peki. Çıkıyorum.
Yoongi kapıyı açtı ve bana bakmaya başladı. Olamaz. Lanet olsun. Üzerimde sadece banyoluklarım vardı. Yanaklarımın kızardığına eminim. Offf.
Y: Çıktım. Çok güzelsin Yu Jin.
Y-j: Kapa çeneni ya. Utanıyorum zaten Çıkta üstümü giyineyim.
Y: Böyle gayet iyi duruyorsun.
Omzuna sertçe vurup odama girdim.
Y: Yavaş olsana ya. Onca iltifatın karşılığı bumu.
Kıkırdadım. Dolaptan içliklerimi ve günlük kıyafetlerimden çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunlar gayet rahat. Aşağıya indiğimde Yoongi yoktu. Odasına gittim. Gömleğinin kol düğmeleriyle uğraşıyordu. Yanına gidip ona yardım ettim. Ben düvmeyi takarken oda beni izliyordu.
Y: Güzelim şimdi bana bir söz vermen gerek.
Y-j: Peki ama neden.
Y: Nedenini boşver. Senden istediğim söz 1 Eğer bana birşey olursa kendine çok iyi bak. 2 Bu evden ben gelene kadar dışarıya çıkmayacaksın.
Y-j: Yoongi söz veriyorum. Fakat neden böyle bir söz istiyorsun benden.
Y: Güzelim sen sadece beni bekle.
Y-j: Beni korkutuyorsun Yoongi. Sanki gidip bir daha asla gelmeyecekmişsin gibi konuşuyorsun.
Yoongi alnımdan öptü ve odadan çıktı. Bende onun peşinden gittim. Gözümden yaşlar akıyordu. Yoongi'nin sözleri beni çok korkutmuştu.
Y-j: Yoongi!! Dur!!
Sesim titrek çıkmıştı. Yoongi arkasını döndü.
Y: Söyle güzelim.
Y-j: Ş-şey SENİ SEVİYORUM!!!!!
Y: Bir daha söylesene.
Y-j: Duydun işte SENİ SEVİYORUM!!!
Y: BENDE SENİ SEVİYORUM!!!
Yoongi'nin yanına gittim ve ona sarıldım.
Y-j: Beni çok korkutuyorsun Yoongi. Bana geri döneceğine söz ver.
Y: Söz veriyorum.
Yoongi evden çıktı. Ben ise sadece arkasından ağlıyordum. Tanrım lütfen Yoongi'yi koru.
