ყველაფერი კარგად იქნება...

4.

უკვე ორი კვირაა რაც ვმუშაობ კაfეში და უკვე ბევრი მეგობარი მყავს. დღეს მივდივარ უკვე ნახევარზე გავრიბავარ სახლიდან. 10 რომ აკლია მივდივარ და ჩეულ რეჟიმში ვხვდები პირველს ნიკოლას. მალე კაეიც იღება და შევდივართ. პირდაპირ ოთახში შევდიავრთ და ფორმებს ვიცმევთ. მალევე გავდივართ.
თორმეტზე შევსნება გვაქვს ორ საათამდე.
უკვე ორი საათიცაა და კაფის წინ ბევრი ხალხი ელოდება გახსნას. ქალი აღებს კარს და ყველა შერბის.
- უჰჰ.. ამოიხვნეშა ნიკოლამ..
- უნდა გაუძლო ძმაო.. ვუხარი და მსუბუქად გავკარი ხელი
- ღრინცაობას მოეჩუთ და საქმეს მიხედეთ. თქვა ანჩხლმა მონიკამ ყმთუმცაღა მე ანჩხლი მირჩწვნია. ისევ გამოვიცვალე.
- ოოო... მოვიდა. მიჩქმიტა ხელზე ნიკოლამ
- რა ვინ?
- აი ის კაცი ხომ ხედავ საპატიო სტუმარია სულ აქ დადის. მარტო ოარიზის კი არა მთელ  ქვეყანაში საუკეთესო ადვოკატია. 66 საქმე აქვს მოგებული.
- ვაუ... მაგარია
- ხო, მიდი მოემსახურე სწეაფად
- შენ მიდი თამ იცნობ
- ვიცნობ არა ის აი მე იმ მეორესთან მივალ
- აჰჰ კარგი...
დავიძარი მისი მაგიდისკენ თუმცაღა მარტო არ იყო კიდე რამდენიმე თანამშრომელთან ერთად.
- მოგესალმებით. რას შეუჯვეთავთ? ღიმილიანი სახით ვუთხარი.
- შენ ახალი ხარ?
- დიახ! მაგრამ შეკვ
- რა გგქვია?
- ამ არ არის დიდად სასიამოვნო თქვენი ტონი, აქ ხომ საჭმელად ბრძანდებით და არა ჩემს გასაცნობად.
- ეგ ჯერ არავინ იცია
- თუ შეიძლება უფრო ლამაზად ისაუბრეთ.
- კარგი ოლივია
- ოლივია? საიდან მიხვდი?
- ისე უბრალოდ გამოვიცანი.
- რა? მეხუმრებით?
არც ტამსაცმელეზე მაწერია სახელი არადა
- თუ შეიძლება ყავა მოგვიტანე და კრუასანები შოკოლადით.
- აკრგით სხვა?
- სხვა არაფერი.
წავედი ცოტა გაკვირვებული
- ნიკოლა!
- რა?
- ის ასვოკატია თუ
- თურა
- ჩემი საზლი საიდან იცოდა.
-მე რავიცი ალბათ გაარტყა.
-სერიოზულად? გაარტყა?! მილიონი სახელი არსებობს და ოლივია ამოირჩია?
- მე არაფერი მითხქვამს...
- აჰჰბკარგი შეკვეთას მივუტან. ვთქვი და თასი ავიღე შემდეგ მათი მოგიდისკენ დავბრუნდი. დავიხარე და ნელ-ნელა დავიწყე ყავის მიწოდება. როდესაც ჰარისაც დავუდგი მადლობა მითხრა და ხელზე მეამბორა.
- არაფრის! ვუთდარი უხეშად და იქაურობას გავეცალე.
მალევე დაიშალნეც კიდეც მე კი სული მოვითქვი
- ის შენით დაინტერესდა?
- ჩწკით? კარგი რა მარკ ...
-ვერ ხედავ როგორ გიყურებდა
- დარწმუნებული ვარ ყოველდღიურად მილიონს უყურებს ეგრე
- შენთან საუბარა აზრი არ აქვს..  უფფ
- ჰო რავიცი...მუშაობას ოთხშაბათობით ადრე ვასრულებთ გაკოვიცვალე თუ არა ფორმა მაშინვე სასამართლოს შენობისკებ დავიძარი ტაქსით. შენობის წინ ალბათ მინიმუმ 5 წუთინმაინც დავდიოდი და ფრვხილებს ვიკვნეტდი და ბოლოს მაინც შევედი.
- გამარჯობათ!
- მოგესალმებით რით შემიძლია დაგეხმაროთ? მკითხა ახალგაზრდა გოგონამ და გამიღიმა
- მე ... განცხადების შეტენა მინდა დაშორებასთან დაკავაშირებით... ვუთხარი და სადაც იყო ავბღავლდებოდი... ისევ მიყვარს და ვერ ვიმეტებ ჩვენს ქორწინებას ! ჯანდაბა!
- მესამე სართულზე მაიკი იკითითხეთ
- კარგი გასაგებია.
ლიფტიატ მესამეზე ავედი ერთ ერთს ვთხოვე და ხმარებაც და ბოლოს ვიპოვე კაბინეტი. ჯერ მდივანი შევიდა და მითხრა რომ შემძლო შესვლა. კარზე დავუკაკუნე და როდესაც ხმა გავიგე შევხსენი კარები. მივიხედე და გავშეშდი როცა ის დავინახე! ის ადვოკატი
- თქვენ? აქ რას აკეთებთ?
- რა თქვენი საქმეა მე ამ წამს სამსაზურში არ ვარ ამიტომაც არ ვარ ვალდებული...
- დამშვიდდით. მითხრა და ირონიულად ჩაიცინა.
-რით შემიძლია დაგეხმაროთ? ჩაგვერთო მაიკიც.. ხო მგონი მას ესე ჰქვია სულ დამავიწყდა
- განცხადების სემოტანა მინდა
- რასთან დაკავშირებით?
- შეიძლება მან დაფვტოვოს?
- კარგი მაიკ საღაკოსნგანხავ... უთხრა ჰარიმ მერე ერთი ნაგლად გამიღიმა - კარგად საყვრელოოოო.... ბოლოს გაწელა
თვალები დავხუჭე რომ არ შემეგინებინა მისთვის რადგანაც უფრო მნიშვნელოვანი საქმეებიც მქონდა. იქაურობისდატოვებისთამავე თვალები გავახილე თუმცაღაკი არ წასულა თაბი დაეღუნა და ჩემს წინ იდგა გაღიმებული. თვალები რო გავაცილე ერთი შევხტი ადგილზე თუმცა თავი დავიწყნარე და ბრაზი მოვთოკე.
-კარგი ჰარი წადი ის სტუმარია. უთხრა მკაცრად მაიკმა
- კარგი მაიკ კარგი... კარგად ოლლ მითხრაბდა ნამდვილად წავიდა
- ოლ? ვერაფერიგავიგე
- დაბრძანდით. ფიქრებიდან მაიკმა გამომაფხიზლა მეც გავურიმე და დავჯექი.- აბა გისმენთ
- განცხადების შემოტანა მინდა განქორწინებასთან დაკავსირებით
- გასაგებია. - მითხრა მშვიდად- ეხლა მე ანკეტა უნდა შევავსო
- კარგით
- სახელი გვარი და ასაკი
- ოლივია სტიუარდი 24 წლის
-საცხოვრებელი
- პარიზში თუმცაღა ისე ლონდონიდან ვარ
- სა ასე როგორ საუბრობთ
- როცა დავიბადე 10ნწლამდე ვცხოვრობდინაქ.
- გასაგებია და იცით ძალიან გაგიჭირდებაათ რადგანაც თქვენ ლობდონიცნმოქალაქე ბრძანდებით
- ისევე როგორც საფრანგეთიდან. ორმაგინმოქალაქეობა მაქვს.
- აჰა გასაგებია მეუღლის სახელი ასაკი  საქმიანობა და განქორწინების მიზეზი.
- მაქს  კლინტონი 25 წლის ამჟამად და ბისზმესმენი
- ხო გამიგია
- მიზეზი კი... ჩვენ ხელი ადრე მოვაწერეთ ტუმცაეა ქორწილი უნდა შემდგარიყო 2 თვის წინ... ქორწილის წინ დღეს კი მას... - ღმად ჩაბისუნთქე - მას მის მდივანათან შევუსწარი
- გასაგებია. ამოიოხრა მან- თქვენ ახსენეთ რომ ადრე დაიწერეთ ჯვარი
- კი წლი ნახევრისნწინ
- გასაგებია. აქ თქვენი ხელმოწერაა საჭიეო რომ განცხადება სასამართლოს გადაეცეს.  მეც ხელი მოვაწერე.
- სულ რამდენი  დღეასი უსიამოვნო ამბავს გაიგებს. გამიღიმა
- შეიძლება სასიხარულოსაც. ამაზე ჩაიცინა
- არამგონია! მიტხრა და გამიღიმა
- კარგით! დიდი მადლობა
- არაფრის და გასვლისას მდივანს თქვენი მობილურის ნომერი დაუტოვეთ რომ დაგიკავსირდეთ
- კარფით. ნახვამდის
- ნახვამდის. გასვლისთანავე მდივანს ნომეეი გავუცვალე საყვარელი გოგო იყო ძალიან და კიბეებს დავუყევინმერე კი ჩემიბსასტუმროსკენ გავწიე...
დილით ჩვეუკებრივ დავიწყე მუშაობა და ისიც გამოჩნდა.
- შენ მოემსახურე. ვუთხარი ნიკოლას და მანაც თავი დამიქნია.
რამდენიმე წუთში კი უკან ვიღაც მიდგება და ყურთან მიჩურჩულებს.
- რატომ არ გვემსახურები ოლლ?
- ნიკოლა ხომ გემსახურებათ მისტერ ჰარი ის ძალიან კარგი მომუშავეა და..
- ვერ ხვდები ვითომ ... საყვარელო არც კ8 ვფიქრობდი თუ გათხოვილი იქნებოდი ... თუმცა რადგანაც შორდებუ შეიძლ
- შეიძლება რა? ხმას ავუწიე ცოტა და როცა მივხვდი რომ ყველა მე.მიყურებდა გავჩუმდი. - ბოლო იქნება როდესაც ამას მეტყვი
- შენ კი ბოლო იქნება რასაც მიბრძანებ მითუმეტეს მიყვირებ. მითხრა მკაცრად.
- ეჭვი მეპარება...
- მეგონა რომ ნორმალური ადამიანები მუშაობდნენ ნეტავი რატომ გთხოვე კაბინეტიდან გასვლა მაინც ყველაფერი მოგიყვა და... ჭორიკანა. თქვენ კი რაღაც თავში ვერ გაქვთ კარგად ნამდვილად.
- ჰაჰ... ჭორიკანა ბიჭი მეგობრები არ მყავს! ეს სასამართლოა ძვირფასო მეკი უნიჭიერესი ადვოკოტი და ცდილობ მე დამიმალო რაიმე? სერიოზულად?
- სულელთან ერთარ ნარცისიც, საკუთარ თავზე შეყვარებული იდიოტიც.
- კლიენტებთან ასე როგორ უნდა ისაუბრო რომ მომინდეს აქ ვეღარ იმუშავებ.
- ეს სამუშაო მე ვიშოვე და არავისბაქვს უფლება საკუტარი თავის დაკმაყოფილების მიზნით მე და ვეკი სამუშაო გამოიყენოს. თქვენს ადგილს დაუბრუნდით მისტერ სტაილზ და ისაუბრეთ თქვენს თუ როფორი მაგარი ბრძანდებით და როგორ იგებთ ყველა საქმეს მე კი...  მე ჩემს საქმეს გავნაგრძობ
- მაგდებ
- ეეგიძლიათ ახსენით მიუჩველო ბიჭინავ  რომ აი იმ გოგომ დამახვევინაო და თან პირველადო.
- ანუ ?
- ანუ დაახვიეთ აქედან და მეორედ ჩემთანნესეთინსაუბარი არ გააგრძელ9თ. ყველაფერს დავიკიდებ ჩემს სამსახურსაც კი და აი ამ ბლინებით ცხელ ტაფას შემოგარტყამთ სახეში ანდაც ციხეში მოხვედრა არ მსურს და წვენს გამოვიყენებ და თავზე დაგასხამთ. რო იცოდეთ კარგი გემო აქვს...
- ანუ ესე არა? მოხვალ დამიჩოქებ და მერე
ყელში ამომივიდა და წვენი გადავასხი. ამას მე ვინ ვგონივარ?! ყველასნსახე მივიბყარი მათ შორის მონიკასიც ანუ ანჩხლის რომეომაც მაშინვე მოგვვარდა.
ჰარის თვალები დახუჭული ჰქონდა და მწარედ აჭერდა მუშტები კოკუმა და ძარღვებუნდაეიმა.
- ეა ჯანდაბას აჯეთებ?! დამიყვირა მონიკამ- მისტერ სტაილს დიდ ბოდიშს გიხდით ასეთინგაუგებრობისთვის მერწმუნეთ ის თავისას მიიღებს.
- რათქმაუნდა მიიღებს. თწვა და მეორე ჭიქა აიღო შემსეგ კი შემასხა.
კარგია მესამეც იყო და სახეზე გადავასხი. მან ტორტს დაავლო ხელი და სახეზე შემაზილა.
მე მეორეს დავავლე ხელი და შევაზილე.
- უი გათავდა. ამიიხვნეშა ხელი დამავლო და კაფის ერთ ერთ საყრდენ კედელს მიმაჯახა ორივე ხელით მაგრამ არც მე დავაკელი და ამოვარტყი ფეხებშ შორის ერატი კი ამოიხვნეშა მაგრამ მალევე მოვიდა აზრზს და ორივე ხელი უკანა ამომიტრიალა და დამიჭირა მერე კი მასზე მიმანარცხა. სახეზე ჩამოყრილი თმა ამიწია და ჩამჩურჩულა
- კაფეში მომუშავენნაზი გოგოები ვერაფერს გახდებით.
- თქვენნაირი ნარცისი იდიოტები ხომ საერთოდ ...
- სულელი. ფეხსაცმლის ქუსლი დავარტყი და ამოიხვნეშა მერე კი კარიდან გავვარდი უკანა კაფის ეზოში
***
გასწორებასაც ვერ ვასწრებ... სკოლა დამეწყო და აღდგა ჩემი რეჟიმი 7 საათიდან 5 მდე სკოლაში ვარ. უფროსწორად 8 ზე მეწყება მაგრამ შვიდზე ვდგები და ოცი რო აკლია იქ ვარ ზარის დარეკვამდე უნდა შევიდე ... ნუ მოკლედ ეს უინტერესოა და კიდე დავალებები მითუმეტეს ახალი ვარ და ენა არ ვიცი ამიტომაც სხვა გაკვეთილებთან ერთად ენის გაკვეყილების მაქ კვირაში ოთხი საათი მთლიანად ამიტომაც ისე ხშირად ვერ დავდებ მაგრამ შევეცდები