To Παιχνίδι Της Λίνας

Eκείνος

Cover by charmingcherry-

Τα χέρια της περιπλανήθηκαν στο γυμνό στέρνο του. Στο στήθος του έχει χτυπημένα δυο χελιδόνια, χαμηλά στην κοιλιά του ένα γεράκι, στα μπράτσα του τα πορτραίτα της μητέρας του και του πατέρα του , απο κάτω την ημερομηνία θανάτου τους. 

Τράβηξε το χέρι της απο πάνω του με ένταση. Τον εκνευρίζει να του αγγίζουν τα τατουάζ. 

Στην πλάτη έχει μια τεράστια τίγρη , πιο χαμηλά έναν αετό και ένα λύκο. Είναι τα δικά του σύμβολα δύναμης .

"Μου αρέσουν.." του ψιθυρίζει φιλήδονα η όμορφη γυναίκα απο κάτω του. Μπορεί να μην της διαθέτει πολύ χρόνο, αλλά όποτε έρχεται στην πόλη πάντα την παίρνει..τηλέφωνο.

"Σσ.." της ψιθυρίζει αυστηρά. Μπαίνει ξανά με βια μέσα της, εκείνη αφήνει ένα δυνατό αναστεναγμό..την τρελαίνει. Δεν είναι η εξουσία που έχει  ή το όνομα του, είναι αυτός ο ίδιος..κοιτά τα γκρίζα μάτια του..τον βλέπει να της πιάνει τους καρπούς..εισχωρεί πιο βίαια..το πρόσωπο του συσπάται.

"Δημήτρη.." φωνάζει δυνατά..την τρελαίνει.. κοιτά χαμηλά..δεν έχει μπει ολόκληρος μέσα της..παίρνει μια μεγάλη ανάσα για να τον υποδεχτεί και ανοίγει τα πόδια της περισσότερο.

Το τηλέφωνο του χτυπά για ακόμη μια φορά. Είναι η τρίτη συνεχόμενη φορά που καλεί κάποιος. Στο προσωπικό του αριθμό για τα επείγοντα.

"Γαμώτο" σφίγγει τα δόντια του.

Αυτό ένα πράγμα σημαίνει.

Βγαίνει απο μέσα της και κατευθύνεται στο τηλέφωνο.

Εκείνη παρατηρεί το γυμνό του σώμα. Είναι απλά..τέλειος..δαγκώνει τα χείλια της απο προσμονή και πάθος ..χαμηλώνει το βλέμμα της..είναι τεράστιος σε ταλέντο.

"Δημήτρης  Μεβέζης" η φωνή του τραχιά και αυστηρή..αν και γυμνός το σώμα του προσδίδει κύρος..απο μακριά φαίνεται οτι είναι άντρας που εξουσιάζει..όχι μόνο στο κρεβάτι..

Στην άλλη άκρη της γραμμής ακούγεται μια αντρική φωνή. Εκείνος ξεφυσά. Πάλι τα ίδια. Έχει βαρεθεί τις μαλακίες της. Δεν λέει να κάτσει φρόνιμα. Πόσο πρέπει πια να την τιμωρήσει για να κάτσει ήσυχη? 

"Η Λίνα είναι εκεί? Είναι καλά?" λέει νευρικά και παίζει νευρικά το χέρι του στο τραπέζι. Ξεφυσά.

"Θα είμαι εκεί σε δυο ώρες" λέει μετά απο λίγο και το κλείνει.

Γυρνά στην γυμνή γυναίκα. 

"Δουλειές?"

Τον ρωτά τρυφερά..ο Δημήτρης βέβαια ποτέ δεν μιλάει για τις δουλειές του, είναι μυστικοπαθείς σε αυτά και όχι άδικα. Στο όνομα της βιομηχανικής κατασκοπείας σκότωσαν την οικογένεια του. 

"Απέβαλλαν την γυναίκα μου απο το σχολείο της ..πάλι..Πρέπει να πάω απο εκεί"

Της απαντά σχεδόν δυσφορώντας. Ένα χρόνο τώρα  παντρεμένοι τον έχει πρήξει με τις μαλακίες της.

"Αλλά πρώτα .." την πλησιάζει και της ανοίγει τα πόδια.

"Κάτι αφήσαμε στην μέση"