To Παιχνίδι Της Λίνας

ΤΕΛΟΣ

Είμαι πολύ συγκινημένη που τελειώνει μια ιστορία που αγάπησα πολύ. Σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου για την όμορφη παρέα. Ελπίζω να απολαύσατε το ταξίδι όσο εγώ.

Καλή ανάγνωση!

" Tα διαμαντένια αστέρια στο ταβάνι του δωματίου τους έλαμπαν με ένα περίεργο διαυγές χρώμα καθώς απο κάτω τους τα δυο κορμιά του Άλφα και της Λούνας γινόντουσαν ένα, όπως η μοίρα το είχε γράψει, απο τότε που γεννήθηκε αυτός ο κόσμος απο το Χάος.

Και το πρώτο πράγμα που γεννήθηκε απο το Χάος θα ήταν ο έρωτας.

Η Λίνα του έμπηξε τα νύχια της βαθιά μέσα στο κορμί του μην αντέχοντας το πάθος που την κατέκλυζε καθώς εκείνος αναζήτησε τα χέρια της ίσα για να τα πλέξει με τα δικά του και να ξαναμπεί μέσα της με μεγαλύτερη ορμή.

Το φως έφεγγε ίσα για να βλέπουν ο ένας τα μάτια του άλλου.

Και ο Ντόμινικ συνέχισε να κάνει έρωτα στην Λίνα καθώς μια χρυσή αύρα σηκώθηκε απο τα ζευγαρωμένα κορμιά τους και κατέκλυσε σιγά σιγά σαν ομίχλη όλη την αγέλη.

Και δεκάδες λυκάνθρωποι μαζί με εκείνους , το ίδιο βράδυ θα αντάμωναν μαζί με το ταίρι τους Και θα ψιθύριζαν ο ένας στον άλλον την απόλυτη αγάπη . Όπως γινόταν αιώνες τώρα μετά την τελετή ένωσης.

Μια γιορτή δημιουργίας και πάθους.

Οι φωνές και οι ψίθυροι της ηδονής θα υψωνόταν στον αέρα και οι άνθρωποι απο το κοντινό χωριό θα σήκωναν τα μάτια στο φεγγάρι και θα άφηναν μια ευχή για ένα μέλλον αγάπης.

Ήταν μια μαγική στιγμή . Ήταν η στιγμή τους.

Ντόμινικ

Νιώθω την ανάσα μου να μπαινοβγαίνει στο στήθος μου με γρήγορο ρυθμό καθώς ενώνω τα μέτωπα μας.

"Τελείωσες?" την ρωτάω καθώς την φιλώ στα χείλη.

"Πέμπτη φορά Άλφα μου" την ακούω να μου ψιθυρίζει σχεδόν νιαουρίζοντας κάνοντας τον Ντομ να νιώθει πως τίποτα δεν τελείωσε.

Την βλέπω να τεντώνει τα χέρια της ίσα για να ξεμουδιάσει.

"Θέλεις να φας μάτια μου? "

Μου γνέφει αρνητικά καθώς σκύβει και μου φιλά τα χελιδόνια στο στέρνο μου.

Βάζει το πηγούνι της ακριβώς εκεί και εστιάζει τα μάτια της στα δικά μου.