December 27,2008
Francine
It was a saddest day with my Family. My nephew name David died, he's a premature baby. He's a son of my Ate Christine, the second eldest.
Hindi ito tanggap ng Pamilya ko because we've thought that the baby will survive.
My Family was in saddest part of the New Years Come.
Napagkasunduan nina Mommy and Daddy na iburol ang Baby hanggang mag New Year para na rin makasa namin ang baby pag sapit ng bagong taon.
Mr.Ricohermoso: " Anak, ipaghanda mo ang mga bisita ng makakain." I nodded to my Dad. He has a visitor some of them are the Partnership of his Company.
Dec 29,2008/ France's POV
Kasama ko ang Best friend ko na si Cathleen and her sister Catherine, simula bata palang ay magkakaibigan na kami.
Kami ang nag babantay sa wake ng pamangkin ko. Naka-tulog na kasi ang magulang at mga kapatid ko sa kwarto dito sa funerals home dahil sa puyat at pagod.
Ang dami na namin napag kwentuhan, tungkol sa iba't-ibang bagay at kung ano-ano pa. Hanggang sa dumating sina King at Jonathan ng alanginin oras. Magkaka-kababata kami. Nahiwalay lang kami at hindi na masyadong nagkikita nung pag tuntong namin high school.
"Gusto niyong kape?" Tanong ni Cathleen na siya pa talaga ang nag-aasikaso sa dalawa.
"Sige ba basta libre" Sagot naman ni Jonathan.
"Sira ulo ka talaga." Sagot ni Cathleen sabay tingin sa'kin kaya napa-ngiti ako. Alam ko naman na ako ang uutusan niya kaya tumayo na ko.
Nang maayos ko ang makakain nina Jonathan at King ay agad rin akong pumunta sa mga ito.
"Here's your order, may gusto pa ba kayo?" Tanong ko sa mga ito sabay lapag ng Kape, clubhouse, at pica pica.
"Ok lang kami. 'di naman foodtrip ang hanap namin, nakikiramay kami." Salita naman ni Jonathan.
Napangiti naman ako rito dahil sa kanina pa sila ay ngayon lang siya nag condolence.
"Condolence France." sabay dugtong ni King.
Isa pa tong si King sinagot ko lang ng ngiti ang dalawa dahil sa bawal akong mag pasalamat.
"Bhesz kuha ka naman baraha, laro tayo hanggat sasamahan tayo nila Jonathan." Suggest ni Cathleen.
Dali dali naman akong labas ng baraha. Kahit na napapansin kong utos ng utos si Cathleen kanina pa,eh pinag bigyan ko na rin.
"Laro tayo Lucky 9 kung sino matalo lalagyan ng lipstick sa mukha." Pag aaya ni King
"Ok game." Pag sang-ayon namin apat dahil sa alam kong ito lang din ang alam na laro nina Cathleen at Catherine. Mag pa-plus plus ka lang naman. 6 to 9 ang good at pag 5 below naman ay kailangan mo pang humingi ng isang card hanggang maabot mo ang 9.
"Ano ba yan talo na ko dami ko na lipstick sa mukha dinadaya nyo ata ako e." Palagi kasing talo si Cathleen. Lagi siyang lowest number at kung nakakakuha naman siya ng 9 na bilang eh tabla lang sila ni King na siyang banker.
Nang di nag tagal ay nag kasawaan na kaming mag laro at nag kwentuhan na lang.
"Francine,ang ganda mo pala no?" Salita ni Jonathan kaya bahagya akong napa-tingin rito na seryoso sa pagkakasabi niya. Lagi niya yung sinasabi sa tuwing nagkikita kami. Kaya para sa'kin biro niya na lang yun.
