İKİNCİ ŞANS ~YAPBAR

BÖLÜM 1

Merhaba ben Yaprak. Zaten çoğunuz beni bilir. Ama ben liseye göre bir az daha farklı bir Yaprağım. Anakraliçemin deyimiyle artık "kız gibi" giyniyorum. Çete çok iyi ama bu yıl çete ile ayrılmak zorunda kalıcaz. Çünkü Sinan, Ali, Oğuz ve Gökhan üniversiteyi İstanbul da ben ise İzmir de okuyucam. Yani memleketime dönüyorum. Barışı partiden sonra görmedim. Ancak bilmediği bir şey var. Biz Ali ile sevgili olmadık. Ali artık Gamze ile birlikte. Gamze de Badenin arkasdaşı. Bade ile Tuna birlikte. Neyse konu dağıldı. Ben galiba Barış'ı özlüyorum. Hem de çok. Bu gece 11:00 da uçağım var. Ve saat 17:00.Ben bunları düşünürken aşağıdan gelen gürültü ile bizimkilerin geldiğini anladım.
Y: Hoşgeldiniz.
Çete: Hoşbulduk.
O gece son gecemiz olduğu için baya zaman geçirdik. Önce Oğuzkuşumun getirdiği pizzaları yiyip sonra da oyun oynadık. Ve 6 saat göz açıp kapayıncaya kadar geçti. Artık veda zamanı geldi. Ve biz şuan hava alanında uçağın anonsunu bekliyoruz. O beklediğimiz anons gelince herkese tek tek sarıldım. Tabii ki de altın portakal hariç. Ama o beni bile şaşırtarak seni özlicyem patates kafa dedi. Klasik Tuna. İllaki bana laf sokucak işte. Ancak artık aramız daha iyi.
Y: Çocuklar kendinize iyi bakın görüşmek üzere
A: Tamam küçük titan
G: Başkan orada bir karışan eden olursa alo Gökhan abi diyosun ben uçarak geliyorum
S: Tamam Gökhan abi Bi sal kızı. Sen rahatına bak kuzum derslerini aksatma yeter zaten yarıyıl tatilinde görüşücez
Y: Tamam kuşlarım kendinize iyi bakın kızlar bizim sığırlar size emanet ona göre ha
Kızlar: Tamam Yaprak komutan
Y: hah şöyle hahaha hadi ben kaçar.
Çete: Görüşürüz
Çocuklardan ayrılıp uçağa binmek her ne kadar zor olsa da yaptım. Kendi koltuğuma oturup kemerimi taktım. Yanım boştu umarım boş kalır derken işte benim şom ağızım. Yanıma uzun bir sırık oturdu. Bir dakika ya. Bu sırık bizim sırık değil mi ya.
Y:Barış. B-bu sen misin?
S: Pardon hanımefendi galiba karıştırıyorsunuz. Ben Barış değilim.
Y: Çok affedersiniz
Anla artık Yaprak anla. Onu artık bir daha göremiyceksin. Acaba İzmir de olabilir mi ki? Keşke olsa. Üniversite de aynı sınıfta olmamızı hayal ederek uyudum.

Öncelikle herkese merhaba. Bu kitap benim ilk kitabım. Umarım beğenirsiniz. Çünkü daha önce yazdığım ve taslak olarak kaydettiğim kitaplar çok kötü oldu. Bu ilk bölüm olduğu için kısa oldu ama ileri bölümlerde daha uzun yazıcağım. Eğer ilerde ki bölümlerde veya bu bölüm de bir yanlışım olursa affola. Şimdilik sınır koymayacağım ve her gün bölüm atmaya çalışacağım. Ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum ve ona göre düzeltmeler yaparım. İyi okumalar 💛 💛 💛