Evet her şeyin üstünden 5 yıl geçti. Geçtiğimiz yıl mezun olduk. Şuan Barış babaannesinin şirketinin başında. Ben de Barış'ın yanında tercümanlık yapıyorum. Çeteyle birlikte ortak bir binada yaşıyoruz. Herkes kendi nişanlısı/sevgilisi ile yaşıyor.Ben,Ali ve Sinan nişanlandık.Tunalar ve Nancyler bizden ayrılmak zorunda kaldılar.Şuan da yaptığımız şeye biz bile daha doğrusu ben bile hala inanamıyorum.Çünkü Barış beni aldığı karar ile nikah dairesine getirdi.O yüzden sıra bekliyoruz. Bu kararını ilk söylediğinde şaka yaptığını zannettim.Çünkü söylerken çok heycanlıydı.Ben de evlenmeyi elbette isterim ama bu çok ani oldu.Aklıma gelen şeyle Barış'ı dürttüm.
''Barış birazdan evlenicez ancak kimsenin haberi yok.''
''Doğru söylüyorsun. O zaman ben babaannemi arıyorum.Bir de senin için karşı dükkandan gelinlik alıp geliyorum''
''Ben de çeteyle annemi arıyım.Anakraliçemin kalbine inmesse iyi.Ayrıca ben de seninle gelip kendi gelinliğimi seçicem.''
''Tamam bitanem den nasıl istersen.''
Hemen Ece'yi aradım.
''Alo Ece şimdi sana bir şey söylicem ama sakin ol.Biz Barış'la nikah dairesindeyiz.Ve yıldırım nikahı kıycaz.Hemen buraya gelin''
Ece öyle bir bağırdı ki kulağım resmen kanadı.Hemen haberi bağıra bağıra söylemeye başladı.Sonra diğerleri de çığlık atmaya başlayınca telefonu kapattım.Ardından hemen anakraliçemi aradım. Barış ise şu an bana sadece gülüyor.Ve bu hali cidden damarıma dokundu.O zaman başlasın çirkefleşme .
''Ne oldu Barış bey komik bir şey mi var? Ne gülüyon iki sattir at gibi?Söyle biz de gülelim.''
''Yaprak hahaha aşkım ne yapayım hahaha çok komikti.Nasıl şaşırdınız. Önce sen sonra çete en sonda annenle baban.''
''Gerçekten çok komik ha-ha-ha.''
''Neyse bak geldik .Şimdi istediğin geliğini seç.''
Barış'ı takmayıp görünce aşık olduğu gelinliğin yanına gittim.çok güzeldi.Barış'a da hemen beyaz bir takım aldık.O sırada dükkana çete,annemler ve Belkıs babaanne gelmişti.Hepside sanki dünden hazır gibi süslenip püslenip gelmişti.Kıyafetleri parasını ödeyip nikah salonuna girdik. Erkekler damat odasına biz kızlarda gelin odasına girdik.Gelinliğimi giyerken içimde çok kötü bir his vardı.Bunu kızlara söyledim.Onlarsa heyecendan olduğu kannatine vardılar.Daha sonra Barış geldi ve biz kolkola nikah masasına doğru ilerledik.Az kişiydik ama baya bir alkış sesi geldi.
YAPRAĞIN GELİNLİĞİ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biz oturduktan hemen sonra nikah memura geldi.Ve ardından uzunca bir şeyler anllatı ama ben bu konuşmaları duyamıyor gibiydim. Heycandan kalbim resmen yerinden çıkacak.
''Siz sayın Yaprak Ayvaz hiç bir etki ve baskı altında kalmadan iyi günde kötü günde , hastalıkta sağlıkta bir ömür boyunca Barış Ozansoy'un eşi olmayı kabul ediyor musunuz?''
Ben tam evet diye haykıracakken bir ses duyduk.Bana çok benzeyen bir adam gelmişti.
''Durun. Bu nikah kıyalamaz.''
Hepimiz ayağa fırladık.
''Ulan sen kimsin de gelmiş benim nikahımı basıyorsun!''
''Ben Yaprak'ın abisiyim.Beni herkes doğarken öldü diye biliyor.Ancak ben gördüğünüz gibi yaşıyorum''
Herkesin ağzı 'o' şeklini almıştı bile.Acaba bu gizemli abim yıllar sonra niye geldi geldi hem de tam nikah günümde...
