Wrong Move [ Revising ]

Nineteen ❢ : I'm Ok

Hello Babies! Lovies! Kathniels :3 To all Madlang Readerssss <3

Hmm sorry di ako nakapagrevise ng mga nakaraang araw T__T sumasakit mata ko eh plus may ginagawa ako sa bahay. Tutal naman diba dami ko agad revise? Maawa kayu sakin masakit sa mata magtype at mahirap magrevise ng tuloy tulo alam niyo yun T___T

Comment naman kayo jan !

Since nagiba flow ng story unlike sa orig . Sana mas naayusan kayo dito kesa dun sa unang version kasi SWEAAAAR! Panget nun wala po ako sa katinuan nung mga panahong sinusulat ko tuh dati hahahaha XDDD 

SOOOOOOOO Sarreh :3 Atleast rinerevise ko ngayon dibuuuh ? :33

Siya nga pala :3 hihihi

dinededicate ko itong Chapter na ito ke ate @bubblechibi <3 hihihi

siya po gumawa ng bagong book cover ni Wrong Move <3

hihi galing niya nuh> Naiyak iyak nga ako nung nakita ko cover kasi kaganda alam niyo ba yuuuun? Kaganda nee ? Oo nalang kayo :3 hihihi :3

Follow niyo din siya FRIENDLY yan and BAIT BAIT pa ni unnie :3 hihihi :333

Osige na start na ako with ze Chapter :333 

Enjoy po sana kayowwwsss :333

**

Lumipas ang araw at bukas na ang Intrams! Kaya naman puspusan kami sa practice dahil bukas na kami magpeperform. Ngayon ay tapos na kaming magpractice dahil ayaw ko naman din mapagod ako at mga kasama ko dahil lalo na bukas na ang performance ko. At sa tingin ko naman eh ayos na naman na ang lahat kaya naman pinagpahinga ko na ang mga kasama ko.

" Sige na guys. Pahinga na tayo no practice for now. Basta pahinga kayo for tomorrow ha? Para maayos natin maperform prinactice natin "

Agad naman silang nagpasalamat sakin at umalis na. Hindi ko kasama sina Andrea ngayon dahil puspusan sila sa pagprapractice nila sa Pep lalo na strict ang nakuha nilang trainor intindi ko naman yun dhil gusto ko din naman manalo kami kahit this year lang na gragraduate kami. We want our section to win against the other sections ng 4th year.

Hmm. Si Christian kaya eh nasan? Siguro busy pa siya sa practice niya. 

Magisa lamang ako ngayon sa kwarto. Napakatahimik na halos mabingi na ako sa sobrang tahimik. Nanatili lamang akong nakatingin sa may blackboard ng classroom. Haiy di ko kasi mapaliwanang ano nararamdaman ko ngayon.

Gusto kong sumabog? Oo Sa tuwa ba? Hindi. Kundi sa lungkot.

Hindi ko alam kung bakit anong nangyayari samin ni Kyle this days at sobrang lamig niya sakin. Na dati rati siya unang nagtetext sakin eh ngayon ata ako nalang nagtetext sakanya. Hindi ako makahanap ng rason upang manlamig siya sakin.

Linabas ko ang cellphone ko mula sa aking bulsa. Hoping man lang na may text siya sakin. At kabukas ko ng cellphone ko hindi ako nabigo dahil may text siya pero masakit sa puso kung paano siya magtext

From: Kyleee <3

Morning Haye! Ingat!

Pinili ko na lamang na huwag sagutin ang kanyang text dahil baka san pa makarating ang usapan namin pag tinext ko siya na siyang dahilan na mas lalo akong mawala sa sarili ko eh kung tutuusin walang wala na talaga ako sa sarili ko ngayong mga nakaraang araw.

" Bess!!! " 

Nabigla naman ao ng bumukas ang pinto. Nakita ko si Christian na may hawak hawak na papel. Guess yun padin lyrics ng kanta na kakantahin din namin bukas. 

" Bes ok ka lang? "

Agad lumapit sakin si Christian at mukha siyang alalang alala. Ganito na ba ako kaaffected kay Kyle? Haist! Ayaw ko naman malaman nitong si Christian ano nangyayari sakin dahil nga sa bukas na laban. Ayaw ko naman magkanda leche leche ang lahat dahil sakin diba? 

" ah oo. Pagod lang to " 

Nagpakawala ako ng ngiti kahit na mahirap. At nakita ko parn ang hesitation sa mukha ni Christian kaya naman bago pa siya mangulit kung may problema ako eh kinuha ko ang papel na hawak hawak niya at kunwaring binasa ang nakasulat dito. At hindi ako nagkakamali, yun nga ang lyrics ng kantang kakantahin namin bukas.

" Hmm kabisado ko na tuh but tara Bes music room practice tayo dun :D " 

Agad ko naman siyang hinila bago pa siya makapagsalita. Agad kaming dumiretso sa msic room at agad kaming nagensayo. Pinapakita kong masaya ako sa harapan ni Christian kahit deep inside wasak na wasak na ako.

**

Lumipas ang araw at kailangan na naming umuwi. Para din makapagpahinga na kami para bukas. Papauwi na sana ako ng hinabol ako ulit ni Christian. Ayaw ko sanang sumabay sakanya pauwi this days dahil ayaw ko nakikita niya ako malungkot. Aayw ko siyang nagaalala sakin.

" bes? "

Napalingon na lamang ako at tinitigan siya

" San ka pupunta? Parang may nakakalimutan ka ha? " 

Ano naman nakalimutan ko? Tinignan ko naman lahat ng dala ko. 

Bag .. check!

Paper bag .. Check

Jar of water .. check 

Sarili ko .. check!

Ano pa ba nakalimutan ko kaya naman tinitigan ko si Christian ng 'ANO NAMAN BA NAKALIMUTAN KO?' look at napasapo na lamang sa sa kanyang batok

" Bes! Kukunin natin costume natin para bukas baka nakakalimutan mo? " 

Nabitiwan ko ang iba kong dala at napasapo sa ulo ko. Grabe puro Kyle ang nasa isip ko at nakakalimutan ko pa kung tutuusin ang mga importanteng bagay kesa sakanya sa mga panahon ngayon

" Bes, yung totoo may problema ka ba? " 

Napatingin naman ako kay Christian na mukhang seryoso. Napakagat ako sa aking mga labi at para bang walang ni isang salita ang gustong lumabas saking mga bunganga kaya naman umiling na lamang ako

" Seriously Haye, you're not good in lying "

Tinawag niya na ako gamit ang aking pangalan. Masasabi kong seryoso talaga siya. oo tama siya, I'm a bad lier!  Pero ngayon itratry ko ang best ko to convince him that everythings fine

" Is it Kyle? Bes seriously?! Inano ka niyang gagong yan?! At nagkakaganyan ka ngayong mga nakaraang araw ha?! "

" Ahh wala Bes! Pagod lang talag aako wal akong problema. Hmm tara na para maaga tayng makauwi? "

Hinila ko siya papalabas ng gate pero hinila niya ang kamay ko pabalik kaya naman napaharap ako sakanya.

" Once na malaman kong linoloko ka niyang tarantadong yan malilintikan yan sakin! " 

Napabuntong hininga ng malalim si Christian at sinuklay niya gamit ang kanyang mga kamay ang kanyang buhok bago magsalita

" basta siguraduhin mong ok ka Bes ah? i don't  want to see you hurted "

Napatingin naman ako kay Christian at makikita ko sa mga mata niya ang sincerity sa bawat salitang sinasabi niya. Masasabi ko ngang he really do cares. Nagpakawala ako ng ngiti at hinawakan ng mahigpit ang kanyang mga kamay

" trust me Bes, I'm ok "

Nginitian ko siya muli at napangiti ko naman siya. Salamat naman at naniwala na siya sakin kahit papano.

" Let's go? "

Pagaaya ko sakanya dahil ayaw ko din naman talagang gabihin. Physically and Emotionally drained ako and I need to rest

" Lets go "