ზამთრის ცივი და სუსხიანი საღამო იყო.. გარეთ თოვდა.. ძალიან, ძალიან ციოდა.. ალბათ, ადამიანების უმეტესი ნაწილი ახლა თბილ ბუხართან ისხდა და რაიმე საინტერესო წიგნს კითხულობდა. ანდაც ფილმს უყურებდა. მაგრამ ჯონგუკი.. 22 წლის ბიჭი.. უბრალოდ იჯდა და დღიურს წერდა..
რთულია შეიყვარო ისეთი ადამიანი რომელსაც სძულხარ.. სიყვარული.. სიყვარული მტანჯავს.. იქნებ სუიციდი...
რატომ მაინც და მაინც ის.. რატომ შეუყვარდა ცივი, უგულო თეჰიონი... რატომ იტანჯება მისით... უბრალოდ ხომ შეუძლია თავი დაანებოს, მაგრამ არა.
იქვე სავარძელზე მიწვა და თბილად მოკალათდა.. მალე კი სიზმრებში გადაეშვა..
ძილი ძალიან მაგარია არა?! სწორედ რომ ძილისას გრძნობ თავისუფლებას.. ეს ძალიან მაგარი რამაა.. იქნებ არც სამუდამო დაძინებაა ცუდი...
"ჯონგუკ" ბიჭი დაბნეული იყურება აქეთ-იქით.. "ჯონგუკ".
ბნელა. ბნელა მაგრამ, ჯონგუკი მაინც არჩევს ქალის მკვეთრ სილუეტს...
"დ-დიახ.."
"იცი რომ მე სულ თვალს გადევნებ?!"
"რ-რა?"
"ჰომ.. ჯონგუკ ვიცი ვინც მოგწონს... დამიჯერე მასთან არ გინდა ურთიერთობა..".
"მაგრამ.. მე ის მიყვარს... მე მიყვარს თეჰიონი.. მას რატომ ვძულვარ..".
"მაშინ უნდა იბრძოლო..".
"ვიბრძოლო?!"
"ზუსტადაც.. იძახი რომ გიყვარს.. ხოდა დაამტკიცე"
"როგორ"
"მე რჩევა მოგეცი.. დანარჩენი შენით ბიჭუნავ"
............
ქალის გაუჩინარება და ჯონგუკის თვალების გახელა ერთი იყო.. ნუთუ ეს სიზმარში მოხდა.. ჯონგუკს ათასობით კითხვა ჰქონდა.. ერთმანეთში ყველაფერი იბლანდებოდა... ვინ იყო ის ქალი.. რა უნდოდა.. ნუთუ ჯონგუკის მხსნელია... მაგრამ, კარგია.. ახლა ჯონგუკმა კარგად იცის თუ რა უნდა გააკეთოს.. ის დაიწყებს ბრძოლას საყვარელი ადამიანისთვის...
თუ არა?!
მხოლოდ ჩემი
ეს იყო ბოლო სიტყვები რაც მან დაწერა თავის დღიურში.. ჯერ კიდევ აგიზგიზებული ცეცხლი ყოველი შემთხვევისთვის ჩააქრო და ამჯერად დასაძინებლად საკუთარ ოთახში ავიდა...
ვერ იძინებდა.. რაღაც ხელს უშლიდა.. ნუთუ ხვალინდელი დღე აშინებდა?!
მოიწყინა
საწოლიდან ადგა
წინდები ჩაიცვა
სახატავი დაფა ამოიღო..
ფუნჯები
საღებავები
ყველაფერი რაც კი ხატვისთვის საჭირო იყო...
უკვე თენდება.. 5 საათია.. ის კი ისევ ხატავს... საათ ნახევარი მხოლოდ თვალებს ხატავდა.. ვის დახატავდა ის.. თუ არა თეჰიონს.. სკოლაშიწასვლის დროც ახლოვდება.. დრო მხოლოდ და მხოლოდ მიფრინავს და მეტი არაფერი... მას თითქოს არ აქვს დანიშნულება მაგრამ... რომ დავუკვირდეთ ყველაზე დიიდი ტვირთი მას ადევს "მხრებზე" ... დრო ყველაფერს ცვლის...
თეჰიონთან შეხვედრამდე ცოტა დროა დარჩენილი...
ხელები უოფლიანდება.. ერთმანეთის თითებს ხლართავს... ჯერ მარჯვენა ხელის საჩვენებელ თითს მოაქცევს მარცხენა ხელის საჩვენებელ და შუა თითს შორის.. შემდეგ პირიქით.. უკვე უნდა გაემზადოს.. რა მოხდება... ვინ იცის...
ნეტავ დადგება ის მომენტი როდესაც.. ორი მოსიყვარულე ბიჭი ერთმანეთს სიყვარულში გამოუტყდება...
———————————-
