Satılan Küçük

7 BÖLÜM

parmağıyla göz yaşıma dokundu. Onu parmağına alıp öptü.

"Öpeyim de, boşa gitmesin" dedi gülümseyerek...

Resmen göz yaşımı öpmüştü..

Öylece ona bakarken "açmısın?" diye sordu can.

Başımı 'evet' dercesine sallamıştım.

Gülümseyip yataktan kalkt ve "Gel" dedi elimi tutarak. Bende kalkıp dediğini yaptım..

Mutfağa inmiştik..

"Sen otur. Ben sana bişeyler yapayım. Ne istersin?" dedi gülümseyerek.

Sandalyeyi çekip oturdum ve düşünmeye başladım.. "Ş.şey.. Ben puding istiyorum." dedim biraz çekinerek. Pudingi hiç yememiştim. Hep reklamlarda görüyordum. Hep istiyordum bir gün tadına bakmayı..

Can güldü ve "Puding yemek değil. Ama istiyorsan olur. Hemen yaparım" dedi ve dolaptan mazemeleri çıkardı.

Yemek değilmiydi? Bence yiye bileceğimiz sürece yemdktir puding.

"Vanilmi çikolatamı bayan melek ?" diye sordu gülerek.

"Vaniill" dedim gülümseyerek.

Can gülümseyip işine döndü. Bende öylece mutfağı izliyor etrafı inceliyordum. O sırada mutfağa fatma teyze girdi.

"Çocuklar? Ne zahmet ettiniz bana deseydiniz ya gerekeni ben yapardım." dedi dudaklarını büzerek.

Can "Yok fatma teyze. Puding yapıyoruz. Ben yapmak istedim ellerimle " dedi gülümseyerek.

Fatma teyze iç çekti ve "Ahh.. Küçüklüğünden beri her zaman yerdin.. Hep ben yapardım. Şimdi büyümüşte kendisi yapıyor" dedi gülerek.

Can güldü ve işini bırakıp fatma teyzeye sarıldı. "Annem yok.. Ama sen annem gibisin.. Onun yapamadıklarını yaptın.. Zaten teyze anne yarısıdir dimi? Öz olmasada.." dedi gülerek.

Gülüyordu evet. Fakat gözleri dolmuştu bunu fark etmiştim. Ama neden? Annesi nerdeki? Vefatmı etti? Yoksa bıraktımı canı? 

Fatma teyze "canım oğlum benim.. Oğlum kadar çok seviyorum seni." dedi canın saçlarını okşayarak.

Can "a-aa! Amma duygusala bağladık hee" dedi gözlerini silip fatma teyzeden ayrılıp işine döndü.

Fatma teyzede bana bakıp gülümsedi.

"Annesizlik kötü birşey.. Ve bir annenin yerini kimse dolduramaz ki.. Onun yokluğunu hep hissedersin.." dedim başımı eğerek..

Fatma teyze yanımda oturup bana sarıldı.

"Ola bilir. Kimse bir annenin yerini dolduramaz.. Anne gibi sarılamaz." dedi saçlarımı okşayarak.

İlk defa bir kadın, bir anne bana sarılıp saçlarımı okşamıştı.

Canın gözleri dolmuş fark ettirmemeye çalışmıştı.

Bana şuan başka bir kadın sarıliyordu. Anneme ihanet etmiş gibi hissettim birden. Hızla fatma teyzenin kollarından ayrılıp koşarak merdivenlerden yukarıya çıktım. Odaya girince elimle ağzımı kapattım.. Anne 

Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım yine.. O sırada can odaya girdi.

Can "n.ne oldu yine? " 

"Anneem.. " dedim ağlayarak.

Can "biliyorum.. Anneni kaybettiğini biliyorum.."

"Annem..  fatma teyzeye sarılınca... Ona ihanet etmiş gibi hisettim.." dedim hıçkırıklarımı bastırarak.

Can ise üzüldüğünden duvara bir yumruk vurmuştu.. Çok üzülüyordu benim için..

Can "yeter.. Ağlama.. Günah demedimmi ben sana?" dedi bana yaklaşarak.

"Ama annesizlik yüzünden ağlamak günah olamaz o olsaydı ben şimdi çocukluğumu yaşıyor olacaktım.. Seninle değil..  Belkide annem olsaydı.. Beni satın alamazdın" dedim göz yaşlarım yanağıma süzülerek.

Can "Sen şuan ağlıyorsun ya, annen bunu hissediyor." dedi gözlerini kısarak.

"N.ne? Hissediyormu gerçekten?" dedim ağlamamaya çalışarak.

Can "tabii.. Annen şimdi ağladığını görüyor. Ve çok kötü olmuştur. Bundan eminim.. Anneler dayanamaz.."

"O kötü olmasın, ben ağlamam "

***