33 BÖLÜM

3.3K 108 1
                                    

Yatağa oturdum ve kaldiğim yerden okumaya başladım..

'İpek.. İpek diye bir kızla tanıştım.
O benim ilk aşkim. Onu görür görmez ona aşık oldum..
İLK BAKIŞTA AŞK bu olsa gerek... '

Ama... Bana ilk aşkım sensin demişti...
Bana yalan söyledi.. 
O bana aşık falan değil.
Aşıkmış gibi yapıyor sadece.
Beni keyfinden satın aldı biliyorum.

Göz yaşlarım sayfaya dökülüyordu..
Bana yalan söyledi.. İlk aşkı değilim.. İlki değilimm. Beni hiv sevmiyor 
Ama ben inandım. Çocuk olduğum için ona kandım. 
Aptalım.. Hemde çok!

Fisildayarak okumaya devam ettim..

"O benim herşeyim.. Onun gülüşü, bakışı, duruşu.. Herşey çok farklıydı. Hoşlanma mı bu? Yoksa gerçekten aşıkmı oldum ben? Tek bildiğim şey onu deli gibi sevdiğimm.." 

Daha fazla okuyamayıp günlüğü kapattım. Yatağa uzanıp rahat rahat içimi dokerek ağliyordum.. 
Neden canim bu kadar acidiki? Neden onun ilki olmadim diye bukadar zoruma gidiyor?

Çünki sen aşıksın aptall!
İstemeden de olsa ben ona aşık oldum.. 

***

Kendime aynada baktığımda şaşkınlıktan dudaklarım aralanmıştı. Gözlerim kıpkırmızi olmuştu ve altı şişmişti. Ya off! Napıcam ben şimdi? Can geldiğinde ne dicem ona? Günlüğünü okudum gerçekleri biliyorummu diyecektim?
Olmazdı. Diyemezdim çünki izinsiz o odaya girdiğim için üstelik ona ait, özel birşeyi aldığım için çok kizacakti...
Birde ona aşık olduğumu anlardı. Sonuçta kıskandığım için bu halde değilmiydim?

Canım sıkılmıştı..
Hep evdeydim. Ve YANLIZ!
İnsanin bi arkadaşi olur, kardeşi olur. Ama benim yok. Resmen gebericektim sıkıntidan.
Gidiyimde fatma teyzeye yardım ediyim.. Bir işe yarıyim bari 

***

"Kızım sen bırak çok yoruldun. Hem bu benim işim." diye seslendi fatma teyze mutfaktan.

"Yaa asıl sen çok yoruluyorsun. Ben süpürürüm ne var sanki? Çokmu zor. Elime yapışmaz ki." dedim süpürmeye devam ederek.

"Tamam da kızım sen daha küçüksün." dediğinde ofladım.

"Tabi ya küçükler ev süpüremez!" dedim göz devirerek.

"Öyle değil kuzum yaa.. Yorulursun sen." dediğinde "Bitiyo zatenn" dedim.

Her yeri güzelce süpürmüştüm. Uzun zaman olmuştu süpürmediğim. Ama ev büyük olunca azıcık zor oluyordu süpürmek..
Benim evim küçüktü.. Kolayca süpürür, yıkardim.
Aslinda çok özlemiştim evimi. Uzun zaman olmuştu görmeyeli..
Babamı bile özlemiştim.. Ama o?
O şimdi paralarl mutlu mesut yaşıyordur.
O paralarla napıyordur kim bilir...

Kapının çalmasıyla süpürgeyi birakip kapıya koştum. Kesin can gelmiştiii. Kapıyı açtığimda karşımda canı ve bir kız duruyordu.

"Süpriiiiz. Sana bi arkadaş getirdim. " dedi can yanında ki kizi göstererek.

"Merhaba. Ben ŞİRİN. Canın kardeşi " dedi kız elini bana uzatarak.

***

Satılan KüçükHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin