Satılan Küçük

14 BÖLÜM

Tam kalkicakken kolumdan tuttu.
Odum kopmustu.

"Hani uyuyordun sen!" dedim saskinlikla. "Sen taciz edince.. Uyumak pek mumkun olmadi." dedi sırıtarak.

"Ben seni taciz falan etmedim! Sadece dudağını bantladım." dedim başımı eğerek.

Off çok utanmıştım. Utancımdan öle bilirdim sadece. Ya sanki sen neden okşuyorsun ki çocuğun yanağını? Off!

"Okşayarkmı bantaladın küçük sapııkk" dedi kahkaha atarak.
Başımı kaldırıp ona kızgınca baktım."Ben sapık değilim. Sensin sapık!" dedim ve kalktım. Dolaptan pijamalarımi aldım. "Hı hı. Değilsin" dedi ve güldü. Hiç umursamadan banyoya girdim. Kapıyi iyice kilitledim. Ne olur ne olmaz
Bi duş alıp, üstümü değiştirdim. Tam kendime aynada bakacaktım ki kırik olduğunu gördüm. Sadece küçük bir parçası kalmıştı duvarda.
Ben kirmiştim. Ama hakliydim iyi yaptim.. Ben onun maliyim. Ve hala hiç birşey yapmayip ona yakin davraniyorum.! Birşeyler yapmam lazım ama ne.. Dışarı çıktığımda canı giyiniksiz gördüm. Sadece efoşmanı vardı. Hemen arkamı dönüp "Gerizekalııı ! Bi kız yaşıyor seninle!" dedim bağırarak. "Biliyoruuum.. Ve o kız BENİM" Dedi belimden sarılarak.

"Napıyorsuuuuunn!!" diye bağırdım. Resmen belimden sarıldı. Niye sarildi ne için ya !
"Benimsinn sonuçtaa" dediğinde onu tüm gücümle ittim. "Dokunma bana ! Senin falan değilim ben!" dedim geri çekilerek.
"Benimsin." dedi gülerek.
"Evet. Belki beni satin aldigin icin senin malin ola bilirim. Ama asla dokunmana izin vermem.!" dedim sinirlice.
"Dokunamam ki.." dedi ve bir kaç adım yaklaştı.. "kıyamam.. Yapamam" dedi iki elimden tutarak.

Hı? Onunmuşum ama dokunamaya kıyamıyromuş.
Birşey dememiştim. Ne diye bilirdim ki..

"Birşey de.. Beni hiç mi sevmiyorsun? Hiçmi bana karşı birşey hissetmiyorsun?" dedi ellerimi dahada sıkı tutarak.

"h.hayır. birşey hissetmiyorum.. Hissetmek de istemiyorum.." dedim titrek bir sesle. Gözleri dolmuştu. Ellerimi bırakip sinirle giyisilerini alıp banyoya girdi.
Kalbini kırmıştim onun.. Ama iyi oldu, oda benim hayatımı mahvetti zateen.. Ondan banane ki.. Kirildiysa kirildi.
Yatağa girip yorganin altina girdim.
Böyle olmayacaktı.. Kaçmam gerekti. Yapamam ben onunla. En iyisi kaçmak..

***

Banyodan çiktiginda bana hiç bakmadi. Sanki ben odada yoktum. İsigi kapstip direk yataga uzandi. Ve yorgani ustune yorgan orttu. Neden konusmadi ki benimle? Bozuldu, kirildi bana..
Ama yinede yanimda uyudu. Koltukta değil..
Oooff kendine geel meleek ! Zaman geçtikçe daha da yakin davraniyorsun. Olmaz ki böyle. Çok yüz veriyorum..

(Bu sahneyi bu linketki sarkiyla dinlerseniz daha hoş olur  http://youtu.be/YLK0KAlptGM

2 saat uyumustum. Kalan bir saati son kez cani izleyerek geçirttim.. 

Onun o çekici gözlerini.. Burnunu, kaldirinca korkunç gorunen kaşlarinimm, kulaklarini, ve o guzel dudaklarini son kez uzuun uzuum izlemiştim..
O güçlü kolları, kasları, elleri son kez izlemiştim..
Gerçekten gitmek istiyormuydum? Bilmiyorum..
Onun yanindayken guvendeyim.. Sanki kimse bana birsey yapamaz gibi.. Nereye gidecektim ki ?
Babama gidemezdim.. Hemde Asla...!
Bi yer bulurdum. Yeterki beni satin alan adamla ayni evde kalmiyayim..
Eveeet..Şimdii gitme zamaniydi.. Gidecektim.. Bitecekti herşey.. Yavaş yavaş yataktan kalktim. Pijamalarla mi kacacaktim? 
Malesef evet. Baska carem yoktu. Giyinmeye kalkarsam can kesin uyanir..
Hiç ses cikarmadan kapiyi acip sessiz adimlarla merdivenlerden indim..
Kapiyi actigimida korumlarin oldugunu gordum. Gidemezdim ki.. Bi camdan kacmaliydim.. Tekrar yukariya cikip baska odalara girdim..
Bi oda vardi.. Birtek o odanin kapisi sipsiyahti.. İçeri girmeye korksamda kacmak zorunda kaldigim icin iceriye girdim. Kapiyi kapatip isigi actim.
Bu.. Bu galiba canin öldugu babasinin odasiydi.. Cunki yasli bi adamin resimleri asilmisti duvarlarda. Hatta resimler yuzunden duvarin rengi gorunmuyorduu. Bunu bosverip cama baktim. Cam vardi. Yaklaşip açtim, Demirler falan yoktu. Arka taraftan kaça bilirdim. Ohh.. 

Basarmistiiim. Camdan atlamistim..
Son kez eve bakti.. Gozumden bir damla yaş akmişti..

"Hoşçakal can.. "