Her şeyimi sana kaptırdım Aslan.
İlk öfkemi, ilk nefretimi, ilk gülüşümü ilk kahkahamı, ilk ağlayışımı ve ilk sevişimi.
En sonunda kendimide sana kaptırdım.
Sende doğdum ve seninle gözlerimi açtım.
Sende büyüdüm, sende sevildim.
Zamanı geriye sa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm | 3
Derya Hanım, Nihal Hanımın evinde birlikte salonda oturuyorlardı. Eve gidecek cesareti kendinde bulamamıştı. Tedirginliğinin ve hüznün yanı sıra, Fulya ise çok aksiydi. Abisine takındıkları aşırı tavırdan ötürü, ailesiyle ve Cerenle olabildiğince gerilmişlerdi.
Kendisi de abisine tepki göstermişti lakin, diğerkilerin aşırı takındıkları tavır fazla acımasızcaydı. Hazmedemiyordu. Şimdi abisi kötüyken herkesin sevgi böceği olmasını da kaldıramıyordu. Kendi annesi, Nihal Hanım dahi oğluna sırf çevirmişti. Şimdi ağlaması belki de yetersiz geliyordu.
Furkan Aslan, hepsinin gözünün içine bakarak yardım isterken kimse etmemişti. Cansu bir kez olsun, abisini dinlememişti. Sözlerine kulak vermemişti. Hepsi el birliğiyle çukurun dibine yollamışlardı. Başında durup ağlamaya hakları yoktu. Artık el uzatarak çıkartma zamanıydı. Tabii, eğer Furkan Aslan'ın keyfi bunu isterse; yahut izin verirse...
İşte bu kadar ince bir çizgi üzerinde yürünecekti. Artık Furkan isteyecek yada istemeyecekti. Abisinin anne ve babasıyla yaşamak istemeyeceğini biliyordu.
Görkem ve Cüneyt Bey, koltuğa oturdular. Alp ve Elif karşılarındaki koltuğa geçerken; Cansu da bir yere kıvrıldı. Ceren ve Fulya birbirlerinin çok aksi yönünde dikilmişler, birbirlerine uzaklardı.
Alp hafifçe öne eğildi, söz almak ister gibi tavrı vardı.
"Toplanma amacımız belli. Olayları derinlemesine konuşmak ve incelemek. Herkesin üzgün ve gergin olduğunu biliyorum. Selin, Gizem, Ali ve Duygu hastanede Furkan'a göz kulak olurlarken bunu yapmalıyız."
"Konuşacak ne var ki?" dedi Fulya, gözlerini öfkeyle devirirken. Onun bu kadar aksi oluşunu Ceren ilk defa görüyordu. Kendi ailesi de bu manzaraya dahildi.
"Abim yanımızdayken hiç birimiz onu dinlemedik."
Alp söze girdi.
"Abinle konuşmaya çalıştım Fulya. Abin gittikçe uzaklaştı."
"Ne bekliyorsunuz? Cansu Abla ve abimin evlilik mevzusu sona erdiğinde, apartmanı terk ettiler. İki aile arasına soğukluk girdi. Annem ve babam abime tavır takındı. Bende dahil. Hiç kimse onu istemedi, tek yanlışında silmeyi tercih ettik. Bunlar yetmezmiş gibi, annem ve Nihal Ablada hiç konuşmadılar. Bir durum böylesine bütün bağları kopartmamalıydı."
"Haklısın." dedi Nihal Hanım katılarak. "Evlilik durumu hepimizi sarstı."
"Neyse." dedi Alp sözü alarak. "Esas konulara geçelim."
