Lost soul

Hoofdstuk 4 - Een mysterieuze kamer

Ik zou niet weten vanwaar ik deze kamer ken. Het zou toch niet mijn kamer zijn, of wel? Het bed waarin ik lig voelt warm en zacht, maar iets in mij zorgt ervoor dat ik opsta en die warmte verlaat. Ik weet niet waar de lichtknop zich bevindt, maar zonder licht kan ik amper zien waar ik loop. Voetje voor voetje loop ik zachtjes door de onbekende kamer op zoek naar een lichtknop.

Ik ben opgelucht wanneer eindelijk mijn handen iets anders dan de vlakke muur voelen. Ik druk op de knop en het licht springt aan. In een reflex sluit ik mijn ogen voor het felle licht.

Wanneer ik mijn ogen een beetje heb laten wennen kijk ik op mijn hoede rond mij. Het lijkt alsof ik in een tienerkamer sta: er hangen posters aan de muren, er liggen schoolboeken op het hoekbureau en er liggen overal kleren. Waar ben ik nu toch? Hoe ben ik uit het ziekenhuis gekomen? Of ben ik misschien aan het dromen?

Ik heb op geen enkel van die vragen een antwoord en besluit wat rond te kijken in de kamer om misschien te weten te komen waar ik ben. Ik loop naar het grote bureau en meteen valt mij een ringmap met veel glitters op. Op het eerste blad dat erin zit staat al meteen een naam die ik lijk te herkennen: Sarah. Dit zal wel de kamer van die Sarah zijn, maar hoe kom ík hier dan?

Ik wil net weer op het bed gaan zitten wanneer ik een vrouwenstem hoor. 'Sarah, kom naar beneden! Je moet naar school en wel nu!' Ik weet niet wat ik moet doen. Waar is Sarah zelf? Wat moet ik doen als die vrouw - die haar moeder wel moet zijn - naar boven komt en ziet dat ik hier ben en niet haar dochter?

Die nare en bizarre gedachten worden al snel onderbroken door een gestommel op de trap. Oh nee, Sarah's moeder. De voetstappen naderen. Even is het stil in de gang, maar niet voor lang. Geklop op de deur.

'Sarah, kom nu eens. Je kunt toch niet weer te laat zijn op school? Je was deze week al een keer te laat en dat blijven ze niet tolereren hoor.' Ik weet nog altijd niet wat ik moet doen, dus ik blijf verstijfd staan en geef geen antwoord. Wat zal ze denken als ze zo naar binnen komt? Verschillende erge scenario's flitsen door mijn hoofd, maar ik heb geen tijd om erover na te denken.

De deur gaat open en ik zie Sarah's moeder de kamer al inlopen.