Karanlık

10 (Dikkatsizlik)

DUYURU!! MULTİMEDYA: HAYAT.  BİR DAHA Kİ BÖLÜMDE KUZEY'İ MULTİYE KOYACAĞIM.   İYİ OKUMALAR.. SİZİ SEVİYORUM.

Kuzey'den

Telefonla konuşmak için masadan kalkmıştım. Enes'le Hayat'ı beraber bırakmak istemiyordum ama Kerim aramıştı. Benimle görüşmek istiyordu. Mecbur kabul ettim. Yarın buraya gelecekmiş. Telefonu kapatıp arkamı döndüğümde Hayat'la göz göze geldim. Sonra Hayat'ın baktığı yere baktım. Enes'in eli onun bacağındaydı. Gebertecektim onu. Hemen arabadan kalın hırkamı alıp onlara doğru sinirli bir şekilde yürüdüm. Elimdeki hırkayı Hayat'ın bacağına sarıp hiçbir şey söylemeden onu arabaya otutturup arabadan inmemesini söyledim. Sinirle Enes'e doğru yürüdüm. Burnuna doğru sert bir yumruk attım. Kanlar akıyordu.

- Lan sen kime dokunuyorsun ha? 

- Kuzey bir dur.

- Sen dur asıl.

Enes kaşıma yumruk attı. Afalladığım anda ise karnıma bir yumruk daha yedim. Tam elimi kaldırmış tekrar vuracakken: Arkamdan bir el beni çekti. Hayat'tı, ağlıyordu. Dayanamadım ve Hayat'a döndüm. Çok korkmuştu. Enes'e son kez bakıp arkamı döndüm. 

- Kuzey, kaşın kanıyor.

Elini yanağıma koydu. Daha fazla korkutmak istemedim onu, sakince:

- Güzelim yok bir şey. Ağlama sende.

Sarıldım ona. Ağlaması şiddetlenmişti. O sırada Enes gelip Hayat'ı ittirdi.

- Kızın arkasına sığınma.

Hayat yere düşmüştü. Bir yandan küfür edip bir yandan Hayat'ı kaldırdım. 

- Seni geberteceğim Enes.

Hayat ona doğru elini kolunu savuruyordu. Tırnağıyla yüzünü çizmişti. Belinden onu yakaladım ve geri çektim.

Tekrar bir yumruk geçirip suratına tükürdüm. Şu anlık ona yeterdi. Burnunun kanını akıta akıta koşarak gitti. Hayat'ın elinden tuttum.

- Benim yüzümden oldu.

- Güzelim yok öyle bir şey.

- Önce şu yarayı temizleyelim de.

- Arabanın arkasında ufak bir ilk yardım seti var.

- Tamam, otur şuraya.

Elimden tutu beni otutturdu. Belki de şuan kendi canı acırken benimle uğraşıyordu, güzelim benim.  Arabanın arkasındaki ufak çantayı alıp yanıma geldi. Önce yaranın üstüne üfledi. Çok büyük bir yarayı temizlercesine dikkatlice küçük titreyen elleriyle yaramı temizledi. Son olarak bantta yapıştırdıktan sonra yaramın olduğu yeri öptü. Hala gözünden yaşlar akıyordu.

- Çok acıyor mu?

Eliyle yaramı okşadı. Ellerini tuttum.

- Hayır.

- Doğru söyle.

Sarıldım ona. 

- Canın acıdı mı? Asıl benim yüzümden oldu yere düştün.

- Bir şeyim yok. Kuzey sana bir şey olacak diye çok korktum.

- Korkma güzelim, yanındayım.