Sweaters and chocolate: a Remus Lupin Fanfic

19) Sarah

Ondanks het feit dat ik Remus mis, is het fijn om weer thuis te zijn.
Ik stap uit de douche en droog me af.
Mijn ouders zitten beneden.

Als ik de badkamer uit loop, hoor ik beneden geschreeuw.
Op mijn tenen sluip ik naar de trap en ga zitten op de bovenste tree.
'Het kan me niets schelen Suzan!'
'Wat maakt het uit?'
'Ik sta het gewoon niet toe!'
'Maar waarom niet? Waarom moet je zo kinderachtig doen?!'
'Het zit gewoon te ingewikkeld!'
'Het is twintig jaar geleden, Remus was nog niet eens geboren!'
'Dat maakt het nog niet goed!'
'Waarom kan je die kinderen niet gewoon hun gang laten gaan?'

Ik sta op en loop naar beneden.
'Suzan, dit is belangrijker dan tiene-'
'Mam, pap? Wat is er aan de hand?'
Mijn vader stopt met praten. 'Niets lieverd.'
'Waarom praten jullie dan over Remus?'
'Nou lieverd, er is iets wat je moet weten.' Mijn moeder loopt naar me toe.
'Nee Suzan, ze hoeft helemaal niets te weten!'
'Jawel Peter, dat moet ze wel! Ze is vijftien!'
Mijn vader rolt met zijn ogen maar geeft uiteindelijk toe.

We nemen alle drie plaats op de bank en mijn ouders beginnen te vertellen.