❝Blind Fold Booth❞

7 3 1
                                    


"So guys, ganito yung plano natin para sa booth nating mga grade 10 for this coming
Foundation Day. This booth is what you called "Blind Fold Date" meron tayong provided 6 mini-rooms inside this classroom, itatabi tong mga upuan natin sa bodega ng school. So parang kurtina yung magiging pinakawall" paliwanag ng president namin, lahat mukang intresado dahil halata namang gusto nilang makasama yung mga crush nila, pero ako? ako pre? walang kapake-pake sa mga ganyan-ganyan.


" ganito yun, we have there 6 posas, 15 handkerchiefs, and 12 couple chairs and 6 tables. May magpapalista sa dalawang couple, na nagkakahalagang 10 pesos, dun palang kikita na tong section natin, then huhulihin yung dalawang couple na pinalista, ibablind fold at ihahatid sa designated mini-room and ang may nakatalagang time kung hanggang ilang minutes sila kailangang magstay dun ,then kapag nasa room na sila, kailangang tanggalin na yung blind fold yung mga nanghuli dun sa couple ang siya ring magtatanggal at iiwan na nila yung dalawang couple para makapag-usap. If ever na ayaw nung mga listed couple sa isa't isa meron silang choice, magbabayad sila ng tig 10, bali magiging 30 kita natin nun" pagtutuloy pa niya. Pero pre, I hate those settings, tsaka wala naman akong pake-pake sa mga lovelife. Kung may crush man ako, it's impossible na maset kaming dalawa dun.


::Foundation Day ::
Mahinhin akong naglalakad nun, ng may naglagay ng piring sa mata ko,nung una, wala akong kaide-ideya pero naalala ko yung pakulong booth ng section namin. Fvck, sino kayong nangtrip sakin, maya-maya pa'y naramdaman kong may inilalalagay sa kamay ko, at may humawak sa kamay ko. Hanggang sa tanggalin na ang blind fold, laking gulat ko nang makita ang lalaking ngayo'y nasa harap ko...
Me: K-Kurt? What the?
Him: Kelly? I'm so sorry for what I did? I still love you, I can't forget 'bout you, can we've back to the way we used to be?
Hindi ko napansing umiiyak na pala ako
Me : I still love you Kurt. Yes we can, please, promise me, di mo na uulitin yun.
At sinulit namin ang 15 minutes inside that mini-room talking about our past and promises.

50 Short StoriesWhere stories live. Discover now