Jannah's POV
Kawawa naman tong mga BESTFRIENDS ko, Nagka-inlaban ang dalawa :3 HAHAHA! Ayan tuloy kaya ang hirap mag-mahal sa Bestfriend eh. Naalala ko na naman siya -__________________- Wag na nga natin pag-usapan yung tungkol sa Bestfriend na nagkainlaban..
(A/N: May Sikretong malupit po si Jannah about her Bestfriend, kaya patuloy niyo po itong suportahan sa abot ng makakaya niyo. Hahaha! ~ dowenniesings)
Eksena always si Ms. Author -______________________- okey anyway highway..
Eto na magku-kwento na ko about that BESTFRIENDS Fall inlove with each other effing -_________- When I was 2nd year high school (Magbestfriends na kami nila Jean & Sam, although malihim talaga ako.) Mag classmate kami ni Jean as always dahil nga nasa section A diba? Okey eto na talaga, may transferee samin siya si Lance Villaflor, One of the top students of his old school.
Naging magkaibigan kami then parang Bestfriend na din ang turingan namin, One day nagising na lang ako na may gusto na pala ako sa kanya. Aaminin ko gwapo siya, matalino, matangkad saken, mabait at mayaman pero nung time na aaminin ko na sa kanya na may gusto ako sa kanya nalaman ko may Girlfriend na siya (sorry magulo talaga yung kwento namin ni Lance), nalaman ko na lang kay Jean one day.
*FLASHBACK
"Jan? Have you heard?" tanong ni Jean
"Heard what?"
"Na si Lance at Bianca na!!" masaya niyang sabi saken
O_________________________O
I was shocked when I heard that freakin NEWS!! Then nagpakatatag ako.
"Oh.. I see, Congrats to them."
"Hindi ka ba masaya?"
"Hahahaha! Masaya syempre, BESTFRIEND ko ata din yun." pagdidiin ko sa mga salitang lumalabas sa bibig ko.
"Ah ok."
Noong araw na yun tulala lang ako, hindi na nga ako sumabay kay Jean na mag Lunch eh. Well sa tingin ko napansin yun ni Lance...
"Jaja?" kinakausap ako habang wini-wave yung kamay niya sa may harapan ko.
"What?!" pasigaw kong sabi
"Something wrong?" tanong niya saken.
Bigla na lang akong nagulat dahil may mga luha na palang nagsilabasan sa aking magagandang mata, marahas kong pinunasan ng aking kamay ang mga luha na patuloy paring dumadaloy sa aking mga pisngi..
"Jaja? what's wrong? why are you crying?"
"Can you shut up! Please leave me alone?!"
Hinawakan ako ni Lance at iniharap sa kanya, yung mukha ko malapit lang din sa mukha niya. Pero di pa din ako nakatingin sa kanya, nakayuko parin ako at patuloy na umiiyak...
"ALAM MO BA LANCE! MAHAL KITA EH, AAMIN NA NGA AKO DAPAT KASO WALA NA EH... NAUNAHAN NA PALA AKO NI BIANCA!! HINDI AKO GALIT SAYO OR KAY BIANCA NAGAGALIT AKO SA SARILI KO! BAKIT NAGKA GANITO AKO? BAKIT SAYO PA NA DAPAT KAIBIGAN LANG DAPAT!! BAKIT ANG SAKIT? NGAYON LANG AKO NAGMAHAL TAPOS BAKIT GANITO PA MANGYAYARI?! ALAM KO KAIBIGAN LANG TINGIN MO SAKEN, TANGGAP KO YUN EH. KASO DI KO LANG MATANGGAP NA MAHAL KITA!!" humahagulogol na ko pagkatapos kong sabihin yung mga salitang yan. hindi ko din alam kong saan ko ba napulot yang mga yan?
"Mahal din kita pero huli na..." malungkot na sabi ni Lance, bigla naman akong napaangat ng ulo sa sinabi niya.
"A-a-ano?"
"Sorry Jaja, dapat sinabi ko na sayo nun pa kaso baka mag iba ang tingin mo saakin eh? Mahal kita pero ayokong masaktan ka.."
"What do you mean?" ang gulo ni Lance..
BINABASA MO ANG
UNEXPECTEDLY (COMPLETE)
Short StoryBefore I start this story ako nga pala ang Pinaka Loka-lokang Author ng kwentong ito :D This is my first time to write a Teen Fiction story here in wattpad kadalasan kasi sa notebook ako gumagawa ng kwento eh tapos sa Drama class namin dun ako magba...
