#CHAPTER 22
Celestine's POV
"Ma'am.. Handa na po bakayo?" napalingon ako, at napangiti.
"Sandali lang.."
"Sige po." at isinara na ulit nito ang pintuan.
Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Eto na 'to. Andito na ako.
I'm getting married.
I smiled at myself, pero bakit gano'n.. Hindi ko madaya ang sarili ko..
Marahan na tumulo ang mga luha galing sa mga mata ko at napapikit sa sakit ng nararamdaman ko.
*FLASHBACK*
"Will you marry me Celestine?" malambing na tanong ni Ethan at nag-paswitan naman ang mga tao sa paligid namin.
Bigla akong kinabahan.
Bigla akong nahilo.
Tumingin ako sa paligid. Halata sa mga mata nila ang pagka-excite sa matamis kong OO.
Pero bakit naman ako papayag..?
Tinignan ko si Ethan.
Parang kinakabahan na ito sa tagal ng sagot ko.
Kaya naman lumapit ito.
Kumuha ng singsing at lumuhod sa harapan ko.
"Please.. Marry me."
Lalo akong kinabahan.
Pero ano pa ang magagawa ko.
Tumingin ako sa paligid.
Nakatingin parin silang lahat sa akin.
Tinignan ko sa mata si Ethan.
Naiiyak na ito.
Biglang kumirot ang puso ko.
Naawa ako sa kanya.
Napaluha ako.
"Yes.."
*END OF FLASHBACK*
It's been a year since huli kong nakita si Jacob. At oo, hindi pa bumabalik ang alaala ko..
Isang taon ko syang hinintay.
Siguro dahil.. Mahal ko na sya.
Siguro..?
Bumukas ang pinto at nakita ko si dad.
"How's my Princess?" nakangiting tanong nito.
Pinunasan ko ang luha ko, "Okay lang dad.. Uhm. Tears of joy.."
"Tears of joy eh?" natatawang sagot ni dad sabay tapik sa balikat ko, "I'm your father.. And I know.. May problema ba?"
Hindi ko na napigilan ang luha ko. Bigla nalang itong bumuhos.
"I..I'm okay dad.. really," pagsisinungaling ko.
Napangiti lang si dad, he patted my back gently, "You have a choice my Princess.. You can go.. While you still have time.."
Napatingin ako kay dad, "No dad. Okay lang ako."
Bigla ulit bumukas ang pinto, "Excuse me po. Ma'am, sir, nandito na po ang lahat ng bisita."
Tumingin sakin si Dad, "Anak, whatever your decision is.. I'm with you."
***
Itinatak ko sa utak ko ang sinabi ni dad..
Whatever my decision is.. He's with me..
I still have the chance..
The time to make the right decision.
The right decision.. To make me happy..
Pero.. Ang kaligayahan ko..
Ay makakasakit ng iba..
Napapikit ako.
Sana..
Ang desisyon na 'to ay hindi ko pagsisihan sa huli.
***
Narrator
Nagkagulo sa simbahan ng hindi nila mahanap ang bride na si Celestine.
Pati narin ang groom ay nataranta.
Siguro nga naging mali ang inakala nya.
Naging mali ang mga plano nya.
Ngayon sya'y nagsisisi.
Ang dad naman ni Celestine ay nakangiti lang. Wala syang alam sa mga plano.
Sa isip nya'y tama ang ginawa ng anak ; ang sunurin ang isinisigaw ng puso nito.
"Sir, nahanap na po si Ma'am," masayang bulong ng isang guard sa nagaalalang groom.
"Bring her in and let's start.." masaya namang sagot ng groom at tumayo na ulit sa kaninang kinatatayuan nito.
Nagsimula ng tumugtog ang piano at nagsimula na ang ceremony.
***
Celestine's POV
Siguro nga hindi lahat ng gusto mo nasusunod.
Minsan kailangan mong isipin ang mararamdaman iba.
Dahil hindi lang sayo umiikot ang mundo.
Siguro mali itong desisyon ko.
Dahil masasaktan ako.
Pero okay lang.
Atleast may mapapasaya ako.
'Yun naman ang rason ng buhay diba?
Ang magpasaya ng iba.
***
Nakababa ang noo kong nilakad ang altar.
Ayokong tignan si Ethan.
Ayokong mahalata nya.
Ayokong makita nya na..malungkot ako.
Ayoko.
Mahigpit kong hinawakan ang braso ni dad.
Hanggang sa makarating kami sa altar, narinig ko ang sinabi ni dad sa mapapangasawa ko..
"Take care of my Princess, alright..?"
Napaluha ako at napatingin pataas sa susunod na sinabi ni dad,
"Jacob.."
**THE END**
Prologue.. Hmm.. Will think about it..
THANK YOU ALL FOR READING.
SOBRANG SALAMAT SA LAHAT NG BUMASA.
I HOPED YOU LIKED THIS STORY.
-MissM16
