Bölüm 1

438 25 22
                                    


Muttimedia:Alya

Başlama tarihlerinizi buraya yazın lütfen :)

"Alya kalkmayı düşünüyor musun artık?" diye soru yöneltilince bana "tabiki de düşünmüyorum" diye cevap verdim.

Çünkü düşünmüyordum.

Taa ki ayağımdan tutup beni yere düşüren arkadaşlarım olduğunu hatırlayana kadar.

"Hayır anlamıyorum ki illa yere düşürün beni, güzelce deseniz 'Alyacım hadi kalk okul alışverişine gidicez' sanki gelmicem" diyince bana karşı 'sen ne diyosun' bakışı ile karşılaştım.

Ve farkettim ki o alışverişe gidilecekti.

Aslında alışveriş yapmayı çok severdim. Fakat "okul alışverişi" konsepti olunca bana uymuyordu. Okul hakkında hiç bir şeyi sevmiyordum.

Düşüncelerimden Ekin'in çığırmasıyla ayrıldım.

"Biz aşağı iniyoruz sende 5 dakika da hazırlan gel. Hadiiii, kalk kalk, hazırlan bekliyoruz." Deyip kapıyı çarpması bir oldu.

Daha fazla zorlamamın mânâsı yoktu.

Yerden kalkıp saçımı düzelttim. Banyoma gidip dişlerimi fırçaladım ve hızla üstümü giydim.

Havanın çok sıcak olduğundan kısa siyah şort, üstüne de omuzlarımı açık bırakan göbek üstü siyah bluz giydim.

Güzel olmuştum.

Saçlarımı düzleştirip hafif makyaj yaptıktan sonra hazır olduğumu anladım. Siyah spor ayakkabımı giyip aşağı indim.

Ekin ve Miray annemlerle oturmuş kahvaltı yapıyorlardı. Beni farkettiklerinde ayaklandılar. Bende annemle babama öpücük kondurup "biz çıkıyoruz" dedim. Ve onları dinlemeden evin kapısından çıktım.

"Eveeettt macera başlasın mıııııı" diye bağıran Ekin'le Miray'a kafa sallamakla yetinebildim. Ve bu hallerine gülümsemeden edemedim.

Miray'ın arabasıyla gidicektik. Ekin öne ben arkaya binince Miray da arabayı çalıştırdı.

Kısa bi yolculuğun ardından İstanbul da ki en büyük yerlerden biri olduğuna iddia edebileceğim bi Alışveriş Merkezine geldik. Hepimiz çok mutlu görünüyorduk. Mutluydukta.

Yanyana dizilip içeri girdik. İlk mağazamıza girmeye alıkoyduk kendimizi.

Lise son da olduğumuz için serbest giyinmemize izin verilmişti. Bu yüzden okul alışverişi şarttı.

Bir kaç mağazaya girip çıkıyor ve elimizde ki poşetler artıyordu.

Miray'ın "Bakıın ne buldum! Çok güzel değil mi? Ben de buna benzeyen elbise çok var ikinizden biri giysin" demesiyle Ekin'in "sen giy" demesi bir oldu. Bende kafa salladım. Ve kabine girdim.

Elbise güzeldi. Günlük elbiseydi işte.

Giydiğim elbiseyi göstermek için kabinden çıkıp beni süzen gözler karşısında bi tur döndüm

" nasııl olmuuuşşş"

'Çok güzel olmuuuş'

'efsane olduuuu'

'bunu kesinlikle almalısın'

gibi iltifatlar duyunca gülümsemem genişledi.

Sağıma bakınca bana doğru bakan iki mavi gözle göz göze geldim. Kaşlarımı havaya kaldırıp gözlerine bakmaya devam ettim ve daha sonra kafamı çevirdim.

FİRGUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin