Lord Xue Ying

Chapter 17

အပို္င္း ( ၁၇ ) - ေတာအုပ္အတြင္းက ေန႔ရက္မ်ား

အရွင္သခင္ ရႊယ္ယင္

++++++++++++

ေတာနက္နက္အတြင္းတြင္ လဟာျပင္တစ္ခုရွိသည္။ ေတာအုပ္တစ္ခြင္မွာ လည္း တိတ္ဆိတ္ေနကာ သစ္ပင္သစ္ကိုင္း အုပ္ဆိုင္းလြန္း၍ ေနေျပာက္ ပင္ ေျမၾကီးဆီကို မေရာက္ႏိုင္သည့္အထိ သစ္ပင္ႏြယ္ပင္ ထူထပ္လွ၏။ ေအးစက္မည္းေမွာင္ကာ ေျမၾကီးေပၚမွာလည္း ႏွင္းပြင့္ေတြက ဖံုးလႊမ္းေန ျပန္သည္။

ေငြေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ ေျမြလူၾကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အနက္ေရာင္အဝတ္အစား ဝတ္ဆင္ထားသည့္ လူငယ္တစ္ဦးက လက္နက္ကိုယ္စီ ကိုင္စြဲျပီ သတိလံု႔ လျဖင့္ ေရြ႕လ်ားေနသည္။

ဦးေလးက်ဳံး.. ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဝင္လာတာ တစ္နာရီနီးပါး ရွိေနျပီး.. အခုထိ ေမွာ္သားရုိင္းေကာင္ေတြ တစ္ေကာင္တစ္ျမီးမွ မေတြ႔ရေသးဘူးေနာ္..

ဟူးး.. မင္းႏွယ္..

က်ံုးလိန္ ေခါင္းကို စိတ္ညစ္ဟန္ျဖင့္ ခါယမ္းလိုက္သည္။ သူ႔တူက အရြယ္ ေရာက္ျပီး ထင္ရေသာ္လည္း ကေလးစိတ္က တခ်က္ခ်က္ က်န္ေနေသး သည္။ သူက ေလသံတိုးတိုးျဖင့္..

ငါတို႔က အခုမွ ေတာင္တန္းအထဲကို ဝင္ကာစ ပဲ ရွိေသးတာ.. ျပီးေတာ့ အခုေနရာက အျပင္ဘက္အဝန္းရဲ႕ အျပင္ဘက္အပိုင္းပဲ ရွိေသးတာ.. ဒီေနရာမွာ ေမွာ္သားရိုင္းေကာင္ကို ေတြ႔တယ္ဆိုရင္ အဲဒါက ထူးဆန္းေန လို႔ပဲ.. ဒါေပမဲ့ အထဲကို ဝင္သြားေလ တစ္ေကာင္တေလေတာ့ ေတြ႔မွာေပါ့. အဲ့အခါက်ရင္ အသက္ရွင္ႏိုင္မလားဆိုတာက မင္းရဲ႕ စြမ္းအားအေပၚမွာ မူတည္သြားျပီ..

အင္း..

ရႊယ္ယင္ ေခါင္းကို အသာညိတ္လိုက္သည္။

ရွ..

အသံတိုးတိုးကို ၾကားလိုက္သည့္အလား ရႊယ္ယင္၏ နားရြက္က လႈပ္သြား သည္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဘးနားက ေျခလွမ္းလွမ္းေနသည့္ က်ံဳးလိန္ကို လက္ ေမာင္းျဖင့္ တားလိုက္သည္။ က်ံဳးလိန္မွာ ထိုအသံကို မၾကားလိုက္ရေပမဲ့ ဒိန္းခနဲ ႏွလံုးခုန္သြားသည္။ ရႊယ္ယင္မွာ ကမ႓ာဦးေသြးအေမြအား ႏုိးထ လာျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ အၾကားအာ႐ံုက အင္မတန္ ထက္ရွလာသည္ကို သူ သိထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။