Bed Imprisonment (Completed)

Epilogue

A/N: Ito na hinihintay mo @cutieeeee5. XOXO bbygirl

"DAD!" Nilingon ko ang tumatakbong bata na madungis at akala mo may humahabol sa kanya.

"You look garbage, kiddo." Sabi ko at tumayo para salubungin ito.

"Have tyee stays!" Maligayang balita nito sa akin sabay pakita niya sa kanyang kaliwang kamay na may tatlong bituin nga at may nakalagay pang very good.

"Good job! That's my boy!" Sabi ko at kinarga ito.

Medyo mabigat na ito pero hindi ko iyon pinansin. Anim na taong gulang na rin naman kasi ito kaya natural na medyo mabigat na ang anak ko.

"Ba't ang dungis mo?" Nagtatakang tanong ko sa anak ko na ngumisi lang.

"Si mama!" Sabi nito at nagpumilit na bumaba kaya binaba ko nalang. Napakakulit nito at napaka-energetic kaya hindi natatahimik ang bahay.

Lumingon ako sa tinahak na daan ng anak ko at sinundan iyon. Nasa hardin ako kaya pumasok pa ako sa kabahayan at doon nakita si Kella.

"Ma! Meyenda!" Natawa ako sa paglalambing niya kay Kella. Hinalik-halikan pa niya ito sa pisngi. Kahit anim na taong gulang na ito ay medyo bulol pa ito at hindi makapagsalita. Masyado kasi naming b-in-aby nung bata pa at siguro dahil premature itong ipinanganak.

"All right! All right! Anong gusto mo?" Nakangiting tumayo si Kella at hinawakan ang kamay ng anak ko. Pero napahinto sila sa paglalakad ng makita ako.

"Red." Ngumiti si Kella sa akin at ganun din ang ginawa ko. "Meryenda tayo?"

Tumango ako at lumapit sa kanila.

"Ma! Sandwich! Nuteya! Yakuy!" My son is actually referring to sandwich with Nutella spread and a yakult for drink.

Napapailing nalang ako sa hindi matapos-tapos na Sentence ng anak ko. Palagi pang nakasigaw.

"Hyper ni Lanz parang hindi man lang galing paaralan." Komento ni Kella.

"Sinabi mo pa." Balik-komento ko naman. Natatawang pumunta kami sa kusina dahil ang anak ko ayun na at naka-upo na sa kitchen counter at hinihintay na kami.

Nang makapasok ay agad nilapitan ni Kella si Lanz at hinubaran ng damit. Lumapit naman ako sa kanila at kinuha ang maruming damit ni Lanz mula kay Kella.

On the others point of view, we actually look like a complete family. Para kaming isang masayang buong pamilya.

Kella and I are already married. Yes, we are married. Years ago.

"Kunan mo ng damit si Lanz, Red." Mabilis akong tumalima at agad na pumunta sa kwarto namin.

Agad akong pumunta sa walk-in closet para kumuha ng damit ng mapatingin ako sa cabinet kung saan doon ko itinago ang sulat. Lumapit ako doon at kinuha ang sobre na laman ay sulat na para sa akin. At sa hindi ko na mabilang kung ilang beses , muli ko iyong binasa.

Rick,

It was you who made my world complete and wonderful. It was you who made me alive once again. It was you who made me smile like there's no tomorrow. Lastly, it was you who made me very happy. Being with you is the most happiest and most precious time in my life and I never regret any of those. Even the painful and hurtful memories are precious to me. But as I loved you I. Lost. Myself. I lost my individuality. I lost everything I gripped. As I loved you I was blinded by my feelings to the point that I only cared for you. As I loved you I isolated myself from others. And as I loved you I've been a dog following what you will say.

Know that I don't blame you, I blame myself for that. I should have my own decisions right? I should have been being rational. But anyway I'm slowly finding myself and seek self composure. Understanding is what I need right now. I hope you understands my decision. This is the first decision I've made of my own. Am I happy? I don't know but there's no turning back.