My Long Lost Childhood Friend is an _______________???

~Chapter 25~

LOUISE

"So pano? Hatid na kita?" - tanong sa akin ni Minhyuk

"Ahm. Okay lang sayo? Baka kasi busy ka pa or something?" - nakita ko kasi syang kanina pa tingin ng tingin sa relo nya. At saka kanina pa rin nagri-ring yung phone nya, tas nakita ong ini-off nya lang.

"Alam mo, okay lang naman eh. Kaya ko naman na umuwing mag-isa. At saka baka kanina ka pa hinihintay dun" - dugsong ko pa

"Eh kasi ano...okay lang ba talaga?"

I smiled at him. "Oo naman. Sige na."

He smiled at me at saka nagtatakabo. Bago pa sya tuluyang makalayo eh nag-wave muna sya sa akin at ganun din naman ako. Ng hindi ko na sya makita, tumalikod na rin ako at nagsimulang maglakad.

Uuwi na lang siguro ako ngayon. I wanna go home na. Gusto ko ng magpahinga. *sigh* Im so tired.

Habang naglalakad ako, may mga babae na bumangga sa akin kaya naman napatigil ako. Shit. Ano ba naman yan. Tas ang dami-dami pa nila. -_- Mga mukha pang nagmamadali. 

Fangirls.

Ays. Magsisimula na sana akong maglakad ng may humikit sa wrist ko. Sisigaw sana ako but he gently coveed my mouth to keep me from screaming. Hes fast I must say.

Tiningnan ko sya at nagulat ako ng malaman ko kung sino ito. Shit. Kaya naman pala may mga fangirls akong nakita kanina eh.

Tumingin-tingin muna sya sa paligid bago nya ako tiningnan. The our eyes locked. 

Nung mahalata nya siguro na kalmado na ako he releases me. Naghahabol pa ako ng hininga ng hnikit nya ulit ako papunta sa may tagong lugar.

Siguro para makapag-tago kami ng maayos para di sya makita ng mga humahabol sa kanyang fangirls.

hayahay!

"Why are you here?" - tanong ko kay Sehun.

Yes. Si Sehun yung humikit sa akin. Wala namang iba eh no di ba? XD