Bir Prenses kendi Prensini seçemez mi? O kişi Prens olmak zorunda mı? Prensesim ama Prensimi kendim seçemez miyim?
Bu soruların cevabını bilmiyorum ama tek bildiğim şey Şövalye Ayı'mı sevdiğim...
Sabah alarmımdan 3 saat önce kalktım. Yani saat 5'te. Yürüyüşe çıkmaya karar verdim. Tayt,yarım atlet giyinip saçımı tarayıp bağladım. Kulaklığımı ve telefonumu alıp evden çıktım. Yaklaşık yarım saat yürüdükten sonra bankta bir çift gördüm. Çok minnoş görünüyorlardı. Onların yüzünü görünce gözümden yaşlar süzülürken benim tek yaptığım şey koşmaktı. Eve geldiğimde duş aldım. Ve formamı giyip tekrar dışarı çıktım.
Kulaklığımı takıp "BTS-I Need You" açıp dinlemeye başladım. Hala ağlıyorum. Ne kadar iki yüzlü bir insansın sen ya! Bunu bana yaptın? Bana! Bi anda yere çöktüm çünkü yürümeye bile halim yoktu. Kalkmadım oradan. Sonra da tek hissettiğim şey Şövalye Ayımın minnoş eliydi. Onu görünce ağlamam durdu. Beni kucağına alıp okula kadar götürdü. Zaten okulda kimse yoktu çünkü çok erkendi.
Kafamı Ateş'in benim saçımla oynamasıyla uyandım.
-S-saçın gözünün önüne gelmişti onu çekiyim dedim. Ve sana kötü bir haberim var Prenses... Bora bu okulda artık. Hemde bizim sınıfta..
+NE!
Dediğimde bütün sınıf artı hoca bana döndü.
+Eeeee şey hocam. Benim biraz karnım ağrıyor da revire insem?
-İn hadi.
Hemen revire gittim çünkü hoca sorardı gidip gitmediğimi. Ablaya malum günümde olduğumu söyledim. Oda anladı ve
+Bana seni seviyorum diyen adam bu sabah bir kızla el eleydi bu yeterli mi Gizem?
-Kim Ateş mi?
+Birincisi ben Ateş'e aşık değilim. İkincisi bu kişi Bora Kılıç!
-Oha yuh çüş! Yok Devenin nalı! Ciddi misin sen ya!
+Vur sende vur Gizem!
-Kızım kalk Ateş bekliyor seni!
+Üüüüüf tamam be!
Ayrıca bu beni niye bekliyor? Aman in aşağı işte. Üstümü giyindim:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu arada karakterim bu kız. Rayli Zhang Yuxi)
Aşağıya indim ve Ateş kolumdan tutup beni arabasının arka koltuğuna oturttu. Seslenmelerimi duymaması ayrı bir şeydi zaten. Sonra gelip yanıma oturdu. Şoförüne gidebiliriz dedi.
