Medya ölüm sebebimdir. Gömün beni. Neyse iyi okumalar...
Cidden bunu kim yazmış olabilir? Anlamıyorum ama tek bildiğim umarım çizgi roman takıntımdan haberi yoktur. Bütün itibarım yerle bir olur eğer bunu söylerse. Neyse sadece çikolatalı sütünü iç şimdi. Başka bir şey düşünme.
Ben bu çikolatayı bulan adamın ellerinden öperim. Her derde deva. Zil çalar ve herkes oflayarak sınıflara girer. Klasik bir ilk gün. Herkes arkadaşlarıyla hasret giderir. Ve illa bir hoca size ilk günden bir şeyler yaptırır.
Ne çenesi varmış şu matematikçi Alev hocanın ya. Bir sus da bi suuuus! Susda çenen bi rahatlasın. Ne yapıyım ben geçen seneki konuların bu seneki konulara oranla zorluğunu. Sal beni! Çayıra çimene sal ! Bir rahat ver kadın!
Ve öğle yemeği zamanı! Şükürler olsun! Yemekhane sırasına girdim ve yemeğe baktığımda en nefret ettiğim yemekler olduğunu gördüm. Oflayarak sınıfa doğru yürüdüm. Garip, sınıfta kimse yok! Ve sıramda ne var?
Bir yemek tepsisi, en sevdiğim yemekler, siyah bir tepside, yanında siyah bir gül ve tepside bir not: Senin siyahın olmak isterdim, gecen olmak...
Biliyorum yemekhanedeki yemeklerden nefret ediyorsun, bence bu hoşuna gidebilir. Seni seviyorum inatçı kız...Hadi ama cidden bu yemekler harikaaaaa! Ben bu adamı tanımak istiyoruuuum. Bana her gün yemek yedirsin valla iki günde aşık olurum o adama! Yani bale yapmasaydım eğer. Göbekle bale hiç güzel olmuyor inanın bana. Hadi ama Ada,(evet kızın ismi Ada kslsk) konuyu nerelere getirdin. Ben gayet mutlu bir şekilde okul bahçesine çıktım. Yine ve yine aşkımın fotoğraflarına bakıyordum. Ama aklımda hala aynı soru: O kişi kim ve neden benim hakkımda kimsenin bilmediği şeyleri biliyor?
***********
Son dersin bitimine 3,2,1 ve zil çaldı.Oh be dünya varmış! "Evet bunu yapabilirim kulaklığımı açabilirim" diye homurdanırken bileğimi burktum. Acıyor ama bu! Hep senin yüzünden kulaklık! Offf çok acıyooor! Bir anda bir elin kolumu tutmasıyla irkildim. Bu sabahki çocuk. Bana "İyi misin?" diye sordu bende iyiyim dedim ama dinlemedi ve beni arabaya kadar götürdü. Ben ona" Teşekkür ederim, şeeyy-" derken o bir anda "İsmim Ateş" dedi. "Teşekkür ederim Ateş,yardımın için saol" dedim. Arabaya bindim. Şoför hemen beni eve getirdi ve arabadan indim.
Bebeğim(yani abim) gelmiş. Koşarak eve girdim ve abişime sarıldım" Dur cadı kız! Daha sabah gördün beni. Hem bizim normal kardeşler gibi kavga etmemiz gerekmiyor mu" dedi. " Ne yani sanki normallerin benim kadar iyi abisi var. Hıh kıskansınlar bizi. Hadi PlayStation oynayalım" dedim ve abim
gülerek hadi dedi. Ben kaçırır mıyım bu anı hemen instagrama bir karecik attım:@adacelikk: Abicim, 5-0 yenilmek nasıl bir duygu?@egecelik
875 Beğeni 302 Yorum
@R:Biz abimle kavga ederiz sürekli bunlar nasıl normal bir şekilde anlaşıyorlar?
@H: Çoook şiriiiiinnn😍
@U: Keşke bizde bu kadar iyi anlaşsak abimle...
...
Şimdi diyeceksiniz nerenle çektin o fotoğrafı. Selma teyzeye çektirdim. Yemek yedikten sonra odama çıktım. Pijamalarımı giydim:
Evet çok şirin! Bende çok seviyorum. Telefonumu elime aldım ve yorumları okumaya başladım. Baya kıskanılmışız yaaaa! Tabii canım çünkü ben yani, ben varım o fotoğrafta. (Ego Kraliçesi Mood : on)
Ve kendimi uykuya teslim edecekken telefonuma bir mesaj geldi:
054********:Rüyalarımı süsleyen en güzel detayım. İyi geceler siyahın en güzel tonu...
Bence güzel gidiyor ya. İçime sindi bu kitap. Yeni bölümleri elimden geldiğince hızlı atarım.
Öpüldünüz✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şövalye Ayı
Genç Kız EdebiyatıBir Prenses kendi Prensini seçemez mi? O kişi Prens olmak zorunda mı? Prensesim ama Prensimi kendim seçemez miyim? Bu soruların cevabını bilmiyorum ama tek bildiğim şey Şövalye Ayı'mı sevdiğim...