Her şey çok normalken bir anda asla düşünemeyeceğiniz bir gerçekle karşılaşsanız nasıl tepki verirdiniz?
Alıştığınız ve yaptığınız çoğu şeyin yalan olduğu gerçeğiyle nasıl yüzleşilebilir?
Sabah uyandığımda daha iyi hissediyordum. Ancak okula geldiğimde ne olurdu bilemiyordum. Hemen rutin işlerimi halledip evden çıktım. Aşağı indiğimde Jimin tam karşımda duruyordu. Hemen yanına gittim. "Jimin neden geldin?" "Okula beraber gideriz diye düşündüm. Hava alalım diye de arabamla gelmedim. Ama istersen tek de gidebilirsin" "Yok önemli değil iyi yapmışsın" "O zaman hadi gidelim" Dediğinde okula doğru yürüme başladık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizce yürüyorduk. Okula geldiğimizde yavaşça sınıfa çıktık. Sınıfa girdiğimizde sınıf çok sessizdi. Ve herkes kulaktan kulağa bir şey konuşuyordu. Sınıfta normalde ben Woo Jinin yanında oturuyordum. "Min Seo istersen benim yanıma oturabilirsin" "Çok sağol da neden herkes fısır fısır bir şeyler konuşuyor?" "Bilmiyorum ama bizimle ilgili galiba" Bu sırada Woo Jinin ağladığını farkettim. Ve arkadan birileri sesli bir şekilde "Ooo bakın kimler gelmiş!" "Hiç utanmıyor musun yaptığından?" "Bu çocuğa yazık değil mi? Bide yüzsüz yüzsüz onunla beraber mi oturuyorsun?" Neyden bahsettiklerini gerçekten anlamamıştım. "Neyden bahsediyorsunuz?" "Şuna bakın bir de masum kız ayağına yatıyor" O sırada Woo Jin olaya karıştı. "Arkadaşlar bırakın onu benim için sorun değil gerçekten" "Ya hala onu nasıl düşünebilirsin? O seni başkasıyla aldatıcak ve sen de onu mu koruyacaksın?" Gerçekten dayanamıyordum. O sırada Jimin olaya girdi. "Ne kandırmasından bahsediyorsunuz siz? Kim kimi kandırmış?" "Gerçekten masum ayağına çok kolay yatıyorsunuz. İkinizde harikasınız. Bence sen hiç konuşma o kız sana seni sevdiğini söylemiş sen ona beler demişsin." "O kız kim?" "Kim olabilir tabi ki Ya Eun. Gerçekten komiksiniz." Ya Eun da konuya dahil oldu. "Onları üstüne gitmeyin lütfen. Bizim gibi onlar da sevmiş olabilirler. Anlayış göstermek zorundayız." Bunu duyduğumda gerçekten çıldırmıştım. Hala olayı anlayamıyordum. O sırada Jiminin kolumdan çekmesiyle kendime geldim. Çantasını almıştı. Bende aldım ve sınıftan dışarıya çıktık. "Jimin neler oluyor?" "Ne olabilir? Bize plan kurmuşlar. Sınıfa hikaye uyduruyorlar. Ama bizim asıl olayı öğrenmemiz lazım." "Nasıl yani?" "Yani onların olayı insanlara nasıl anlattığını öğrenmemiz lazım." "Bence gayet açık. Büyük ihtimalle sen Ya Euna itiraf ettiğin zaman sana dediklerini sanki sen ona demişsin gibi yapıyorlar. Ben zaten ona söyleyeceklerimi söyledim. Bizim haklı olduğumuzu ortaya çıkarmamız lazım." "Haklısın öyle olabilir. Elimizde hiç kanıt var mı ki?" "Sanmıyorum." "O zaman kanıtlamamız çok zor olur. Neyse bunu sonra düşünürüz. Kahvaltı yaptın mı?" "Hayır" "Hadi gel kahvaltıya gidelim" "Peki olur" Bu teklifi beni çok şaşırtmıştı. Ama bi yandan da iyi hissediyordum. Jimin bu aralar bana yakın davranıyordu.
