✓ YOUTUBER ☆ ᴋɪᴍ ᴊɪsᴏᴏ

20 • Problem

• | •

Çocuktan zorla öğrendiğimiz 'Devlet sırrı' ile birlikte sınıflara dağıldık.

Önemsememiştim bu sırrı, Junmyeon'un aksine. Kapıyı açıp sınıf topraklarına ayak basmadan önce de bu sırrı hâlâ önemsediğim söylenemezdi ama hayat yine yapacağını yapmıştı. Alnımın ortasında resmen şanssız yazıyordu.

Ne mi olmuştu? Sınıfa girer girmez herkes bana dönmüş ve tek bir adımım ile fısıldaşmalar başlamıştı. "Neler oluyor?" diye sorduğum vakitse Minsoo cadısı öne çıkmış ve batıl inançlı yarım aklı ile bağırmıştı. "Ne demek Junmyeon oppam ile sevgilisin seni paçoz! Yoksa ona büyü mü yaptın?"

Ona en güzelinden bir adet wtf bakışımı göndererek sınıftakilere bakmaya başlamıştım. 1 Nisan şakası yaptılar desem 1 Nisan değil...

Sonrasında önümden çekilen insanlar eşliğinde sırama oturmuştum. Oturur oturmaz da Lisa ve o gereksiz heyecanı ile karşılaşmıştım.

"Neden bana sevgilin olduğunu söylemedin Soo!"

"Ne demek sevgili? Kimin sevgilisi var?"

Bana nasıl bilmezsin anlamında bakarak kafasını sınıftaki öğrencilere çevirmişti. İşte o zaman bazı taşlar yerine oturdu ve bir şey netleşti. Haberci çocuk bizim sevgili olduğumuz ile ilgili bir haber yapma peşindeydi!

Ufak bir  şaşkınlık nidası çıkarmamın ardından nihayet konuşabilecek kadar şaşkınlığımı atlattım.

"Siz nasıl bunu düşünürsünüz cidden!?" diye bağırdım tüm sınıfa.

Herkes şaşkınca bana bakmaya başlamıştı. Normalde bu tarz şeyleri pek de ciddiye alan biri değildim. Dedikodu yapmışlar unutulur derdim ama bu cidden kötüydü.

Birkaç kişi ağzını açmaya ve savunma yapmaya yeltendi ama açılan kapı ve gelen kişi ile yerlerine sindiler.

O kişiyse yavaş adımlarla sessizce yanıma geldi ve tam karşımda durdu.

"Junmyeon mu, cidden mı?"

Ağzım açık bir şekilde ona bakakaldım, hiçbir şey yapamıyor ve tek bir kelime bile söyleyemiyordum.

'Harbiden bu aşk meşk işlerinden nefret ediyorum' dedim içimden. Beni fazlasıyla geriyor ve yoruyorlardı.

"Aramızda bir şey yok! Sanırım inanmanız için televizyon kanallarına açıklama falan yapmam gerekecek." dedim şakayla karışık ama karşımdaki çocuğun bakışları hâlâ dikti ve bu sinirine hangi anlamı yüklersem yükleyeyim pek de mantıklı gelmiyordu.

"Aramızda bir şey yok." dedi bir süre sonra gayet tanıdık bir ses. Birkaç saniyeliğine karşımdaki çocuğa bakmayı bıraktım ve kapıdaki figüre odaklandım.

'Junmyeon'

Karşımda duran çocuk kaşlarından birini havaya kaldırdı ve konuştu "O zaman bunlar ne yakışıklı?" Elindeki fotoğrafları Junmyeon'un önüne attı ve konuşmaya devam etti. "Okulun duvarları bunlar yüzünden geçilmez oldu."