6. De proeven

23 7 0
                                    

Het was iets voor twaalf uur 's nachts. De benen van Tessa trilde. Ze had nog nooit ingebroken. Of toch wel. Toen ze onder invloed van Maarten en Felice was. Nu ze eraan terug dacht maakte het haal alleen maar nog zenuwachtiger. Een windvlaag ging door haar haren. Ze voelde nu pas hoe koud het was. Ze had een rotdag gehad. Na dat ze hadden afgesproken die nacht naar de school te  komen had ze een telefoontje van de regisseur gehad. Ze was van de set gegooid omdat ze een camera had vernield. Ze kon zich er niets van herinneren. Tot ze naar de set was gekomen en zichzelf op de set had zien rondlopen op de opnames van de beveiligingscamera. Achteraf bleek dat Kristy zich als haar had vermomd, maar niemand buiten Leon, Esmeralda en Arno hadden haar geloofd. Arno kwam naar haar toe. Samen gingen ze op het bankje naast de school zitten. "Waar is Leon?" vroeg Tessa die nog steeds van de kou rilde. "Hij is met Esmeralda naar Tom toe," zei Arno die zijn jas over de schouders van Tessa legde. "Hij vond het beter dat ze daar bleef. Hij komt zo." Tessa legde haar hoofd opende schouder van haar vriendje. Samen keken ze naar de maan die een spookachtig gevoel over de schooltuin spreidde. Ze vond Arno de liefste jongen die er was. Hij was lief, aardig, begripvol ... Ze dacht aan de keer dat ze hem voor de eerste keer zag. Het was zo bijzonder. Toen ze uit de bus stapte boete ze tegen hem op. Zo was het ook bij Isa gegaan, maar toen waren ze nog elkaars vijanden. Elk meisje wou met hem omdat hij zo knap was. Toen Tessa met Maarten had staan praten en Maarten moest even weg was Arno gewoon naar haar hoe gekomen en haar zo op de mond gezoend. Het was zo'n zalig gevoel geweest. Ze vond het erg dat ze hem zo had gemarteld. En dat allemaal omdat ze in de magie stroom van Maarten en Felice was beland. Tessa werd opgeschrikt door geritsel in de bossen. Arno stond op en trok zijn magisch zwaard tevoorschijn. Hij en zijn broer kunnen hun zwaarden zo gewoon tevoorschijn halen. Beschermend ging Arno voor Tessa staan. Een golf van opluchting ging door de twee heen toen Leon uit de struiken kwam. "Hoe is het met Esmeralda?" vroeg Tessa. "Goed," was Leon's enige antwoord. Samen liepen ze naar de deur. Leon haalde zijn laptop uit zijn tas en begon erop te tikken. "Wat ben je aan het doen?" vroeg Tessa. "Deur van de school aan het openen," zei Leon een beetje geïrriteerd. "Dat kan toch ook met magie." "Nee Tessa dat gaat niet. De kans is groot dat Felice de deur heeft gegrendeld met een magie sensor. Dan weet ze meteen dat we hier zijn," zei Leon. Dat snapte Tessa wel.

"Uit vertrouwelijke bron weet ik dat je  vriendjes zo meteen hier zijn," zei Felice die door Isa haar haren ging. Ze had Isa voor de zoveelste keer op de tafel vastgebonden en haar met de zweep geslagen. Ze hield het niet lang meer vol. Ze trilde helemaal, had het gloeiend heet. "Ik denk dat ik hun ook nog wel eens kan gebruiken." PETS. Isa gilde het uit. Weer had Felice haar geslagen. "Weet je, ze mogen je komen halen. Ik heb het ze heel moeilijk gemaakt. En als ze je dan toch kunnen redden is de strijd nog niet gestreden." En met haar scherpe nagels ging ze langs de arm van Isa die begon te bloeden. "Ze hebben volgens mij niet met mijn bronnen rekening gehouden." Isa verwachte weer een klap, maar Felice deed niets. Ze liep naar de tafel in de hoek van de kamer waar een computer opstond. "Gezellig, je vriendjes zijn buiten aan het proberen binnen te komen. Ik zal ze eens de verrassing van hun leven bezorgen." En Felice liep de kamer uit. Isa probeerde haar tranen voor zich te houden maar ze bleven maar komen. Waarom moest haar dit overkomen. Had ze een of Andre speciale gave of zo die Felice van haar wou? Ze had het gevoel dat er opeens duizenden naalden door haar lichaam gingen. Ze voelde pijn en zag niets meer.

Zo stil ze konden liep het drietal door de gangen van de school richting de meiden wc. Tessa had haar hand al op de deurklink liggen toen ze het geluid van een door gespoelde wc hoorden. Zo snel ze konden liepen ze de hoek om. Met haar spiegel zag ze Felice die de wc uitkwam. Ze liep hun kant op. Iedereen drukte zich plat tegen de muur, maar Felice liep de trap op. Toen ze zeker waren dat de kust weer veilig was liepen ze terug naar de deur van de meisjes toiletten. Tessa legde haar hand op de deurklink. Een golf van adrenaline ging door haar heen. "Ik durf niet," zei ze. Ze keek naar de jongens en haar mond viel open. Met een priemende vinger wees ze naar iets dat achter de jongens stond. De twee draaide zich voorzichtig om. "Hallo jongens." Achter hen stond Felice. Ze begonnen te rennen alsof hun leven er vanaf hing. En dat deed het eigenlijk ook. Na dat ze de hele school waren door gerend was Tessa haar vrienden kwijt. Opeens werd ze aan haar arm de wc ingetrokken. Ze gaf een gil, maar de werd door ee hand gesmoord. Ze zag Leon staan die de deur sloot. De hand werd voor haar mond weggehaald en nu zag Tessa ook Arno. "Is die heks weg?" fluisterde Tessa. Leon haalde zijn schouders op. "Kom zoeken." En ze begonnen de wc uit ge kammen. Ze vonden niets toen Tessa opeens stemmen hoorde. Ze kwamen niet van de gang. Ze wist dat het een idioot idee was om achter de spiegel te kijken, maar ze kon tot haar verbazing de spiegel een beetje verschuiven. De jongens kwamen er ook bijstaan. Er zat een gat in de muur die uitkwam op het kantoor van Felice.

Zwart, Wit of Grijs.2.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu