Zwart, Wit of Grijs.2.

10. De val van The White World of Dreams

Na een week mocht Isa eindelijk weer naar huis. Ze zat wel nog in een rolstoel omdat haar benen vreemd genoeg nog niet wouden meewerken. Volgens de dokters had het gif tot in haar benen doorgedrongen. Maar het zou wel verdwijnen na een tijd. Tessa, Leon en Arno lette heel erg goed op hun vriendin. Thomas en Sofie waren het ermee eens dat Isa naar The White World of Dreams zou gaan omdat de kan kleiner zou zijn dat ze haar konden pakken. Isa snapte nog steeds niet waarom het juist haar moest overkomen. En of het wel zo'n goed idee zou zijn haar naar Flora en Valentinus te sturen.

Flora liep met Valentinus hand in hand door de kasteeltuin. Dat deed haar ontspannen. Valentinus had Flora net over de spion en het gif verteld. Ze was bijna flauw gevallen. Hoe kon iemand nu zo wreed zijn. Valentinus en Flora wisten natuurlijk bijeen dat Felice erachter zat. Flora en Valentinus hadden net als Isa na gedacht over waarom ze juist Isa hadden meegenomen en niet Tessa. De raadsheer van koning Marco en koningin Leyla had het antwoord erop gevonden. Ze wouden het als Isa straks zou komen het aan haar vertellen. Er klonk een gil door het kasteel. Valentinus liet de hand van Flora los en zei:"Blijf hier even zitten. Ik ben zo terug." Flora ging om het bankje zitten. Na tien minuten kwam Valentinus nog niet terug. "Ja waar blijft hij?" Flora draaide zich om en zag Felice staan. Ze had haar handen al in de aanslag voor een spreuk. "Wat heb je met hem gedaan?" vroeg Flora. Haar lichaam spreek te misschien ik ben dapper maar vanbinnen voelde ze zich bang. "Ik, ik heb niets gedaan. Mijn spion daaraan tegen, zij is misschien niet zo mild als ik geweest." Flora draaide zich om en liep het kasteel in. Ze hoorde Felice gemeen lachen. Flora hoorde het niet eens. Ze dacht alleen maar aan haar Valentinus. Ze had niet door hoe stil het in het kasteel was. Tot ze in de keuken van het paleis kwam. Alle bediendes waren stenen beelden. Ze hadden allemaal een bang gelaat. Flora schudde haar hoofd en liep de troonzaal in waar Valentinus met zijn handen in de lucht stond. "Valentinus!' riep Flora blij. Nu pas zag ze dat er iemand voor hem stond met een geweer. Niet zomaar een geweer, maar de MM3. Flora wist maar al te goed dat dit geweer tegen magie bestand was. De persoon die Flora bekent voorkwam stak het geweer naar haar uit. Flora stak net als Valentinus haar handen in de lucht. De persoon lachte. Nu kwam Felice binnen. "Goed gedaan," zei ze. En ze nam het geweer van de persoon over. "Bind ze vast," zei Felice. Valentinus en Flora werden aan de pilaren van de troonzaal vastgebonden. Felice lachte. "Wat ben je van plan Felice, je weet dat je deze wereld niet meer kan overnemen zonder de krachten van mijn dochters," zei Valentinus. "Dat weet ik ja," zei Felice, "maar ik ben wel in staat mijn koninkrijk voor de overheersing weer op te nemen. En dit keer begin ik met jou land." Met haar nagel trok ze een cirkel rond de pilaar waar Flora aan vast zat. Ze hief haar handen in de lucht en sprak de woorden lapidibus igne. De cirkel die Felice had gevormd werd vuur. En in dat vuur werd Flora de stenen pilaar. He pilaar was nu niet gewoon wit en vlak, maar zwart en het gezicht van Flora stak eruit. "Ik geef jou twee opties," zei Felice tegen Valentinus. "Of je trouwt met mij zodat ik de koningin van dit rijk wordt of je ondergaat hetzelfde lot als je vrouw. En later zullen je dochters volgen." Felice pakte de kin van Valentinus tussen haar duim en wijsvinger en keek hem strak aan. "Ik zou nooit met je trouwen," zei hij. "Dan moet je het zelf maar weten," zei Felice. En ze veranderde Valentinus ook in een zwarte stenen pilaar.

Arno en Tessa waren door de spiegel van Isa gestapt om te kijken of alles wel goed ging in The White World of Dreams, want Isa had een visioen gehad. Ze waren in het dorp uitgekomen wat Tessa al heel raar vond omdat ze normaal ergens in net kasteel terecht kwamen. Iedereen liep naar het kasteel toe. "Mag ik j even iets vragen?" vroeg Tessa aan een voorbijganger, maar die negeerde haar. "Is er iets dat u moet weten prinses?" vroeg een klein meisje met bruine vlechten. Tessa lachte. "Waar gaan jullie naartoe?" "Weet u dat dan niet?" vroeg een vrouw die een hand op het meisje haar schouder legde. "Vandaag is het het einde van de witte beschaving!" hoorde Tessa iemand roepen. "Wat betekent dat allemaal?" vroeg Arno. "Felice heeft het koninklijk paleis overgenomen. Ze roept alle burgers samen om een toespraak te houden. Als jullie worden gezien ondergaat jullie hetzelfde lot als de koning en koningin," zei de vrouw. Daar wist Tessa wel wat op. In een vingerknip zagen zij en Arno eruit alsof ze de zoon en dochter van de vrouw waren. De vrouw snapte het plan en stemde in.

"Beste inwoners, jullie koning en koningin hebben gefaald en jullie land komt ten val. Ik beveel jullie je aan MIJN wetten te houden. Wie de kroonprinsessen zien leveren ze meteen bij mij in. Vergeet niet dat ik mijn spionnen door het land heb lopen. Wie zich niet aan de regels houd krijgt zijn of haar verdiende straf." De vrouw die Tessa en Arno had geholpen keek bang naast zich, maar Tessa en Arno waren al weg.

Weet je wel zeker of het een goed idee is hier binnen te komen kijken?" vroeg Arno die in net rond keek. Na de toespraak van Felice waren Tessa en Arno zo snel ze konden het kasteel binnen gerend. Tessa moest weten waar haar ouders waren. Haar pleegouders hadden haar al aan de deur gezet en ze wou haar echte ouders niet kwijt. Sofie en Thomas, de pleegouders van Isa waren wel vriendelijk tegen haar, maar dat was niet hetzelfde. "Hou je mond nu eens vijf minuten," siste Tessa terug. Ze opende de keukendeur en viel bijna van haar stokje. Arno schrok ook toen hij de stenen beelden zag staan. Tessa liep zo snel ze kon naar de troonzaal. Eerst zag ze niks tot ze de schrik van haar leven kreeg. Arno kwam naast haar staan. "Ze heeft ... ze heeft mijn ... stenen beelden," de tranen liepen over haar wang. Arno probeerde haar te troosten. Vanachter werden ze door de spion beslopen. Hij hield het geweer al in de aanslag. En net voor hij de trekker overhaalde waren Tessa en Leon verdwenen.