Elimde dondurmalarla barlası bekliyordum. Tamam saçma olabilirdi ama benimde vazgeçilmezim havuçlu dondurmaydı. Bir kere annem yapmıştı ve ben daha bırakamamıştım. (Yazardan tavsiye yiyin lan valla çoksel)
Barlas parktan içeri girince kendimi ağacın arkasına attım. Pat diye çıkmayacaktım. Çocuk kalpten mi gitsindi yani. Etrafına bakıp beni göremeyince banka oturdu.
Bir anlık gelen cesaretle yanına oturdum Elimde iki turuncu dondurmayla.
Kafasını çevirip beni görünce şoka girdi. Ee haklıydı çocuk.
"Gece sen-"
"Yorulma sen aynen bilinmeyen benim çok şaşırdın dimi?"
"Evet de şaşkınlığımı sonra yaşarım ver bakayım şu dondurmalardan birini."
Dondurmayı ona uzattığımda yemeye başladı. Hatta yarışma bile yapmıştık kim daha önce bitirecek diye tabiki ben kazanmıştım.
"Barlas?"
"Gece"
"Şimdi ben senin karşına çıktım iyi hoş da sonra ne olacak."
"Boşver bak gün batıyor. Hadi fotoğraf çekilelim."
Telefonu güzel bir açı bulup sabitlediğimde zaman ayarlayıcısını ayarladım. Çekildiğimiz birsürü fotoğraftan sonra beğendiğim bir tanesini instagrama attım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.