PLATONİK AŞK

Yani zoru neydi bunun sabahın köründe böyle bir rüya görürken neden yani neden uyandırılır ki bi insan hala sinirlerim bozuktu barışı o suratıma döktüğü bir kova suyla boğmak istiyordum.
Bide utanmadan kahkaha atıyordu pislik tekrardan bir bakış atıp odama geri gittim ıslak saçlarımı kuruturken zamanın nasıl geçtiğini bile anlamamıştım.
Edanın geldiğini kapının hayvan  gibi vurulmasıyla anlamıştım. Onu 5 dakika bekleteceğimi söylemek için aşağıya indim.
--Günaydın kankacım noldu uyanamadın mı bu surat ne beş karış dedi.
--Günaydın canım kalktım kalktım çok güzel kalktım hemde 5 dakika bekle de saçımı yapıyım da geliyorum diyip koşar adım odaya çıkıp kalan işimi hallettim. Barışla beraber aşağıya indiğimde edayı barışla tanıştırmıştım birbirleri tanıyorlardı sadece yüz yüze gelmemişlerdi. Aklıma gelen fikirle ikisine birden sinsice bakıp gülmeye başladım. İkisi birden hayır hayır bakışı atmışlardı. İkisinin bu hâline gülmemek elde değildi.
Anlattığım fikirle esin ve barış biraz düşünüp barış onaylamamıştı ben o çocukla niye takılacam lan demişti öküz kuzenim.
Ben barışın koluna girmiş okula giderken eda da kulağıma doğru canla şahinin arkamızda olduğunu söylediğinde yeni idrak etmeye başlamıştım bunlar neden hep burdan geçiyorlardı neden hep tesadüfen arkamızda oluyorlar düşünmeye başlamıştım yine.. Barış hiçbirşeyden haberi yok tabi arkasındaki kişinin benim platonik sevdiğim şahin olduğundan. Bu sefer ilk ben selam vericektim barış bana istemeden güç veriyordu onunla kendimi daha güçlü hissediyordum. Cana doğru dönüp günaydın can diyip şahine baktım o da bana bakıyordu kalbim yerinden fırlıycak gibiydi barış çocuklara anlamamış bir şekilde bakıyordu Ben nasıl diycektim bu şahin diye simdi ona araya eda girdiğinde zor durumda kaldığımı anlamıştı canım kankam. Canla barışı tanıştırdıktan sonra sıra şahine gelmişti Ben daha onunla konuşamıyorken nasıl tanıştırcaktım sakin ol esin yapabilirsin dedim kendi kendime ve şahine dönerek barış bu da şahin canın arkadaşı okuldan biz canla aynı sınıftayız şahin başka sınıfta dedim soluk almadan barış şahin adını duyar duymaz şahine keskin keskin bakma ya başlamıştı kimse görmeden cimcik attım koluna kendine gel bakışı attım bana baktığı an onunla da tanıştıktan sonra hep bir okula doğru yürümeye başlamıştık barış seninle evde konuşacağız küçük hanım dedi. Şirin şirin sırıtıp anın tadını çıkarmaya başlamıştım bütün sevdiklerim yanımdaydı şuanda  daha ne isteyeyim ki o an sanki biz çıkıyoruz da diğerleri de yanımızda geliyorlar gibi hayali bile güzel.

Sınıfa girdiğimizde hoca daha gelmemişti barış benim yanıma oturmuştu eda'da zeynebin yanına oturmuştu bir kaç günlüğüne. Eda kızgınlığını belli etmesede bana çok kızmıştı bunu anlayabiliyordum. Ama elimden gelen bişey yoktu barışı bir başkasının yanına oturtamazdım bu hele bir kızsa kesinlikle mümkünatı yoktu.

Zil çaldığı ana sınıftaki birkaç kız barışın kim olduğunu sormaya gelmişlerdi.  Küçük şıllıklar sizi yedirmem size kuzenimi. Tabi benim canım kuzenim halinden hiç rahatsız da değildi çok iyi anlaşmıştı kızlarla. Canla şahin yan yana sınıfa girip konuşmaya başlamışlardı. Can birden sınıfa doğru dönüp heyyy millet yarından itibaren şahinde bizim sınıfımıza geliyor dedi. Ben şok ben iptal ben vefat acayip şaşırmıştım şuan şaka mı yapıyordu bu çocuk şahine baktığımda oda bize bakıp arkadaşının dediğini onaylamıştı. Zilin çalmasıyla şahin kendi sınıfına gitmişti. Acayip merak ediyordum nasıl oluyor da bizim sınıfa geliyordu neden geliyordu şimdiye kadar neden gelmedi hem off kafamda deli sorular öğrenmenin tek çözümü cana sormaktı. Can benim çapraz sıramda en arkada oturuyordu. Cana sorduğumda kendi sınıfındakilerle anlaşamadığını ve bizim sınıfın daha keyifli eğlenceli olduğu için sınıfını değiştirmek istediğini söylemişti. Şuan bu okuldan hemen çıkıp deli gibi bağırmak koşmak gülmek istiyordum ben bu çocuğu gün geçtikçe daha çok seviyordum görmeyince de çok özlüyordum. Barışın gelmesi bana şans getirmişti resmen.