2.Bölüm

255 34 5
                                    

   Bu günde gezip tozacaktık. Yine ikimiz yine cılgınlıklarımız. Yine sadistliklerimiz yani Bellanın sadistliği benimse iyiliklerim olucaktı. Kendinize iyi bakın

                                                                               ♥♥♥

     Bellayla ikimiz erkenden uyandık. Bu gün evde kalıp filmler felan izlicektik. Cipsleri almak için hazırlandım. (Multimediya da gordügünüz kıyafet.) Üstüme Oylesine bir şeyler geçirip bakkala indim. Birkaç abur cubur aldıktan sonra Kolumdan birisinin çekiştirdiğini hissetim.  Dönüp baktıgımda ise bir kaç gün önce tanıştıgım cocuk Yani Carl vardı.

''Birkaç dakikanı alabilirmiyim ???''

 Düşünmeden cevap vermiştim. ''Benim işim var gitmem gerek.''

''Lütfen çok ama çok önemli '' Sesi çok inandırıcı çıkmıştı.

Ona inanıp ''Tamam bir dakika beklemen gerikicek.'' Hemen cebimden telefonumu çıkarıp bellayı aradım.

''Bella Canım benim biraz geçıkebilirim. Üzgünüm.''

'' Tamam canım önemli değil. Ben seni bekliyebilirm ama gelince niye geciktiğini anlatıcaksın.''

  Telefonumu kapatıp Ciddiyetle ''Pekala seni bekliyorum.'' 

'' Bir sandalye çekip otursak daha iyi olur.''

Başımı evet şeklinde aşağı yukarı salladım ve bir sandalye çekip oturduk.

 ''Sana söylediklerimi ilk başta inanmıyabilirsin.''

''Anlat artık.''

 Omuz silkip '' Öncelikle seni her zaman takip ettim. Kusura bakma ama bu benim işim. ''

'Ne!!''

'' Ben bir devlet ajanıyım.'' Onu söyledikten sonra kıkırdamadan edemedim. ''Tamam bu biraz komik olabilir ama bana inanmam lazım. Bazı yetkili kişiler helikopter yardımıyla bu şehre bir tür virüs gönderdi. Bu virüs Bir insanı fazlasıyla değiştirebilir güçte. Yani kısaca televizyonda izlediğin zombiler artık gerçek oluyor.''

''Sen benimle dalgamı geçiyorsun Hem  bir ajan niye benimle konuşmak istesinki!''

'' Bana inanmalısın. Lütfen senin ölmeni istemem.''

''Ya gerçekten kamera şakası felan mı yapıyorsun??''

'' Katie Lütfen seni seviyorum.''

''Fazla oldun artık.'' dedikten sonra sandalyeden kalkıp yürümeye başladım. Yine kolumdan tutup ''Tamam bana ihtiyacın olacak. Bu kartı al benim telefonum yazıyo. Bİliyorum öncedende vermiştim. ne olur ne olmaz yani.''

Arkama bakmadan çekip gittim. Aklımda bir sürü sorular oluşmuştu.Bu çocuk benim ismimi nerden biliyordu ki?? Bunlara dayanamıyordum. Eve geldiğimde zili çalmadan Bella kapıyı aralamıştı bile.

''Nerde kaldın kızım nerdeyse 1 saat oldu.''

''Üzgünüm Bella birisiyle konuştum. ''

''Ne oldu anlatsana ''

''Önce bir iceriye geçelim.''

   Oturma odasına geçtik. Bella ikimize bir kola koyduktan sonra konuşmaya başladım. Herşeyi yavaş yavaş anlatırken Bellanın gözleri faltaşı gibi açılmıştı.

''Canım benim Dediğin gibi sana kamera şakası yapmış olabilir.''

''Bende öyle düşündüm. Ama sonra ne kadar ciddi olduğunu anladım.''

'' Tatlım benim böyle zombi felan filanlara inanacak kadar aptal değilim.''

'' Ya dedikleri doğruysa ??'' Sesim olduğumdan endişeli bir şekilde çıkmıştı.

'' Ya bebişim neresi gerçek olacak bunun. Hem bunuları tv de izledik gercek olma şansı yüzde sıfır yani.''

 '' Neyse tamam bella hadi Haberlere bir göz atalım.''

 Bella yavaş yavaş kanallarda gezinirken ''Bella bir dakika dur.''

   Sİpiker söyle diyordu : ''Sayın seyirciler bu günlerde garip olaylar her yeri sarmış durumda. İnsana benzeyen ancak insan olmayan bu şeyler canlı olan herşeyi yiyorlar. Yetkili kişiler yanınızda ne olursa olsun kesici bir alet bulundurun ve sadece ama sadece beynine nişan alın diyorlar.''

Bellayla ikimiz donmuş bir şekilde birbirimize bakıyorduk. Herşeyin doğru olduguna inanamıyorduk.

''Bella!!'

''Efendim Katie''

''Sende gördüklerimi gördün değilmi??''

''Evet Katie evet. ve şu an korkudan altıma bile yapabilirim.''

''Hani böyle bir şey olmazdı canım..''

''Ne bilim be. Bence hemen Sana o kartı veren kişiyi arıyalım o ne yapılacağını bilebilir.'

''Tamam tamam bekle şimdi.'

   Telefonumu yine cebimden alıp Carlın numarasını cevirdim.

''Alo buyrun kimle görüşüyorum?''

''Şey ben Katie hani bana zombiler hakkında bir şeyler söylmiştin ya Artık sana inanıyorum.''

''Tamam şimdi bu konuşmaları boşver. Evdeki bazı kesici aletleri yanınza alın. Silahlarınız varsa olnlarıda alın. Birde yiyecek konserve bir şeyler alın ve beni bekleyin gelicem. Eğer size gelen bir zombi olursa öldürmekten çekinmeyin. ''

''Tamam tşk ederim. Kendine iyi bak.''

''Öncede dediğim gibi senin ölmeni istemem.''

 Cevap vermedn telefonu kapattım. Bellaya herşeyi anlattık tan sonra ilk olarak bayan Andrea yı uyarmaya gittimiştik ki Bella göz yaşlarına boğulmuştu...

Biraz saçma olabilir ama :D Ben saçmalıgı severim yani Assdads :D

Birbirini Seven İki DostHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin