Maceraperestler

13.Bölüm "T-Shirt Meselesi"

SA kamkiler :Dd Nasılsınız görüşmeyeli bakalım? Bliyorum bölüm çok geç geldi ama bana kızmadan önce beni bir dinleyin. Bu sene 8'e geçtim ve bildiğiniz gibi şu teog la başım dertte :/ Bu yüzden bölümler artık daha geç gelicek sizden çok çok özür dilerim :( Bir yandan dersane, bir yandan okul ve sınavlar falan derken pek fazla internete giremiyorum :( Bu yüzden sizden tekrardan özür diliyorum vee sizi çoookk seviyorum bunu sakın unutmayın ;)) :DD Neyse fazla uzatmayım ve sizi yeni bölümle başbaşa bırakıyorum :Dd İyi okumalarr :))

Bölüm ithafı: MiraAda1905 seni seviyorum kankiii 

Multide Ela'nın giydikleri varr :Dd

Akşam yemeğimizi yedikten sonra Eda, Ekin ve ben bizim odaya gittik. Yatağa oturduğumuzda başımı Ekin'in omzuna koydum. Ekin yavaş yavaş saçlarımı okşamaya başladı. Sonra da söze başladı:

"Ela annemler aradı evin işleri tamamen hal olmuş bu yüzden yarın evime dönüyorum."

"Hmm peki ama ben seni özlerim kii ne güzel aynı evde yaşayıp gidiyoduk."

"Ela saçmalama istersen 1 sokak ötede oturuyorum ve aynı sınıftayız. Zaten bol bol görüşücez."

"Off tamam be sende bi duygusal anı bozmasan olmaz demi."

"Ayy Ela içimi şişirdin." Ekin'e tatlı tatlı gülümseyip sıkıca sarıldım.

"Seni çok seviyorum senin benim gözümde Eda'dan hiçbir farkın yok."

Bende seni seviyorum deli kız." deyip saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.  

Gözlerim benden habersiz kapanmaya başladı. Ekin de bunu far etmiş olacak ki yatağımı açıp beni yatırdı ve üzerimide örtüp odadan çıktı. Bende daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

---------------------------

Sabah sabah kıçımda bir soğukluk hissettim. Noluyo lan!! Gözlerimi yavaş yavaş açtım ve mal mal etrafa bakmaya başladım. Kıçım donmuş yaaa. Kafamı cam tarafına çevirdiğimde camın açık olduğunu gördüm. E yuh ama yaaa hasta bir insanın odasının camı açılır mı hiç hemde sabahın bu saatinde diye düşününce saate baktım ve öğlen 14:00'dı. Hemen yataktan kalktım ve kıçımın donan kısmını tuta tuta camı kapattım. Aşağı indiğimde annem günlük rutin ev temizliği yapıyordu.

"Anneeaaağğğğ!!!!"

"Ne vaaağğğrrr!!!" işte benim anam ehehee ben nasıl konuşursam öyle cevap veriyir.

"Bu camı kim açtı böyle kıçım donmuş yaa hatta buz tutmuş. Aneyyy doniyi gıçııımmm!?!?!"

"Ben açtım Elacığım. Odanıza sıçmışsınız galiba girdiğimde leş gibi kokuyordu bende camı açtım az havalansın diye ama unutmuşum işte napıyım."

"Ne sıçalım anne biz yaaa!! Hem bak bana yanlış örnek oluyosun sıçmak falan yanii."

"Hı hı kesin sen bundan daha fazla küfür biliyosundur sus konuşma bide. Hadi üstünü giyinde senle bir alışverişe çıkalım. Madem bugün okula gitmedin. Hı ne dersin?"

"Allah derim gülüm!!" dedim ve sulu sulu öptüm. Annemin birşey demesine izin vermeden odama çıktım. Ama annemin sesi odama kadar gelmişti.

"Elaağğğ sana kaç kere dicem şöyle öpme diyee!!!"

Annemi umursamadan üzerime dar koyu renk kotumu ve pudra pembesi t-shirtümü geçirdim. Saçımı ev topuzu yaptım ve hafifçede bir makyaj. Veee işte hazırıımm.

Aşağı indiğimde annemde hazır görünüyordu. Dışarı çıkıp arabaya yöneldik. Annem sürecek maalesef. Neyse. USB yi taktım ve The Vamps- Smile'ı açtım. Şarkıya bağıra bağıra eşlik ettim. Arabanın üst kısmı açık olduğu için yoldan geçen herkes bana bakıyordu. Bir yandan şarkıya eşlik ediyordum bir yandan da bana bakanları 'Ne bakıyon lan' bakışları atıyordum. Annem bu durumuma ilk başta ne kadar kızsada sonradan o da şarkıyı mırıldanmaya başladı.