FÜME

Sefir - Bonus Bölüm

Hikaye Cemre'nin bakış açısından ilerlediği için Devran'ı merak edenler olacaktır diye düşünerek, bonus bölüm ekliyorum ☺️ İşler muhtemelen tahmin ettiğiniz gibi gitmeyeceği ve Devran'ı biraz özleyeceğimiz için böyle bir şey yapayım dedim 😂

EFE
Yıllardır Devran'ı böyle görmemiştim. Sanki bin yıllık intikam yemini, uykusundan uyanmıştı. Daha önce de bir çok öfke patlamasına, ölüm emrine şahit olmuştum ama bu sefer ayrı bir haz alıyor gibiydi. Öldürmenin, bu emri verebilmenin zevkine varıyordu sanki. İçime hiç sinmese de emirlere karşı gelecek değildim. Ne Zaman mantıksız olduğunu düşündüğüm bir şey söylese, sonunda her şeyden mantıklı bir adım atmış oluyorduk. Gerçi ilk defa beyninin şalterini indirdiğine yemin edebilirdim. İmzasını atmak istemişti. Bu nerdeyse yıllardır yapmadığı bir şeydi. Kimse onun karşısına dikilmeye cesaret edemiyordu, bunu kalkışanları da biz hallediyorduk, zaten hepsi kolay lokmaydı. Ama yıllardır görmediğim ve bir daha görmeyi hiç istemediğim Sefir geri dönmüştü.

24 saati aşkın bir süredir uyumamıştım. Kanımdaki adrenalin seviyesi yüzünden uykum geldiği de söylenemezdi. Uzun zamandır böyle bir gün yaşamamıştım. Çekiç tam üç kişiye işkence etmişti. Bir çatışmaya karışmıştık toplamda yirmi dört kişinin ölümüne sebep olmuştuk. Neredeyse adamımıza giden bütün basamakları bulup, imana gelmelerini sağladıktan sonra sonunda üst basamağa ulaşmıştık. Hayalet lakabıyla biliniyordu ve her işini el değdirmeden uzaktan hallediyordu. Bir alttaki adam bile onu şahsen görmemişti sadece telefondan komut alıyordu. İşin en temiz fakat en zor kısmı bana kalmıştı. Bu adamı bulmam gerekiyordu. Bugün Devran'ın bakışlarındaki o parıltıyı gördüğümde elimi çabuk tutmam gerektiğine karar verdim. Yoksa bütün yeraltını temizlemesi gerekse bile, onu kendisi bulurdu. Bu yüzlerce kişinin ölümü demekti ve bir an bile gözünü kırpmayacağını biliyordum. İşte Sefir'in dönüşünü bu yüzden istemiyordum. Deliydi. Ve hayatta deli cesareti ile yarışabilecek çok az şey vardı.

Zamanında babası yaşındaki insanlara önünde ceket ilikletmişti. Alemin kralı sayılabilecek adamlar onun emirlerini dinler hale gelmişti. Beni yanında istediğinde çok şanslı bir herif olduğumu düşünmüştüm. Kaybedecek hiç bir şeyim yoktu belki ama kazanacak çok şeyim vardı. Kız geldiğinden beri oluşmaya başlayan yeni Devran'ı sevmiştim. Şimdi kız gitmişti, sadece Sefir ortaya çıkmakla kalmamamıştı, bu versiyonu kana susamıştı.
Bilgisayarımın başına oturdum ve bir kaç teknik arama yaptım. Daha sonra teşkilattan bir tanıdığımı aradım.

- Ersin.

- Efe, sesindeki şaşkınlığı görmezden gelmeye çalıştım. Ama haklıydı neredeyse iki yıldır doğrudan bir iletişim kurmamıştık.

- Yardımına ihtiyacım var.

-Önemli bir şey lazım değil mi? Nasıl yardımcı olabilirim?

- Hayalet adında birini arıyorum ama lakabının hakkını veriyor gibi. Hiç kimse bir şey bilmiyor. Bana kurduğumuz veri tabanından da bir şey çıkmadı.

-Neden arıyorsunuz bu adamı?

- Adam bize bulaştı diyelim. Uyuştutucu, fuhuş, kaçakçılık. Hepsi var ama elleri temiz gibi duruyor. Bugün bir sürü adamı sorguladık. Sadece telefonla emir almışlar ve kirli işlerin çoğunu halletmişler. Emniyet ara yüzünde olacağını sanmıyorum. Şu diğer sistemde aratırsan faydası olabilir. Adam hakkındaki en küçük ipucuna bile ihtiyacım var.

- Tamam. Benden haber bekle. Elimden geldiğince hızlı dönücem sana.

Telefonu kapattığımda biraz rahatladığımı hissettim. Şu ana kadar Ersin'den sorduğum her soruya cevap alabilmiştim. Telefonum çaldığında arayanın Çekiç olduğunu gördüm.