DANGER *Düzenleniyor*

Danger - Final

Aslında bu bölümü hiç yazar notu olmadan yayınlamak istedim ama açıklama yapmam gerek. Birincisi Danger'ı yazmaya başladığımdan beri benim ilham perilerimi acayip mutlu eden Hans Zimmer'in olağanüstü yaptığı bu müziği bu bölüme sakladım. Yan tarafta videoyu görebilirsiniz. Ve bölümün ortalarına doğru açarsanız daha uyumlu olur. İkinci şey ise hep bahsettiğim bir sürpriz vardı. Eğer bir kaç gün daha hikayeyi takipte kalırsanız sürprizi göndereceğim. 

Üçüncü ve en önemli şey ise, hikayenin en başından beri veya bugün okumaya başlamış olan çok sevgili okuyuculara sonsuz teşekkür ederim. Benim hayallerimi gerçekleştirdiniz çünkü en büyük dileklerimden birisi yazdıklarımı çoğunluğun okuması ve beni takdir etmeleriydi. Her bölümde bana ve hikayeye olan sevginizi belli ettiniz ve sizden hiçbir nefret kırıntısı dahi görmeden ben hikayeyi finale taşıdım. Her bölümde biraz daha tecrübe kazandım ve yazarken kendimi daha fazla olgunlaşmış olarak buldum. Sürprizi de sayarsak son bir bölümümüz kaldı. Ardından Danger'a tamamen veda edeceğiz. Çok özleyeceğim evet. Bazen hikayeye bakıp, yaptığınız yorumların çoğunu ezbere bilmeme rağmen tekrar tekrar okuyacağım ve çıktığım bu yolculuğu asla unutmayacağım. Umarım sizlerde benim kadar zevk almışsınızdır bu yolculukta. İki sene önce bir hikayeye başlamıştım ama kimse farkına bile varmamıştı ama şimdi yazdığım şeyler neredeyse bir milyon okunma sayısına ulaşacak ve bu bana rüya gibi geliyor. Eğer sizde hayallerinizin gerçekleşmesini istiyorsanız, sabredin. Çünkü hiçbir şey birden bire gerçekleşmez. Ben bu güzel hayalime iki senede kavuştum. Umarım sizlerde hayallerinize ulaşmak için benim kadar beklemezsiniz. Sadece sabırla bekleyin. Bana bu harika yolculukta eşlik eden sizleri milyonlarca kez öpüyorum ve bundan sonra hep mutlu olmanızı diliyorum çünkü hayat ilerlemeye devam ediyor ve sizde her anından zevk almaya çalışın. Kötü bir zaman geçiriyorsanız şunu unutmayın her şiddetli fırtınanın ardından bir gökkuşağı ortaya çıkar. Lütfen sabırla o gökkuşağını bekleyin. Sizleri çok seviyor ve Final bölümü ile baş başa bırakıyorum. 

Bu arada bana mesaj atmaya hala çekinen arkadaşlar varsa, lütfen çekingenliği fırlatın ve müthiş bir özgüven ile mesaj kutuma misafir olun. Sizlere kaba cevap vermem. Zaten insanların kalplerini kırmaktan nefret ederim. Kendinize iyi bakın. xx

"Heyecanlı mısın?" Louis arkadaşına baktığında Zayn aynada ki görüntüsünü bir kez daha kontrol ediyordu. "O nasıl görünüyor?" diye sorduğunda Louis hafifçe tebessüm etti. Arkadaşına bir adım atıp "Onu nasıl hayal ediyorsun?" dediğinde Zayn bir iç çekti ve bakışlarını kaçırdı. "Wendy gibi hayal ediyorum." Sesinin titremesine artık aldırmıyordu. 

Tekrar başını kaldırıp aynaya baktığı zaman olgunlaşmış görüntüsüne baktı. Geçen sekiz sene içerisinde ne çok değişmişti. Sadece fiziksel olarak değildi tabiki. Kişiliğide artık eskisi gibi değildi. Gençken olduğu gibi acele kararlar vermiyordu. Daha etraflı düşünüyor ve kimsenin zarar görmesini istemediği bir şekilde çözümler üretiyordu her konuda. 

Wendy'i kaybettikten sonra ki iki yıl içinde Zayn kayıptı. Ciddi anlamda kayıptı çünkü kimse onun nerede olduğunu bilmiyordu. Sadece Louis'ye ve annesine iyi olduğunun haberini ayda bir kaç kez yolluyordu. Keder ve kendini kaybetmişlikle geçen iki yılda hep Wendy'i düşündü. Kendini suçladı ve daha fazla ağladı. Hatta Wendy'nin hep seveceğinden emin olan Will'in yanına bile gitmişti. Ona Wendy'nin artık yaşamadığı haberini verdiği zaman Will inanmamıştı. Zaten Zayn'i gördüğü için şaşkındı ve söyledikleri de Will'in kafasını karıştırmıştı ama karşısında ağlayarak durumu anlatan Zayn'in hali onun için yeterli bir kanıttı. 

Will'in kendisine bir yumruk atmasını bile umursamamıştı. Hak ettiğini düşünüyordu. 

"Ben ona zarar gelmesin diye ondan vazgeçmeyi göze aldım! Ama sen onu psikopatın tekinden koruyamadın bile!"