PEMBE DOMUZ

1.bölüm Lise

Nerden başlasam bilemiyorum.
Ben koca kıçını 2 cm ileriye kaldırmaya erinen sehpanın üzerinde duran kumandayı bile ayağıyla almaya çalışan, kardeşini sallamak için beşiğine halat geçiren 2 tüm ekmek arası sandiviç tükettikten sonra bile ambalajlı yiyeceklerle süslediği odasında yallanan bir şişkoyum ama arkadaşlarım kısaca bana pinky pig der.
4. Sınıftayken öğrendiğim ingilizceyle yaşıyordum pembe pink demekti. ve daha geçenlerde amerika times dergisinde gördüğüm ingizlice pig yazısının altındaki fotorafta domuzların aşılanmasının anlatıldığı o sayfada acı gerçekle karşılaştım. Evet ben pinky pig. Adı mı sorarsanız ben sude. Evde annem ve babam sude diye çağırınca garip hissettiriyor doğrusu. Az önce olduğu gibi.

"Kızım sude sude sudee"

*geldim anne neden çağırdın beni?

"Yarın okula gidiyorsun hazırlan terziye gidiyoruz."

* nasıl iyide ben liseyi kazanaMadım ki unuttun mu

Elbette unutmadım babanla konuştum ve seni özel bir koleje göndermeye karar verdik.

*anne siz hangi ara bu kadar zengin oldunuz. Önce evin kirasini ödeyin. Et bile yemiyoruz. Hamur yiye yiye şiştik.

" senin bazen benim kızım olduguna süphe ediyorum gerçekten

* offf ben alıştım ama evi odamı seviyorum. Okumak bana göre değil biliyorsun.

"Saçmalama hadi hazırlan

* ortaokulda nasıl sorunlar yaşamıştım hatırla

Annem bana manasızca bakıp ne saçmalayacak diye gözlerini devirmiş bir vaziyette burnundan soluyordu. Allahım o nasil bir burun deligi babamdan tokatladığı paraları burda kolayca saklayabilir. Neyse konumuza dönelim bu kadar saçma düşünce yeter iç sesimi susturup annemin sorusuna yöneldim.

Nasıl sorunlar yaşadın kızım?

Anne yemek yerken bütün çocuklar yemek yemekten tiksindi. Benimle dalga geçtiler ben eskisi gibi o kadar takmıyorum ama o günleri unutamıyorum formanın son bedeni 44 tü ve ben dedemin yakalı tişörtü formama benziyor diye onu giyiyordum. Şimdi bana okul diyorsun.

"onlar geçmişte kaldı sude.

* anne ben o bedendeyken bile forma bulamazken şimdi okul  okul diye tutturdun. Dedem geçen yıl vefat etti. Artık forma falan bulamayız. Anladın mı?

" biliyorum bende bu yüzden terziye gidelim dedim ya zaten

* lanet olsun pes ediyorum ya

" anlaştık o halde hazırlan gidelim

* tamam

Aslında o lanet kolejden 3 gün içinde kovulacagim biliyordum. Babam olacak kılıbık evde yok. Bu paraları bana verseydi internetten birilerini keklemezdim yani ben kendimi güzel gösterip fake bir hesaptan farklı yaş gruplarini bile etkileyip dolandırıyordum. yaşım 16 bence böyle konularda zekiyim. Ağlıcam ya Nasıl odamdan ayrılacağım. Neyse annemle birlikte kapıdan çıktık ki annem geri döndü 2 kere kilitlediği evi açtı tüpü kontrol etti sonra muslukları sonra pirizleri, sonra sineklikleri ve camları bu döngü bir kaç kez tekrarladı kapıyı çekti. 3 kere kilitledi ve klasik bir kuşkucu. Tekrar eve girmesinden korktum ve annemi hemen olay yerinden uzaklaştırdım.

Terzi dediği de kösedeki dondurmacının ordaki dar ve rutubet kokan beton bir dairede yer alan sadece bir  dikiş makinasıyla ünlü ünal amca ve karısının işlettiği  ve sadece mahalle arası tercih edilen bir iş yeri. Dolayısıyla yemek yediklerinden bile şüpheliyim. Ya su içtiklerinden 21. Yüzyılda asla kuruşla geçinemez bu insanlar. Her neyse selamlaştık annem bana bir forma dikileceğini,kumaşını teğmin ettiğini ve sadece modeline bakıp benim bedenime uygunca dikileceğini istediğini ve tabi bu mümkün mü diye sormayı ihmal etmedi.

Kendimi bir goril gibi hissettim doğrusu ANNEEEEEE
diye bağırıyordu içim.

Terzi amcanın karısı beni tartıya çıkardı. 118 kiloydum şaşmadım. Ortaokuldayken de 105 kiloydum bel basen kalça göğüs ölçülerimi aldı rakamlar çok yüksekti. Başım dönmüştü. Eve gidip odama uzanmak istiyordum. Kedilerimle mutluydum ben.

Eve gelince annem haftaya okulun başladığını ve bütün hazırlıkları yaptığını söyledi.

Ve ben korkuyordum acaba nasıl bir hafta bekliyordu beni umarım sınıftaki sandalyeyi otururken kırmam acaba kaç tane kantin var. Hocalarla anlaşabilir miyim otobüsle yolculuğu da hiç sevmem. Parayı verdiğimde tam ilerdeki koltuklara yöneliyorum ve şoför bir manevra yaparak beni otobüsün zeminine yuvarliyor. Lanet olsun o his beni 2011 nisan ayını hatırlatıyor. yanlış değilse o zamanlar 80 civarı bir kilodaydım. Ptt aracının bana çarpmasını hatırlıyordum. Ptt aracının sanki beni allaha postalamak gibi bir derdi varmış gibiydi. otobüste başına gelenle aynı olay. ne olursa ve nerede olursa olsun hayat benimle dalga geçiyor be!

Annem üzerime düşüyordu bebek bir kız kardeşim vardı.babam kılıbık ve annemi dinler ve bize gerçekten hiç kızmaz biz 4 kişilik bir aileyiz

Kahretsin aynaya baktım ve çok çirkinim ve şişmanım offf offf ben sıkıldım aslında gitmek istemiyorum. Ama artık anlaşma yapıldı. En iyisi hazırlanayım dedim kendime bir hafta cabuk geçer Dedim kendime hazırlanmaya karar verdim.