Chapter 4

246 6 0
                                    

Ayel's POV

"Jess,  pakuha naman ng maligamgam na tubig oh, salamat" i told her right after we brought Caloy inside her room, agad namang sumunod ito, si Isa pinalipat ko muna sa kwarto namin ni Ali para hindi maistorbo just in case na magwala ang Caloy.

"Y-Yel" she's awake and trying to get up her bed, pero itinulak ko lang siyang muli.

"Matulog kana, isusumbong pa kita kay coach bukas."

"Ayel, listen to me." She stared at me. Pakiramdam ko ay matutunaw ako sa paraan ng pagtingin niya. "Don't leave...promise me, you won't leave." it's a statement.

"Caloy, matulog ka na lang. Maaga pa tayo bukas oh, mag-aalas kwatro na" bulong ko as i tried to leave her side pero hindi ko nagawa ng hawakan niya ang kamay ko.

"Come on, Ayel. Mangako ka, hindi mo ko iiwan diba? I want you in my life forever, i'm sorry for hurting you these past few days. Sorry for hurting you while i was hurting, i just need you to be constant in my life. Don't leave, stay here. Stay with me, please. Kahit ikaw lang."

I don't know what to feel anymore, masaya ako kase diba drunk people speaks sobber thoughts pero kase kapag wala na yung epekto nung alak baka mawala na naman siya.

"I promise, now sleep, Caloy." I whispered as i kissed her forehead.

---

"Hanggang kailan mo itatago?" Jessma stared at me as if demanding for an answer.
"Huh?"

"you know what I mean, wag na tayong maglokohan dito"

"Anong bang sinasabi mo? Hindi ka pa ba matutulog? Magpahinga ka na, ako nang bahala kay Caloy."

"Hanggang kailan mo iiwasan 'tong tanong na'to, Ayel ha? Hanggang kailan ka magpapakatanga sa pagiging best friend lang niya?"

"Stop it, Jess. Baka marinig ka niya!"

"Then be it! Marinig kung marinig! Kase alam mo sa totoo lang, Ayel. Naaawa ako sayo."

"You don't have to, I can handle myself. Hindi niya kailangang malaman." buo na ang desisyon ko noon pa man, magiging kuntento ako sa kung anong meron kami ngayon.

"Why are you so scared to take the risk? Why are you so scared to lose?"

"I'm not, sadyang may mga bagay na hindi para sa atin, and in my case una pa lang tanggap ko ng talo ako. I took the risk already when I decided to just be her best friend, I don't want to lose her so I ended the game already even before it started."

Umalis ako matapos Kong sabihin yon. I just felt like hundred of knives were stabbing my chest.  It's painful and I know anytime my tears will rush down my eyes if i stayed there a little longer.

---

Caloy's POV

Nagalimpungatan ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. I was about to get up ng biglang maramdaman ko ang kung anong tumutusok sa sentido ko.

"Sht!" i cursed in pain dahil sobrang sakit talaga ng ulo ko. Ganun ba karami ang nainom ko kagabi?

Then it hit me. I'm not in the bar now bagkus ay nasa malambot kong kama dito sa dorm. Dumapo ang mga mata ko sa bedside table and my jaw dropped literally when i saw what time is it.  9:47 am.

"Patay ako nito!" I exasperated, with my head still spinning and aching at the same time, i decided to stood up and hurry for my 11:00 am class. Hindi ako nag training kanina, i'll be surely dead with coach and ofcourse my teammates, pumuntos ka na naman Caloy!

Mabilis akong naligo at nagbihis. I was preparing my bag when i saw something on my bedside table, hindi ko iyon napansin kanina. Kinuha ko iyon, only to realize that it was a note.

Tayo Na LangTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon