EMILY'S POV
Next Day~
Break time namin ngayon at nandito kami ngayon ng buong barkada sa loob canteen.
Kagagaling lang nilang lahat sa cafeteria para bumili ng pagkain at ako nalang ang nag volunteer na maiwan muna sa table para bantayan ng pwesto namin at ngayon ay kadadating lang nila.
"Huy Emily! Kanina ka pa tulala dyan. Hindi ka ba kakain?" sigaw sakin ni Jessie sa harap.
Kanina ko pa kase iniisip kung pupunta pa ba talaga ako 'dun sa lecheng rooftop na 'yun.
Pupunta pa ba ako?
Eh pa'no nga kung prank lang 'to?
Agad ko namang naisip si Mr.Sorry kaya parang nabuhayan ang loob ko at napagdesisyon na 'ko!
Sure na 'to!
"Sige, mamaya na ako sasama sa inyo. May pupuntahan pa kase ako." sabi ko sa apat na 'to na ngayon ay kumain at ako nalang ang hindi.
"Huy Huyy! Saan ka pupun---"
"BYE!~" hindi ko na pinakingan ang reactions nila at tuluyan na akong umalis.
Dali dali na akong umakyat papuntang rooftop.
Halos mamatay na yata ako sa hingal kakatakbo paakyat ng stairs, Imagine mo yun mula ground floor hangang sixth floor tinakbo ko.
Nakakaloka lang, ayoko na kaseng maghintay pa sa elevator ang dami kaseng nakapila, an tagal lang.
(-_-)
"Ugh" I groaned.
Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko para akong excited na ewan...
Parang obsessed na obsessed ako makilala kung sino yung nagbigay sakin ng note sa locker ko kahapon.
Pagbigyan nyo na ako minsan ako magkaroon ng ganitong maze sa buhay ko! haha.
I putted my hand on my tigh saka hinabol ang hininga ko.
Inangat ko ang ulo ko at nandito na pala ako sa rooftop ng school may garden dito at for sure mga students din ang nag tanim dito for school project.
Nalibot ng mga mata ko buong rooftop at wala naman akong makitang tao...
(-_-)
Ay nako!
Eto nga ba ang sinasabi ko eh!
Naniwala pa ako sa mga prank prank na yan! Umasa pa ako!
"Buwiset na yan!" sigaw ko kasama with all my strength, tutal wala namang tao dito sa rooftop, why to bother.
BINABASA MO ANG
Lost Soul
Mystery / ThrillerIt all started on a tragedy which I've never expected. Meet a girl which everything in her life is almost perfect-- But once she met this guy, everything became familiar and miserable. I can remember him at the memory of my childhood friend... that...
