Lost Soul

Chapter 15 : I'm not the one

Chapter 15

YSABEL'S POV

"Sorry Ysabel, ngayon lang ako nakarating"

Bigla kong naimulat ang mga mata ko nung narinig ko ang boses ng lalaking pinaka importante sa'akin.

Shit. Is this for real? Talaga bang dumating sya, para sakin? Sana hindi na 'to panaginip sa ngayon.

Nakakatitig parin ako sa kanya habang naglalakad sya papalapit sakin. Habang ako naman ay busy sa pasusuri sa bawat parte ng mukha nya, ang gwapo nya talaga kahit kelan, mukha sya angel. Teka nasa langit na ba ko?--- Naramdaman ko nalang bigla na umupo sya sa gilid ng kama ko at may inilapag sa side table ng kama ko saka bigla nyang hinawakan ang kamay ko.

Shet! Shet! Hindi talaga 'to panaginip. Totoong nandito sya sa tabi ko. Napatingin naman ako sa maamo nyang mukha at hindi ko naman maiwasang hindi ma guilty sa ginawa ko. Ugh! Nakakainis ka talaga ysabel! Ginawa mong tanga yang lalaking yan! Sabihin mo na kase yung totoo sa kanya.

Feeling ko sinisigawan na 'ko ng conscience ko. Sige na nga! Sasabihin ko na! Huminga muna ako ng malalim upang humugot ng lakas ng loob para mag salita.

"Sorry Jason, Sorry sa lahat mga nagawa ko sayo. Sorry kase iniwasan kita at at nakipag break ako sayo nung nasa seattle pa tayo at sorry kase nagalit sayo for no reason" mabilis kong sinabi kahit nanghihina ang boses ko at hinahabol ang hininga ko. "Tapos ngayon, ako 'tong nang hihingi ng favor sayo na magbalikan na tayo ng ganun ganun lang."

"Argh! Naiinis ako sa sarili!" tumaas na ang boses ko at padabog na kinawakan yung bed sheet ko.

Marami akong kasalanan kay Jason at pinagasisihan ko na ang lahat ng yun.

Naramramdaman ko na ang pagpasma ng kamay ko dahil sa kaba, sana naman hindi na magalit sakin si Jason, please.

"Wag mo ng isipin yun, ang mahalaga nandito na ko para sayo. Gusto ko sana magalit sayo pero nandito na eh." seryosong sabi ni Jason.

"Teka, bakit ka nga pala nagagalit at lumayo sakin for no reason? lalo na sa mga text message mo sakin? Nababaliw kaming mga lalaki para lang isispin kung ano ang kinagagalit nyong mga babae. May gingawa ba akong masama? Pa-mysterious kase kayo eh. Ayun siguro yung dahilan kung bakit mas pinili ko nalang nag tapusin natin 'to" sabi ni Jason.

Alam ko, ako yung umiwas at nagalit sa kanya, ako yung nakipag break. Sinabi ko sa kanya na hindi ko na sya mahal pero hindi totoo yun. Ikaw lang ang minahal ko, Jason. Pero wala akong choice kundi hiwalayan at saktan ka...why?

Because if I let his feeling grow deeper, mas lalo lang sya masasaktan dahil sooner or later, mawawala na din ako. I had irregular lungs condition at any time pwede akong atakihin ng sakit ko. Kaya mas pinili ko syang saktan in a different way.

If I leave you, It don't mean that i didn't love you anymore, maybe that person has it's own good reason to leave.

Pero onti-onti kong na realize na hindi ko kaya panindigan ang ginawa ko at kailangan ko sya ulit.

"Ayoko lang naman kase malaman mo na may sakit ako at konti nalang ang natitira kong araw sa mundo kaya lumalayo sayo, ayaw kase kitang saktan kapag pinagpatuloy natin 'to kase mawawala din ako." sabi ko sa kanya at nararamdaman ko ng nagiging basag ang boses ko mukhang anytime tutulo na luha ko.

"Pero ngayon, bigla ko nalang na realize na hindi ko kaya panindigan ang ginawa ko dahil kailangan kita at ikaw ang gusto ko bago ako tuluyang mawala sa mundo kaya sinundan kita do sa pilipinas at nagmamakaawang balikan mo 'ko" pagpatuloy ko kasabay naman ng pag tulo ng luha ko.