Lost Soul

Chapter 19: Secret Revenge

EMILY'S POV

"Para kanino yan? Sinong may patay?" tanong ko agad sabay tingin sa white boquet of roses na bitbit ni Nathan sa tapat ng pinto namin.

Seriously nakakatakot na weird.  Para sa lamay yata tong bulalaklak na 'to eh sobrang plain white.

Nakatulala parin ako hanggang ngayon sa lalaking nasa harap ko at hinitay yung sagot nya

"Para sayo sana " sabi ni Nathan ng nakangiti habang may hawak na  bouquet of flowers sa tapat bahay namin--

Teka? Pano sya nakapasok at nandyan na din ba si daddy?!

Hindi ko parin alam kung anong sasabihin at gagawin ko sarcastically  napangiti nalang ako sa sobrang awkward.

"Bunso, si Nathan pala kanina ka pa gustong makita at puntahan sa bahay. Ikaw naman ang tagal mo pang umuwi pati si daddy hinahanap ka." singit ni kuya sa aamin.

"Si Daddy?? Nasan at-- Alam nya din 'to??" sabi kong gulat na gulat. Ano ibig sabihin neto? 

"Yes? I'm here still alive and kickin'" sabi ni Dad na nalalabas lang ng kitchen kasama si Ate Cassy at  may dalang juice. "O? Bakit nakatayo parin kayo dyan. Tara maupo muna kay---"

"DAD! ALAM MO RIN ITO? B-BAKIT?" pag putol ko sa sinasabi ni daddy.

"Mapaguusapan din natin yan mamaya at maupo muna tayong lahat."

Ugh. Seriously?

Wala na kong ibang nagawa kundi nakasimangot at awkward na umupo sa sofa. Ayoko talaga ng ganitong mga scenario. Sobrang awkward.

NATHAN's POV

Ang dali naman palang ma-uto ng babae 'to! Akala mo kung sinong matapang, bibigay din naman pag ka nilambing mo.

Bakit masyado akong bitter? Well, Malaki lang naman ang kasalan ng pamilya nya samin. Sila ang dahilan ng lahat ng paghihirap namin ngayon.

Bata palang ako nung makaranas ako ng maraming pagsubok. Sariwang sariwa pa sa ala-ala ko ang mga nanyare noon.

Noon pa man, magkaibigan na sina papa at ang daddy ni emily. Kaya naman matapos nilang taon grumaduate ng college napapag desisyonan nilang maging business partners at mag tayo ng sarili nilang travel agency na kumpanya na ang "Brother Airlines."

Maganda naman ang naging samahan ng mga magulang namin sa umpisa, makaibigan at magkasundo sila hanggang sa...

FLASHBACK

*knock knock

Napatigil sa mama sa pag hugas ng pinggan nung biglang may kumatok samin. Kakaiba yung impact nung katok kaya naman nagdalawang isip kami kung bubuksan ba.

 Ngunit malakas ang loob ni mama kaya nya binuksan

"Good Evening ma'am, PO2 Villanueva po, Nandyan ba si Noel Santos?" may dalawang pulis ang lumitaw sa tapat ng pituan namin.

"O-opo Asawa ko po siya. Ba-bakit po?" nauutal na sabi ni mama at sa tingin ko ay natatakot na sya.

"Inaaresto namin sya dahil sa kaso nyang pagnanakaw."

"Pagnanakaw? Hindi! Hindi magnanakaw ang asawa ko! Mabait sya!" nakikita ko ng naghihysterical na si Mama.

Lumapit ako kay mama at niyakap sya saka sumunod naman ang kapatid ko.

Sinasabi nilang nagnakaw daw si papa ng malaking halaga sa kumpanya na hindi naman sa kanya at hindi naman ako naniniwala dun dahil alam kong mabait ang papa ko.

Lumalaki akong malapit sa piling nya at alam kong ipossible ang binibintang nila saamin. Ngunit hindi alam ni mama ang gagawin at saka wala kaming nagawa at tuluyan nilang naaresto ang kaisaisang bumubuhay sa pamilya namin.

Matapos ang ilang taon nabalitaan nalang namin na nagkasakit si papa sa kulungan dahil sa malalang pneumonia. Naubos na rinang pera na namin sa pagpapagamot dito.

Si Mama naman nagkaroon ng emotional disorder. Dahil sa kakaisip kay papa, napunta sya sa isang mental hospital at hangang ngayon ay nagpapagaling parin.

Hindi ko makakalimutan kung gaano ang hirap at lungkot na naranasan namin ng kapatid ko noong panahon na yun dahil sa lahat ng mga nanyari samin. Masakit isipin pero halos nawalan kami  ng balita sa mga magulang namin.

Tanging ang kapatid ni mama na si Tita Vangie nalang ang nag alaga saamin ng kapatid ko na si Ysabel dahil wala nang nag aaruga saamin sa mga panahon na yun. Naawa sya saaamin kaya inampon nya muna ako habang nas mental hospital pa si mama at nasa kulungan si papa.

Lumaki na kami ng kapatid kong si Ysabel  sa America dahil doon nakatira si Tita Vangie at doon na rin pinagamot si Mama.

Buti nalang at mabait si Tita at wala pa syang anak dito sa America kasama ng matandang amerikano nyang asawa. Laking pasalamat namin sa kanila. Dumating na din ang araw na wala na kaming budget kaya naman nag sumpisag akong mag-aral. Buti nalang at matalino ako, nakakuha ako ng full scholarship dito sa Pilipinas.

Wala kaming kalaban laban  ng kapatid ko  noon dahil bata palang kami at walang muwang pero salamat at dumating na din ang araw na pwede ko nang masimulan ang matagal kong gusto paghihiganti.

Balita ko nga at inangkin na ni Eric Parker ang kumpanya na dapat na saamin. Ang lalaking nagpakulong sa papa ko at dinahilan ng pagkamatay nya.

Magbabayad silang lahat.

Ang una naming pagkikita ni emily? Ang paging nerd ko dun sa lecheng CR na yun?

Lahat yun, Palabas ko lang dahil. alam ko namang mapansinin nya ako at baka ako pa ang akalain nya na si Jacob nya.

Bakit ko nalaman lahat ng 'to?

Well ako lang naman ng bu-bully kay Jacob Ford  noong nasa amerika pa kami. 

:)

___________________________________

Nathan and Ysabel at the media :) Woah ang tagal ko ng gustong isulat 'to buuut Someone's POV finally revealed!

~AgentTyping_