Romione-Love Tears-Viktor Krum

~7~

Ron,Hermione,Neville,Viktor ve yoldaşlık kapının savrulmasıyla beraber tüm hızlarıyla içeri daldılar.(Tabi Viktor ne olucağını tam anlamamış olacaktı ki kafası herkes içeri girdikten on saniye sonra çalıştı ve ancak o zaman içeri girebildi.Ayrıca Viktor'ı gören bazı kız öğrenciler soluklarını tutmuş heyecanla ona doğru bakıyorlardı.)Ron,Shacklebolt'un gerçekten haklı olduğunu anlamıştı.Tam zamanında girmiş olmalıydılar çünkü herkes susmuş ve sanki ne olacağını anlamış gibi onlara doğru bakıyorlardı.Ancak Ron'un şaşırdığı tek bir şey vardı.Snape onun düşündüğü kadar büyük bir şaşkınlık belirtisi göstermemişti.Her zaman yüzüne takındığı sinsi gülümsemesiyle sanki onların gelmesini  bekliyormuş gibi dikiliyordu.
"Eğlence daha yeni başlıyor Snape."
Ron Harry'nin Snape'e olan nefretinden dolayı onun "Profesör"diye çağırılmayı hak etmediğini düşündüğünü bilmesine rağmen Harry ona karşı olan öfkesini hep kontrol altında tutabilmişti..Ama Harry az önce kendini tutamayıp ona"Snape"diye seslenmişti.Snape'de bunu fark etmişe benziyordu.
"Snape öylemi.Dumbledore gebermeden önce büyüklerine karşı nasıl davranman gerektiğini söylemedi galiba."Herkes yaşananların Harry ve Snape arasında kalması gerektiğini biliyor ve kimse hiçbir şey söylemiyordu.Büyük Salon'da sadece Harry ve Snape'in şiddetli sesleri -Tabi Snape'in sesi daha çok ölüm döşeğindeki bir insan gibi çıkıyordu-yankılanıyordu.
"ANLATSANA HADİ.SANA İÇTENLİKLE GÜVENEN BİR ADAMI O GECE GÖZLERİNİN İÇİNE BAKARAK ÖLDÜRDÜĞÜNÜ ANLAT."dedi Harry Ron'un ondan daha önce duymadığı kadar yüksek bir tonda.Ama Snape'i zayıf noktasından vurmuşa benziyordu ve Snape kontrolünü kaybedip asasına başvurdu.Harry'de asasını Colin'in cüppesinden çıkarmaya çalışırken bir kadın Harry'nin önüne atladı.Mcgonagall'dı bu.
Bütün öğrenciler hızla geriye doğru çekildiler.Ron şimdi yaşanan sahneyi rahatlıkla görebiliyordu.Ancak yanına dönünce Viktor'ın da kenara çekilmiş olduğunu ve tüm yoldaşlığın onu süzdüğünü fark etti.
"Ya ben herkes öyle çekilince biz de aynısını yapacağız sandık.Özür dilerim-"Aynı hızla Ron'un yanına geldi.Ron birkaç kızın"Ya yerim,çok tatlı..." gibi mırıldandığını duyduğuna emindi ve kızların akıl sağlığından şüphe duyarak Hermione'ye doğru döndü.
Hermione Viktor'dan utanmışçasına başını ortadaki sahneye çevirmişti.Neville ise böyle şeyler yaşamaya alışmış olduğu için Viktor'ı takmamışa benziyordu.
Ron bu düşüncelerle boğuşurken Mcgonagall Snape'i büyü yağmuruna tutmaya başlamıştı.Snape ise sadece kalkan oluşturuyor ve Mcgonagall onun için kolay lokmaymış gibi bakıyordu.Ancak birkaç büyü sonra daha fazla dayanamayıp ölüm yiyenlerin yok olduğu şekilde siyah bir karartıya dönüşüp camı kırarak uzaklaştı.
"KORKAK,AŞAĞILIK"
Ama Ron bir şey fark etmişti.Snape karartıya dönüşmeden önce Ron'un tahmini olarak otuz santim yanında bir yere bakarak gözünü kırpmıştı ve Viktor'da Snape'in az önce yok olduğu bölgeye bakıp haince gülümsüyordu.O sırada Ron'un aklına çok saçma bir fikir geldi.Acaba Viktor Snape için mi çalışıyordu?
Yok ya bu çok saçma bir düşünceydi.Snape ona bir yardımcı seçse Viktor gibi aptal birini seçmezdi herhalde.Hem başka kimse Snape'in göz kırptığını görmüşe benzemiyordu.Ron belki de Viktor'ı yakalama olayını o kadar abartmıştı ki paranoyakça şeyler görmeye başlıyordu.
Tam o sırada mutlulukla haykıran kalabalığın içinden-Tabi Slytherin öğrencileri hariç-sanki beyni delip geçen bir ses duyuldu.Voldemort'un sesi...
"Çoğunuzun savaşmaya geldiğini biliyorum.Bazılarınıza bu mantıklı bile görünebilir.Bana Harry Potter'ı verin ve Hogwarts'a dokunmayayım.Bana Harry Potter'ı verin."Ses oldukça kısık ama bir o kadar da kuvvetliydi.
Ron sonrasında neler yaşandığını pek hatırlamıyordu.Bir çok çığlık,hızlı nefes sesleri...
"Hadi ama ne bekliyorsunuz.Biri Harry'yi yakalasın."dedi Pansy Parkinson'un gıcık ve tiz sesi.
Ron oraya ne zaman ya da nasıl gittiğini bilmiyordu ama şimdi Harry'nin önünde duran koca bir topluluğun içinde Hermione'nin yanındaydı.Herhalde Harry'yi korumak için oradaydılar.Ron tam olarak kestiremiyordu çünkü aklı hala Viktor ve Snape'in bakışmalarındaydı.
"Argus, senden tüm Slytherin öğrencilerini zindanlara götürmeni rica ediyorum.Hemen şimdi."Mcgonagall'ın bu sözlerinin ardından tüm salondan coşkulu alkış sesleri yükseldi.Tabi tüm Slytherin öğrencilerinin homurdanmaları hariç.Filch'de yapılacak olan işleri arttığı için aynı şekilde homurdanarak tüm Slytherin'lerin onu izlemesini söyleyip arkasında koca bir toplulukla gözden kayboldu.
Mcgonagall'ın  Slytherin'lerin ayak sesleri arasında yankılanan sesi duyuldu."Harry,herhalde buraya dönüşünün bir nedeni vardır.Neye ihtiyacın var?"
"Zamana profesör.Hem de mümkün olduğunca çok zamana."Harry ise ardından Shacklebolt'a döndü ve  "Kaleyi koruyun." deyip Büyük Salon'un kapısından yavaş yavaş çıkmaya çalışan kalabalığa karışarak kayboldu.
"Hemen bütün öğrenciler binalarının öğrenci başkanlarını izlesinler ve Hogwarts'tan olabildiğince uzaklaşmaya başlasınlar.Çabuk olun."dedi Mcgonagall Ravenclaw öğrenci başkanını hızla itekleyerek.
"Peki ya kalıp savaşmak istiyorsak."dedi Hufflepuff'tan Ernie.
"Yaşınız tutuyorsa kalabilirsiniz.Şimdi yetişkinler benimle gelin.Güçlü bir kalkan oluşturmamız gerekiyor."Mcgonagall'da yanında yoldaşlığın büyük bir kısmını toplayarak uzaklaştı.
"Hadi Ginny sen de Gryffindor öğrenci başkanına yetiş ve bizi merak etme-"
"Şaka mı yapıyorsun anne?Bende kalıp savaşıcağım tabiki."
"Ginny anneni dinle.Sen daha çok küçüksün."Ron şimdi annesi,babası ve Ginny arasında yaşanan minik atışmayı izliyordu.
"BEN DE BURADA KALMAYI SİZİN KADAR HAK EDİYORUM."
"HAYIR HEMEN BURADAN UZAKLAŞIYORSUN."Ron annesinin gözünden akan yaşları rahatlıkla görebiliyordu.
"Molly,onu durduramayacağa benziyorsun.Bırak o da kalsın Hogwarts'ta."Lupin'de katılmıştı konuşmaya.
"Ama o daha reşit bile değil."
"Anne lütfen.Kendi canımı burayı koruyabilmek için riske atmaya hazırım."Konuşma Ginny'nin de savaşmak için kalacağını belli etmeye başlamışken Ron Ginny'nin bu kadar özgüvenli olduğunu daha önce hiç görmediğimi fark etti.Ama bu düşüncelere kafasına gelen aydınlatıcı bir fikirle ara verdi.Hatta galiba en büyük sorunlarına bir çözüm yolu bulmuştu.
Hemen yanındaki Hermione'nin kolunu yakaladı ve"Gel benimle, harika bir planım var."dedi tüm hızıyla.