"ဟာကြာ...."
"က်စ္...ဘာေတြလဲ။"
ဘလိုင္းႀကီး အလုခံလိုက္ရတာပါလား။ အျဖစ္အပ်က္မွာ ျမန္ဆန္ ႐ႈပ္ေထြးလြန္းလွ
သျဖင့္ သူတို႔စိတ္ထဲ ထံုထံုႀကီး ခံစားေနၾကရသည္။ယံုပင္မယံုခ်င္။စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္နဲ႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ ၾကည့္မိၾကသည္။ ဘယ္သူ႔ကို
အျပစ္တင္လို႔ တင္ရမွန္းလည္း မသိ။"ဟဲ့..ကေလးေတြ ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ။ တကၠစီငွါးၿပီး အျမန္လိုက္ေလ။"
"ဟင္"
"အာ...ဟုတ္သားပဲ။"စိတ္ေတြ ေယာက္ယက္ခတ္ေနေသာေၾကာင့္ လက္ေတြ႔က်သည္ကို
မစဥ္းစားမိ။ အနီးဆံုး႐ွိ တကၠစီတစ္စီးကိုပင္ ဆြဲငွါးကာ အျမန္လိုက္ရေတာ့သည္။"ဟိုးက လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ အနက္ေရာင္ကားေနာက္ကို လိုက္ေပးပါဗ်ာ။"
ကားသမားကလည္း အလ်င္လိုေနသည္ကို ရိပ္မိသြားသျဖင့္ က်င္လည္စြာပင္
ကားကို အ႐ွိန္ႏွင့္ေမာင္းထြက္လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ အေျခမက်ေသးေသာ ေကာင္ေလး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ယိုင္သြားကာ
'အိုး...' ခနဲ ေဘးသို႔ လန္က်သြားသည္။
ထိုစဥ္ ေကာင္ေလး၏ ပါးျပင္သည္ အနားတြင္႐ွိေနေသာ Jungkook ၏ ရင္ခြင္သို႔
လာ႐ုိက္ကပ္မိသြားသည္။"အို.ေဆာရီး၊....ေဆာရီး..ေဆာရီး"
ေကာင္ေလးသည္ နီးကပ္လြန္းေသာ အေနအထားေၾကာင့္ အိုးတို႔အန္းတန္းျဖစ္သြားသည္။
Jungkook လည္း ထူးဆန္းေနေသာ အေျခအေနေၾကာင့္ စိုက္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့
ေကာင္ေလး၏ ပါးျပင္ ရဲခနဲျဖစ္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ေကာင္ေလး၏ ေတာင္းပန္ပံု ေလယူေလသိမ္းမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ပထမ ေဆာရီး တစ္ခြန္းေျပာကာ ခဏျခားၿပီးမွ ဒုတိယ ေဆာရီးႏွင့္ က်န္ေဆာရီးကို
ခပ္သြက္သြက္ေလး ေျပာခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
Jungkook ကေတာ့ ပါးျပင္ေလးကို ေငးသက္မိသြားသျဖင့္ ထိုေလယူေလသိမ္းကို
သတိမျပဳမိေခ်။
![](https://img.wattpad.com/cover/181910098-288-k234194.jpg)
YOU ARE READING
Old Flame (မီးေတာက္ေဟာင္းကေလး)
Fanficစာေရးဆရာ သူေဝးရဲ့ Old Flame ဝတၴုကို Jikook version ပံုစံျဖင့္ ျပန္လည္ အသက္သြင္းထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ full credit goes to သူေဝး (Zawgyi+Unicode)