LOVING MY HEARTLESS HUSBAND(LMHH)

💜ÇHÀPTÊR 6💜

Isang linggo naang lumipas at medyo gumaling naako,
minsan lang dumalaw dito si nix pero kahit papano masaya ako kase hindi siya gumagawa ng paraan para masaktan ako pero hindi parin mawala sa isip ko na ginagawa niya lang to dahil na sa kasalanan niya ang pagka hulog ko,
kapag bumalik kami sa bahay siguradong sasaktan niya ulit ako,
di bale sanay naman ako.

"so I di discharge kana ngayon, but doesn't mean na magaling kana, kailangan ko paring pumunta sa inyu   para I check ang kalagayan mo."

Mahinahong sabi ni Devin.
"Kung ganoon hihintayin kita, salamat sa pag sama saakin kapag mag isa lang ako."
Sabi ko at nag smile.
"Your welcome alam mo na mang gagawin ko ang lahat para sumaya ka."

Sabi niya at ginulo ang buhok ko,
nag smile ulit ako at niyakap siya at dahil mas matangkad siya hanggang dibdib niya lang ang mukha ko.

Habang nakayakap kami sa isat Isa may naramdaman akung humawak sa braso ko at hinila ako palayo kay Devin.

"Sorry to interrupt kailangan na naming umalis ng ASAWA KO."

Mariing sabi ni Phoenix at tumango si Devin kinindatan niya ako bago kami tuluyang umalis ako naman napatawa lang,
habang nasa sasakyan kami ni Phoenix hindi ko mapigilang ma pa tingin sa ibang direksyon ang awkward ng feeling buong byahe.

"Saan mo gustong kumain?"

Tanong niya.
"Ha?"
Tanong ko rin.

"I said where do you like to eat?"

Iritang tanong niya ulit.

"S-sa bahay nalang magluluto nalang ako."
Sagot ko naman.

"Ayoko ng luto mo."
direktang sabi niya na ikinalungkot ko.

" Sige ikaw ang bahala."

Sabi ko at pumunta kami sa isang restaurant.

(fast forward)

Tahimik lang kami sa pag kain ng may lumapit na babae kay Phoenix,
dahilan para mapahinto kami nabigla si nix at parang hindi maka pag salita at parang kilalang kilala niya ang babae,

"uhm pasensya na sa esturbo uhm, ms pwede ko ba siyang makausap."

Pakiusap ng babae.
Magsasalita na sana ako ng sumabat si Phoenix.

"Wala tayong dapat pag usapan."

cold na sabat ni nix. At parang nasaktan ang babae,
napaka pamilyar niya  tinitigan ko siyang mabuti at napagtanto kung siya si Brianna ang first love ni Phoenix na iniwan siya 1 year ago.

Para sa career niya, nasaktan ako ng makita siya,
at na isip kung kaya galit sakin si nix kase dahil sakin hindi na sila pwede ni Stacey, kung hahayaan ko ba siya sa piling ng taong tunay na minahal niya hindi niya na ako sasaktan?

"We're having our lunch with my wi--"

hindi niya na natuloy ang sasabihin." Hello kaibigan niya ako, pwede mo siyang kausapin ayos lang sakin."sabi ko.

Umalis naako sa restaurant habang palayo ng palayo unti unting nawawala ang mga ngiti sa labi ko at nararamdaman ko na ang kirot,
napa hawak ako sa dibdib ko.

"Napa sobra yata ako sa pag papanggap na okay lang ngayon."

I chuckles at nagpatuloy sa paglalakad,
hanggang sa abutan ako ng ulan,
wala pa naman akung dalang payong,
nanilong muna ako sa isang store doon, naisipan kung bumili ng paborito niyang pagkain para mamaya matapos kung bumili hindi parin tumitigil ang ulan at mas lumalakas lang ito kaya napilitan akung umuwi kahit mabasa ako,
ng makarating naako sa gate napansin ko ang dalawang sasakyan ang kay Phoenix at ang kay Stacey,
napatigil ako at nag dalawang isip kung papasok ba,
hanggang sa maalala ko ang sinabi ni Phoenix bago niya ako dalhin sa hospital.

" I don't want to see you anymore."

Sabi ni nix pero why I have this feeling na parang may mali.
Palihim akung lumapit sa bintana at nakinig sa usapan nila.

"Akala ko seryoso kana talaga sa sinabi mo."

Sabi ni Stacey.

"You know I won't leave you ginawa ko lang yon para isipin niyang bumait naako sa kaniya at kapag naging malapit nakami sa isat Isa makikiusap akung hiwalayan niya."

sabi naman ni Phoenix.
Napaiyak ako kase tama ang hinala ko, kahit kailan ba di niya ako pweding mahalin?
Ako lang yata ang nagmamahal ang sakit,
lumayo ako sa bahay at umupo sa gate kahit na basang basa ako maya maya pa umalis na si Stacey,
pero hindi niya ako nakita doon lang ako pumasok sa bahay,
naabutan kung naka upo si Phoenix sa sofa,
at napatingin siya saakin.

"Ba't ngayon kalang?"

Cold niyang tanong.
Ako naman buong lakas na ngumiti ng tutuo.

" Sorry naabutan ako ng ulan, kumain kana ba?"

Masigla kung tanong sa kaniya.
"Yes."
Maikli niyang sagot.

"binilhan kita ng paborito mong pagkain."

Sabi ko pero di niya pinansin.
Huminga ako ng malalim at pinigilang pumatak ang mga luha.

"Nix sorry sa lahat ng gulong idinulot ko sayo, alam kung malaki ang galit mo saakin meroon sana akung hihinging pabor sayo."

Sabi ko at napatingin siya.
" Ano yon."
tipid niyang tanong.

" Hayaan mong iparamdam ko sayo ang pagmamahal ko, pag ginawa mo yon h-hihiwalayan nakita!!"

Buong tapang kung sabi at napatayo siya dahil sa gulat.

"Nababaliw kana ba? Makikipag hiwalay kana rin lang pag aaksayahan mopa ako ng oras?"
Iritadong sabi niya.

"Oo ganun kita ka mahal."

Sagot ko sa kaniya and he chuckles.

"Kung yan ang gusto mo wala akung magagawa pero tandaan mo I will never gonna love you back."

Cold niya ulit na sabi at umakyat .