•Su Yeşili•

17. Seni Seviyorum!

Sabah erkenden uyandık ve çantalarımızı toparlayıp aşağı kattaki yemekhaneye indik.Kahvalti için.

İndiğimde gözlerim le bizimkileri aradım.Masada oturduklarını görünce elimdeki tepsiyle yanlarına hızlı adımlarla vardım.

"Günaydınız"

"Sana da günaydın"~Azra

"Ee uyuyabildiniz mi gece?"

"Biz mışıl mışıl uyumuşuz sen?"~Emir

"Hiç uyuyamadım,gözlerim kan çanağı oldu"

"Neden uyuyamadığın çok belli kanka e tabi bende birine körkütük aşık olsam bende uyuyamazdım onu düşünmekten!"~Müge

Bağırarak dediği için herkes bize bakıyordu.Yerin dibine giresim geldi.

"Sussana be!"

Deniz de bakmıştı tam olmuştu...😒

"Ama kanka doğru diyorum sonuçta bir insanın birine aşık olması normal bir şey-"

"Kime aşıkmış Damla?"~Deniz

İşte şimdi karşı masadan bize laf atıyorlardı.

"Merak mı ettin?"~Azra

"Evet hepimiz merak ettik"~Samet

"Sana ne ya?"~Müge

"Söylesenize kimmiş?"~Mert

"Damla nın sevdiği kişiden size ne?"~Müge

"SUSUN LAN!"~ben

Herkes susmuş bana bakıyordu.

"Kimi sevdiğim sizi ne ilgilendiriyor? Size ne?!"

"Korkuyorsun değil mi?"~Deniz

"Kes sesini!"~ben

"Bana bağırma!"

"Bağırırsam ne olur?"

"Pişman olursun!"

"Gel de sıkıyorsa pişman et!"

Bu lafima durup bir şey demedi.

Yemek saati bitmişti ve yola çıkmıştık.Geldigimizde bir dağ da piknik yapacaktık.Herkes piknik malzemelerini hazırlamaya başladı.Bizde yemekleri masaya dizdik.

Biraz geçtikten sonra voleybol oynamaya karar verdik.

Topu aldık ve oynamaya başladık.Bir kaç dk sonra Denizler de gelip oynamak istediler mecbur kabul ettik.

Deniz bana doğru uzağa sert bir şekilde topu attı.Top ormanın içine kaçınca sinirlendim.

"Of! Git al şimdi!"

"Tamam ama benimle geleceksin"

"Nedenmiş o?"

"Tutamadın da ondan!"

Diyip hızlıca kolumdan tuttu ve beni itmeye başladı.

Ben tepinsem de bir işe yaramıyor du.

Bir kaç dk yürüdükten sonra.

"Sevdiğin kişi kim?"

"Sanane?"

"Soruma cevap versen?"

Söylememek için direndim.
Sonra beni kucağına alıp uçurumun dibinden sarkıttı. Ölümle burun burunaydım.
Bağırmaya başladım ve ona sıkıca sarılıyordum.

"Ne yapıyorsun sen, bırak beni!!"

"Sana pişman ederim demiştim, Söyle artık şunu!"

"Söylemem!"

"İyi sen istedin"

Beni daha çok yaklaştırdı.Arkamda uçurum vardı ve bırakırsa ben Veleddalin aminlik olurdum...
Daha çok çığlık attım.Ama umurunda değildi.

"Söyler misin şunu?"

Ağlamaya başladım bu sefer

"Söylicem tamam!"

"Çabuk"

Gözlerimi kapattım ve bağırarak...

"Seni seviyorum!"

...

-Bölüm sonu-